... อยากจะชวนเดินทาง ใต้ท้องทะเลไกล อยู่เอเชีย มีหลายเกาะนั้นไง ทะเล สีสัน สดใส จนลืมเรื่องราวต่างๆ และทำให้รักทะเล เวลามีตัวเองด้วย สวยซะเกินกว่าบรรยายได้ แล้วคุณจะรู้ว่ายังมี ฟิลิปปินส์ ที่อลังการ ปั๊บปะดาด๊า ปั๊บปะด๊าด้า ลาลันลาลันลา ฉันจะพาเธอไป ชูวีดูวีดำดิ่ง ลึกลึกลงไป..

เคยมีความที่อยากจะไปเที่ยวต่างประเทศแบบไม่มีแพลนกันไหม? ไม่รู้อะไรทั้งนั้นแหละ ไปให้ถึงก่อน แล้วค่อยคิดทีหลัง จะฮา จะพัง จะปัง ยังไงค่อยว่ากันไป ให้ตัวเองได้มีอิสระในการเดินทาง ว่าแล้วก็ลากตัวเองออกจากกะลา บินลัดน่านฟ้ามหาสมุทรแปซิฟิกมาเยือน "ฟิลิปปินส์" เจ้าถิ่นแห่งท้องทะเลใหญ่ ที่มีหมู่เกาะมากที่สุดในโลก ทำไมต้องประเทศนี้? ก็เพราะว่าอยากไปประเทศที่น้อยคน(ไทย) จะไปเที่ยว ไปเพราะใครๆก็ประเทศอื่น และไม่เคยอ่านรีวิวเกี่ยวกับฟิลิปปินส์เลย ได้ยินแค่ว่าเขาว่ากันว่า... หลายครั้งเจอคำถาม ฟิลิปปินส์มีอะไร? ไปทำไม? ไปคนเดียวไม่กลัวเหรอ? อันตรายนะ.. ฯลฯ ประเดประดังเข้ามา ใครเลยจะรู้ว่า ถ้าไม่ได้ลองไปลงสนามสร้างประสบการณ์ด้วยตัวเอง จะรู้จริงแค่ไหนกันล่ะ?...

ถ้าจะให้เที่ยวแบบ Backpacker เป็นนักท่องเที่ยวแบบเป้ธรรมดาไปตามสถานที่ที่ถูกแนะนำ เป็นที่รู้จักมักคุ้น มันคงจะไม่ได้รสชาติเท่าไหร่ ดังนั้นไปกิน เที่ยว อยู่ กับชาวฟิลิปปินส์ ให้รู้ซึ้งถึงคำว่า "ท้องถิ่น" มันเป็นเช่นไรดีกว่า จัดหนัก จัดเต็ม ทั้งวัฒนธรรม ภาษา อาหาร เครื่องแต่งกาย และความเป็นอยู่กันเลยทีเดียว ที่เที่ยวก็ขอต้องร้องว้าววววว!!..

เอาล่ะ... เราจะพาไปเที่ยวฟิลิปปินส์ แบบคนท้องถิ่น ที่เจ้าบ้านพาทัวร์ แล้วจะทำให้คุณเข้าใจคำว่าไปเที่ยวเอาดาบหน้าเป็นเช่นไร

...See other attraction more https://www.facebook.com/herdingcat

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

#วันที่ 1 24 ธันวาคม 2559 ต้อนรับน้องใหม่ (กรุงเทพ - กรุงมะนิลา)

เช้าวันเสาร์หรรษาเริ่มเดินทางออกจากบ้านไปสุวรรณภูมิ แสกนพาสปอร์ตเรียบร้อยเตรียมขึ้นเครื่องปรากฏว่าตั๋วหายลืมไว้บนโต๊ะด้านนอกต้องไปติดต่อ Staff ให้ไปหาตั๋วมาให้หน่อย plsโชคดีที่มันยังไม่หายไป ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี (หลังจากที่มึนจองตั๋วผิดวัน ยังมึนลืมตั๋วอีก55)

จนกระทั่งเครื่องใกล้จะถึงปลายทาง เครื่องตกหลุมอากาศพายุเข้าสนุกสนานก่อน Landing กันเลยทีเดียว เอาไงต่อดีล่ะ มาคนเดียวแต่อยากเที่ยวแบบท้องถิ่น ก็ต้องไปกับคนฟิลิปปินส์เลยสิ. เลยติดต่อเพื่อนหวังฝากชีวิตไว้ 555

ทริปนี้เป็นทริปที่ไม่แม้แต่เสริทว่าฟิลิปปินส์ มีอะไร ไปไหนจะดีต่อใจ อยากไปแบบไม่เคยรู้มาก่อน ให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ ไม่ต้องรู้ว่าประสบการณ์. ของใครเป็นยังไงบ้าง เอาง่ายๆก็คือไปเที่ยวเอาดาบหน้านั่นเอง เชื่อว่าในหลายๆประเทศมีทั้งข้อดีและข้อเสียแตกต่างกันไป จะดีจะร้ายอยู่ที่ใครได้รับประสบการณ์แบบไหน มันอาจจะแตกต่างหากได้ลองกับตัวเอง ไปพิสูจน์แบบ no plan เลยละกัน ไม่สิเรียกว่ามี Plan เดียวคือ "ฉันจะไปฟิลิปปินส์" เป็นไงเป็นกัน มันต้องรอดสิเห้ย 555

หลังจากที่ติดต่อเพื่อนที่อยู่ฟิลิปปินส์ได้ ก็ตามหา Taxi Meter เพื่อไปยัง Location ที่เพื่อนแชร์ให้ ถ้าไม่มี Meter นี่โดนฟันหัวแบะ 8 เท่าเลยล่ะ ตรงข้าม สนามบินจะมี Taxi ของสนามบิน (White Taxi) บริการอยู่ เขาจะเขียนบิลให้ ปลอดภัย แต่ Taxi ด้านหน้าประตูทางออกละก็ ละไว้ในฐานที่จะโดนดี หรือ โดนหลอก ไปละกัน ระหว่างทางก็สำรวจรอบข้างไป ถนนสะอาดเลยทีเดียว

สักพักเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เพราะมีแก๊งคนจรมาขอเงิน Taxi เห็นท่าไม่ดีเลยรีบเอี้ยวตัวมาล็อกประตูตรงที่เราอยู่อย่างเร็ว เพราะพอไม่ให้เงิน แก๊งนี่ก็ไปเรียกพอมาแงะประตูทั้ง 4 บาน Money Money ขณะนั้นรถติดไฟแดงอยู่มันยิ่งได้ใจเรียกร้องใหญ่ คนที่นั่นเขาก็ไม่สนใจอะไรเท่าไหร่ว่าจะเกิดอะไรกับใคร เหมือนเป็นเรื่องปกติ เรื่องของใครของมัน สักพักก็ทุบกระจกใหญ่เลยเมื่อเปิดประตูไม่ได้ แต่แล้วไฟเขียวก็ช่วยเราไว้ เมื่อทำไรไม่ได้ แก๊งจรก็เลยโชว์นิ้วหล่อส่งท้ายนับว่าเป็นการรับน้องใหม่ที่ดีกันเลยทีเดียว 555

ส่วนมากถ้าที่นี่จะป่าเถื่อนก็คงจะเป็นเด็กเถื่อนมากกว่า เรียกว่าเด็กที่นี่เป็นผู้มีอิทธิพลเลยล่ะ ผู้ใหญ่จะไม่น่ากลัวเท่าเด็ก ส่วนมากเขาจะต้อนรับเรา แล้วเข้ามาถาม Madam จะไปไหน ไปด้วยกันไหม ชวนคุยนุ่นนี่นั่น ที่นี่เขาจะเรียกผู้หญิงว่า Madam ตอนแรกได้ยินเป็น Mom Mom ใครๆ ใครแม่คุณ???? 555 ฟังไปฟังมา อ๋อๆ ภาษาอังกฤษที่นี่ค่อนข้างจะพูดเร็ว รัว ลื่น ปื้ด ร เรือลั่นลิ้นกระจาย ฟังง่ายบ้าง ยากบ้าง ตามสำเนียง

ตลอดทางเราก็นั่งรถไปอย่างตุ้มๆต่อม เพราะด้วยคำว่าเขาว่ากันว่า.... ฟิลิปปินส์มีกิติศัพท์เช่นไร หลังจากที่โดนรับน้องเมื่อกี้ก็พอรู้ซึ้งขึ้นมานิดหน่อย แล้วก็เดินทางมาอย่างไม่มี Internet แม่เจ้าโว๊ยยยย หายตัวไปนี่ไม่ต้องสืบ เพราะสืบคงยาก 555 ทางไปก็ไม่ค่อยเปลี่ยวเท่าไหร่ ไม่นานนักสัก 20 นาทีได้ ก็ถึงจุดหมายที่สิ้นสุด Location มาถึงช่วงคิดเงินก็มึนเลย ไม่รู้แม้กระทั่งค่าสกุลเงินมันคิดเป็นเงินไทยเท่าไหร่ ก็ยื่นแบงค์ให้Taxi ดู เฮ่!! พี่หนูต้องจ่ายยังไง 555 แต่ดีนะที่เจอ Taxi ดี ไม่งั้นถ้าทำแบบนี้เสี่ยงโดนปล้นได้เขาก็เอ็นดูเห็นมีแต่แบงค์ใหญ่ และไม่รู้... ไรทั้งนั้น 55 เลยลดให้ (ไม่ควรลอกเลียนแบบ..)

วิ้งๆๆ เกิดอาการมึน (ทั้งๆที่มึนอยู่แล้ว) เดินแกร่วๆ หาชื่อที่พัก ก็ไปเจอชื่อที่ต้องการ รอแล้วรอเล่าก็ไร้วี่แววเพื่อน เลยเข้าไปถามพนักงานว่าที่นี่ใช่ที่อยู่นี้ไหม ปรากฏว่าไม่ใช่ แค่ชื่อเหมือนกันเท่านั้นรึปล่าว แต่ Address ไม่ใช่นะ You (อะไรนะแค่ชื่อเหมือนกันนนนน... แค่ชื่อเหมือนกันนนน) เพื่อนคุณแชร์โลเคชั่นมาให้ผิดแล้วล่ะ ยินดีด้วย คุณคงต้องได้ไปต่อ T_T

เงิบไปเลยดิ เอาไงต่อเนี่ย Internet ก็ไม่มี คนก็เข้ามาถามจะให้ไปนุ่นไปนี่ด้วยอยู่นั่นแหละ มาดาม มานี่ๆ มาดามๆ ไปด้วยกันไหม แล้วคนที่นี่จะเป็นคนที่ถึงเนื้อถึงตัวอยู่แล้ว ตอนแรกก็ไม่รู้ ก็มารู้ทีหลังนี่แหละ นึกว่าจะลากเราไปทำต้มยำซะละ โชคดีที่ไปเจอพนักงงานแมคโดนัลที่กำลัง Delivery สินค้าส่งตามบ้าน ก็ได้เขาให้ความช่วยเหลือ พาไปแมคเพื่อเอา Wifi จากที่ร้าน จนติดต่อเพื่อนได้

หลังจากนั้นไม่นาน เพื่อนก็มารับเราที่แมคโดนัลคุยกันไปคุยกันมา ถึงรู้ว่าชื่อที่พักมันซ้ำกัน แต่ดันบุคมาให้ผิด โอเค ขอบคุณค่ะ มันน่านักไหมล่ะ555

นี่คือที่พักของเราวันนี้ แท่นแด้นนนนนน เตียงที่นอนได้อย่างเดียว ห้ามดิ้น 55 เพราะมันนุ่มมาก พลิกตัวที กลิ้งตกเตียงเลย

ฟิลิปปินส์เป็นเมืองที่ชื่นชอบกีฬาบาสเก็ตบอลเหรอ เพิ่งรู้ แล้วที่นี่ก็เล่นบาสแบบเอาถนนเป็นสนามเลย เล่นมันกลางถนนซะงั้น อย่างพ่อ!!

จากนั้นเราก็ไปงานคริสมาสกันอีฟที่สวนสาธารณะใหญ่ Rizan Park ระหว่างทางก็เดินตามตรอกซอย เปิดเพลงกันแทบทุกบ้าน เป็นเมืองแห่งเสียงเพลงรึนี่ เปิดดังแค่ไหนก็ไม่โดนด่า ไม่แคร์อะไรทั้งนั้น ปาหินใส่กันไม่มีต่อมาก็ลองนั่งรถสองแถวมันส์มาก อาหารข้างทางลองแล้วกินได้ แล้วคายทิ้ง ลองจนหาอะไรอร่อยคงไม่เจอละ เลยเลิกลอง เอาเป็นว่ากินอะไรก็ได้ กินกัน ตาย ละกัน แล้ววันแรกมันก็ผ่านไปเหมือนดีมีชัย

บรรยากาศงาน X'Mass ที่นี่เป็นไปอย่างเงียบๆ งง ไร้เสียงเพลง

มาเจิมร้าน Fast Food ยอดฮิตที่ฟิลิปปินส์กันดีกว่า นั่นก็คือ Jollibee นี่เอง ที่นี่ Jollibee เยอะมากกกกกก!! ถ้าเปรียบเป็นบ้านเราก็คือ Macdonal อะ ที่นี่ก็มี Macdonal นะ แต่ไม่ฮิตเท่า Jollibee มันฮิตบ้านจนกลายเป็นมาสคอตของชาวฟิลิปปินส์เลย แต่ก่อนจะเป็นควาย ตอนนี้กลายเป็นผึ้งเฉย 555

ประเดิมอาหารกันเลยดีกว่า หน้าตาก็จะเป็นแบบนี้ ไม่เหมือนในรูปเลย!! 55 อวสานการถ่ายรูป(ซึ่งก็ถ่ายไม่สวยอยู่ละ) เอาเป็นว่า

ภาพมันชัดเจนที่รสชาติละกัน จานซ้ายสุดคือ หมูผัดกับเครื่องอะไรสักอย่าง กินแปบๆอร่อยดี กินอีกทีจะอร่อยเค็ม, ส่วนด้านขวาเป็นไก่ย่างไหม้, ส่วนไอ้หมี่น่าตาน่ากินนั้น รสชาติอ้วกราดมาก เอาเป็นว่าสวยแต่รูปกินไม่ลง

Fast Food ที่นี่ จะไม่มีซอสพริก ซอสมะเขือเทศนะ แต่จะเป็นน้ำจิ้มแบบเค็มๆ แล้วเอามะนาววางให้ลูกหนึ่ง นั่นคือมะนาวจริงๆ ลูกเล็กมาก และรสชาติเหมือนส้ม ลิ้นคงจะงง เอาช้านมาลิ้มรสอะไรรรรรร 555

กินเสร็จแล้วก็ตบท้ายด้วยของหวานชื่อว่า ฮาโล ฮาโล.. รสชาติก็ปะแล่มๆ ของหวานหรือของเค็มกันแน่เนี่ย คนที่นี่จะชอบกินเค็มกันไปถึงไหนนน

วิธีกิน คือ พนักงานมาเสิร์ฟแล้วห้ามกินนะตอนมันสวยๆอะ เพราะมันคือการไม่ได้ปรุง ของหวานที่นี่กินแล้วต้องคลุก สับให้เละ แช่ให้จมจนกลายเป็นแบบนี้แล้วค่อยกิน รสชาติถึงจะฟิน ก็ลองดูละ ถ้าไม่สับจะไม่อร่อย พอสับแล้วรสชาติจะกลมกล่อม ไปลองมาหลายร้าน รสชาติไม่เหมือนกันสักร้าน 555

Merry X'Mass Eve ยังคงตามล่าอดัมที่หายไป

บรรยากาศงานแสง สี เสียง งาน X'mass Eve At Rizan Park

คืนนี้ยังไม่ดึก เราไม่นอน!! ปะ ไปต่อกันที่ Amusement Park กันเลยดีกว่า ได้เวลาสนุกแล้วสิ.. ผู้คนจะหลั่งใหลมาที่นี่เยอะมาก เรียกว่าเป็นแหล่งรวมการจัดงานอีเวนท์ เล่นเครื่องเล่น และสถานบันเทิงต่างๆ

เครื่องเล่นที่นี่ถูกกกกกกกกกกมาก!! ราคาตั้งแต่ 30 บาท ถึง 100 บาทนิดๆ เราเลยเล่นมันทุกอย่างเลยละกัน จัดไป!!

งานเด็กๆจบแล้ว ก็ได้เวลาเข้าสู่งานผู้ใหญ่ละ พวกพี่ๆและเพื่อนๆของเพื่อนก็มาจอยด้วย พาไปเปิดหูเปิดตาที่สถานบันเทิงชื่อดัง อันดับ 1 ของมะนิลา อยู่ในโซนเดียวกันกับสวนสนุกนี่แหละ เอ้ยยย ได้ลองเข้าผับของฟิลิปปินส์ด้วย ปะ ไปดูกันนน

ที่นี่คือ The PAD BY PADI'S POINT การ์ดตัวบึกมากกกก ต้องต่อคิวเข้านะ ค่อนข้างเป็นระเบียบ ใช้เส้นยากมาก ใหญ่มาจากไหนก็ต้องไปต่อหลัง

คนที่นี่จะกินแอลกอฮอร์กันหนักมาก!! นี่คือทาวด์เบียร์ พี่ๆเขาสั่งมาโต๊ะละ ทาวด์ สั่งมา 4 ทาวด์ 8 คน นั่นเท่ากับว่า 2 คนต่อ 1 ทาวด์ นี่เบียร์หรือน้ำเปล่าคะ ลักษณะทรงทาวด์ของที่นี่จะเป็นทรงสูงยาวเพรียวเรียวและรสชาติดี

นี่คืออาหารว่างในผับของที่นี่จะเป็นแบบนี้ เหมือนอาหารข้างทางแถวบ้านเรา แต่ยกระดับมาอยู่ในผับ จะเสียบๆแบบนี้ แปลกตาดี

Merry X'mass Eve

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

#Days2 25 Dec 2016 Merry X-Mass (Manila - Cebu)

เช้าวันรุ่งขึ้นเราก็มาฝากชีวิตไว้กับ jollibee มาลองดูซิน่าตาและรสชาติจะเป็นเช่นไร

อะห้ะ.. ดูดี มีราคา (ก็ถูกแล้วววววว)

ฝากชีวิตไว้กับไก่เช่นเคย ที่ฟิลิปปินส์ไม่นิยมกินหมูนะ แม้ว่าไม่ใช่อิสลาม ส่วนมากจะนับถือศาสนาคริสต์กัน และกินเนื้อเป็นส่วนใหญ่ หมูที่นี่จะราคาแพง ส่วนเนื้อจะราคาถูกกว่า ในส่วนของรสชาตินั้น ยังคงเค็มเช่นเคย อ๊ากกกกกกกก!!

กองทัพพร้อมแล้วเราก็เดินทางออกจากกรุงมะนิลาไปยังเซบู จะให้จากไปอย่างราบเรียบ เงียบสงบก็คงเป็นไปไม่ได้ ต้องมีเรื่องสักหน่อยแล้ว 555 นั่นคือเพื่อนมีญาติที่นี่ และญาติก็ส่งคนขับรถมาบริการให้ไปส่งที่สนามบิน ก็มีเรื่องให้ระทึกเมื่อคนขับรถของญาติเพื่อนพาไปส่งยังสนามบิน Ninoy แต่ว่าก็เพิ่งรู้ตอนเช็คอินเมื่อพนักงงานบอกว่ายูมาผิดสนามบินแล้ว ต้องไป Old Airport นะก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่าบินในประเทศต้องไปอีกสนามบินหนึ่ง ยูต้อง take taxi นะ ไม่งั้นตกเครื่องแน่ๆ ก็รีบแจ้นกันไปเลยทีเดียว

และยังคงมีอารมณ์เก็บภาพบรรยากาศตัวเมืองมะนิลาได้อีก 555 รถประจำทางที่นี้อย่างกับทรานฟอเมอร์แหนะ มีหลายลวดลายดี บรื้นนนๆๆ

ที่นี่... รถมอเตอร์ไซค์จะน้อยมาก ส่วนมากคนจะขึ้นรถประจำทาง และมีรถยนต์ส่วนตัวกัน

เมื่อมาถึงสนามบิน เรื่องยังไม่จบเมื่อปรากฏว่าระบบรวนอะไรไม่รู้โหลดกระเป๋ากันไม่ได้สักคน ก็ต้องซื้อใหม่ เล่นเอาเหงื่อตกกันไปเลยทีเดียว

Welcome to Cebu!!!!! ยู่ฮูววววว มาถึงแล้ว

อ้าวเฮ่ยยยย!!.. ยินดีต้อนรับเข้าสู่ช่วงเด็กจรอีกครั้ง

เอาตังมา จะให้ไม่ให้!!! -0- อยู่ที่นี่ถ้าขึ้นรถต้องล็อกรถให้ดีนะ ไม่งั้นเด็กจรก็จะเปิดประตูบุกรุกขึ้นมา หรือไม่ก็ดึงตัวเราลงไป เหมือนจะอันตราย แต่ก็ไม่อันตราย เป็นความงงๆของการอยู่ที่นี่ดี เพราะเขาไม่ได้ทำร้ายอะไร แต่จะตื้อแบบฮาร์ดคอสุดๆ

แต่สักพักก็สลายตัวอย่างรวดเร็ว หลังจากแห่มาเป็นฝูงเกือบ 10 คน เพราะอยู่ๆก็มีคนยิงปืนขึ้นมาหลายนัด ไม่รู้มาจากไหน แล้วทุกอย่างก็เข้าสู่ภาวะสงบ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เฮ่ยยย! นี่มันปกติเหรอออ โอเค ปรับตัว ปรับสติแปบนึง

เข้ามาสู่ย่านชุมชนแบบท้องถิ่นสักหน่อย ที่นี่เขาจะยืนรอรถเมล์ หรือ รถสาธารณะกันโต้งๆยังงี้เลย ไม่มีป้ายว่านี่คือท่ารถเมล์อะไรทั้งนั้น แต่เขาจะรู้กันอยู่แล้ว ยืนตรงไหนก็ได้ ขึ้นได้หมด

Cebu ผู้คนจะนิยมถอดเสื้อมากกว่า Manila หรือไม่ก็อาจเป็นว่าเรามาแหล่งชุมชนก็เป็นได้ เด็กเยอะมาก ทั้งเด็กมีบ้าน และเด็กจร สภาพอาคาร สิ่งก่อสร้างบ้านเรือน ค่อนข้างทรุดโทรม

และเช่นเคยความรถสาธารณะในแต่ละเมืองจะแตกต่างกัน Cebu จะลักษณะคล้ายกระป๋องบ้านเรา เรียกว่าเป็นทรานฟอเมอร์เกรด C ละกัน 55

ซิ่งยิ่งกว่า สาย 8 อีก จ่ายตังค์กันที ไม่รู้ว่าเก็บเหรียญในมือให้ไม่ตกได้อย่างไร

เราก็มาดินเล่น ขับรถวนรอบเมืองไปเรื่อยๆ ขออภัยในความไม่ชัดของภาพ เนื่องจากมันหงึกๆหงักจริงๆ 55 เอาน่ะภาพธรรมชาติดี แต่พอกำลังจะขับรถขึ้นภูเขา ดันเข้าไม่ได้ พายุไต้ฝุ่นซัดอีก พระเจ้าช่วย อยากกินกล้วยปิ้งเว้ยยยยย!!กลับมาตั้งหลักที่อาหารละกัน

เพื่อนก็พาเรามากินอาหารท้องถิ่นฟิลิปปินส์ รสชาติก็อร่อยดี แต่ยังคงเค็มเช่นเคย ฮืออออออ!!

แล้วต่อมาตั๋วเครื่องบินโดนยกเลิกบินข้ามไปอีกเกาะไม่ได้ ติดต่อ Hot line ไม่ได้ และซิมการ์ดที่นี่โทรได้เฉพาะเครือข่ายเดียวกันเท่านั้น เงิบไปอีก การหา pin หาที่เติมเงินก็ยากแสนเข็ญ เพราะเขาไม่ได้จะขายกันง่ายๆ

ว่าด้วยเรื่องของซิม เราได้คุยกับคนปินอยด์เขาแนะนำให้ใช้ค่าย Smart ดีสุดแล้ว แต่จนถึงวันที่ 2 แล้วก็ยังคงเป็นมนุษย์ที่มีแค่ซิมแต่หา Pin มาแงะไม่ได้ ไม้จิ้มฟันที่นี่ก็ไม่มี. คลิปหนีบกระดาษยิ่งหายากไปใหญ่ หาที่เติมเงินก็ยาก ปกติมีขายที่ 7-11 แต่มันไม่ได้มีทุก 7-11

ส่วนในเรื่องของร้านสะดวกซื้อ แบงค์ใหญ่ไม่ค่อยรับนะ แม้ว่าเขาจะมีทอน แนะนำให้แลกแบงค์ 100 เยอะๆ ส่วนบ้านเขาก็สะดวกซื้อและสะดวกกินจริงๆ เพราะมีโต๊ะให้นั่งกินหลายโต๊ะด้วย เปรียบเหมือนร้านอาหารเลย

กลางคืนก็เป็นช่วงคริสมาสต์สุขสันต์หรรษาเมื่อพายุไต้ฝุ่นถล่มเข้ามา อยู่ตรงจุดแดงที่ข่าวออกพอดี 55 แต่คนที่นี่ don't care จริงๆแม้ว่า Event กลางแจ้งจะพังล่ม Event ในร่มก็ยังคงดำเนินต่อไป

แล้วต่อมาเพื่อนก็พาเราไปทัวร์ดูย่านราตรีกลางคืนของเมืองเซบู ด้วยแหละ เปิดหูเปิดตาดี แต่พายุก็ซัดกระหน่ำเหลือเกินไม่ค่อยได้ถ่ายอะไรสุดท้ายก็เลยมาจบลงที่ คาราโอเกะ เฮ่ยยยย!! มีโอกาสได้ลิ้มลอง ประลองไมค์คาราโอเกะต่างประเทศด้วยแหนะ 555

คาราโอเกะที่นี่จะมีทั้งเพลง Inter และเพลงกาตาล็อก เลือกได้ตามใจชอบ ก็คงต้องชอบ Inter แล้วล่ะ ไม่มีช้อยไทย 555 การหาเพลงที่นี้จะล้าหลังกว่าที่ไทย เพราะยังใช้ระบบเปิดหนังสือ ดูเลขแล้วจิ้มคีย์บอร์ดกดเอา ไม่ได้พิมชื่อนักร้อง ชื่อเพลง แล้วเสริทได้เหมือนไทยเรายุคนี้

แล้วก็มาจบที่ร้านไวน์ชื่อดัง แต่มากินเค้กนะ 555

เห็นร้านหรูๆแบบนี้ แต่ราคาไม่ได้แพงอย่างที่คิดนะ

งานคริสมาสต์ที่นี่ได้ข้อสรุปแล้วว่าจะมีแต่แสง สี แต่ไม่มีเสียง 555 มันไม่มีเพลง ไม่มีบรรเลงอะไรทั้งนั้น มีแต่แค่เครื่องเล่น ผู้คน และของประดับตกแต่ง และเย่!! พายไต้ฝุ่นเข้าเป็นระลอกๆ ณ วันๆนี้อยู่จุดพื้นที่แดงพอดี รับพายุไปเต็มๆ แต่ผู้คนก็ยังคงเฉลิมฉลองคริสมาสต์ตามเดิม แต่เป็นสถานบันเทิงแทน เพราะที่กลางแจ้งคงไม่แห้งให้เดิน

เมื่อพายุสงบลงเราก็ไป Big Mountain จุดชมวิวที่สวยที่สุดของที่นี่ แต่ก็ดันไปไม่ถึงยอด เพราะพายุไต้ฝุ่นเข้าอีก แล้วทางชันก็มาก 300 เมตรสุดท้ายขึ้นไม่ไหวจริงๆ ชันอย่างเดียวพอทน แต่ลื่นด้วย ล้อรถหลุดไหล่ทางไปหลายรอบละ มากกว่านั้นคือเป็นทางเลนเดียวด้วยก็ต้องมาลุ้นว่าจะเจอกับรถที่ลงมาไหม หรือถ้าขึ้นไปแล้วรถเราจะไหลลงมาชนคนอื่นไหม ก็ต้องพับโครงการกันไป แต่ข้างล่างเขามีบริการมอเตอร์ขับพาคนขึ้นไปด้วยนะ แต่มันน่าหงายหลังมาก

Merry X'Mass

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

#Days3 26 Dec 2016 Hello Cebu (Cebu to Nigros)

เช้าตรู่วันใหม่ ก็ออกจากตัวเมือง Cebu ไปน้ำตก Kawasan ใช้เวลา 5 ชั่วโมง โคตรนานนน นี่คือสภาพผลงานไต้ฝุ่นเมื่อคืนหรือว่ามันเป็นยังงี้อยู่แล้วก็ไม่แน่ใจ ตื่นมากี่ครั้งก็ยังไม่ถึง พอถึงปุ๊บ ก็โคตรจะร้อนนนนนน เผาผิวไปอีก แต่พอเดินเข้าโซนน้ำตกก็เย็นละ

เดินเข้าไปช่วงแรกๆน้ำจะเป็นสีเขียว จะเป็นโซนซักผ้า ล้างจาน

ในส่วนของน้ำตก kawasan สวยดี มี 3 ชั้นใหญ่ๆ ค่าเข้า 18 บาท แนะนำให้ไปแค่ชั้นแรกพอ เพราะว่าสวยสุดและน่าเล่นสุดแล้ว ชั้น 2 นี่ทำคล้ายอ่างเก็บน้ำ ส่วนชั้น 3 ถ้าขึ้นไปแล้วอย่าลืมกลับมาทำใจเล่นน้ำข้างล่าง เพราะจะตะลึงกับการหลอกเราว่าโซนระหว่างทางก่อนชั้น 1 คือพื้นที่ซักผ้า แต่ปรากฏว่าเดินไปจนถึงต้นน้ำแล้ว ดันซักผ้าข้างบนกันตรึม!! OMG คนชั้นล่าง จะรู้ไหมนะว่าคนชั้นบนทำอะไรไว้

สำหรับ Kawasan ความน่าสนใจอยู่ที่การผจญภัยไปกับการตะลุยน้ำ ที่ต้องกระโดดลงน้ำตกไปเรื่อยๆ ไม่งั้นเดินทางต่อไม่ได้ มีจุดให้ห้อยหัวสไลด์เดอร์ไหนลงไปด้วยแหนะเรียกอะดีนาลีนสุดๆ หวาดเสียวกันไปเลยล่ะ

สำหรับการว่ายน้ำในน้ำตก ยิ่งน้ำฟ้าเท่าไหร่หรือเข้าขั้นน้ำเงิน แปลว่าลึกมากๆ แรงดันน้ำก็เยอะด้วย เวลาว่ายจะเหนื่อยมากๆ เขาเลยมีบริการแพไม้ไผ่เพื่อเข้าไปยังจุดน้ำตก แต่ถ้าใครว่ายไหวก็จัดเลย แต่ระวังเชือกแพพันตัว

น้ำสีฟ้ามาก และลึกมากกกกกกกก.. เย็นมากด้วยยยยย

อาหารที่ kawasan แพงมาก แพงลากเลือด จากที่กินข้าวในเมือง 35 แต่กินที่นี่ 100 200 300 up รสชาติเค็มทุกอย่างลิ้นชาลิ้นพังกันไปเลยทีเดียว คำเตือน อย่าสั่งมาม่ารสชาติแย่มากมันไม่ใช่อาหารกันตาย แต่เป็นฆ่าตัวตายชัดๆ เป็นมาม่าโง่ๆที่ไม่มีความศิวิไลซ์ใดๆ เกือบ 200 บาท ส่วนขนาดจานนั้นฝ่ามือ 55

180 บาท

235 บาท

เวลาสำหรับเที่ยว Kawasan ควรไปทั้งวันถ้าจะเล่น Adventure เนื่องจากต้องเดินไปไกลมากๆ แต่ถ้าเล่นแค่น้ำตก ก็ครึ่งวันพอ

มีล็อกเกอร์ให้ฝากของแต่แพงมาก 800 บาทสามารถถามแชร์กับฝรั่งได้เลยจ่ายแค่ 100

ในส่วนของแพสนนราคาที่ 800 เครื่องป้องกันภัยต่างๆตกอย่างละ 100 แต่สำหรับค่าเข้า18 บาทเท่านั้น

เมื่อเล่นน้ำตกกันเสร็จแล้วจวบจนบ่ายโมงเราก็มุ่งหน้ากันไปเกาะ Negros โดยเรือขนาดใหญ่บรรทุกรถได้

ทะเลสวยมากกกกกกกกกกกก!!

เรือเล็กนี่ออกจากฝั่งมาไกลไปนะ... ชาวประมงที่นี่เขาชิวกันมาก บึ้ด จ้ำ บึ้ดดดด

ลอยลำไปสักพัก ออร่าราหูก็ครอบงำ ไต้ฝุ่นจะมาอีกแล้วปะเนี่ย ช่างเป็นการเดินทางที่หรรษาจริงๆ ระทึกตลอด แต่คนที่นี่เขาชิน ชิว เฉยๆ

ใช้เวลา 1 ชมก็ถึงฝั่งแต่ต้องเดินทางอีก 4 ชม เพื่อเข้าไปในตัวเมือง ข้างทางสวยมาก แต่ถนนคดเคี้ยวเลี้ยวแล้วเลี้ยวอีกตลอด

สำหรับใครที่จะไป Bacolod ต้องข้ามจาก Cebu มา ที่นี่ก่อน เพราะมันค่อนข้างใช้เวลานาน หรือจะบินมาก็ได้ เมืองนี้ค่อนข้างชนบท นักท่องเที่ยวไม่ค่อยมี โรงแรมไม่มี มีแต่ชาวพื้นที่ล้วนๆ ข้างทางสวย คนที่นี่ขับรถเร็ว รู้จักกันทั่วเมือง คนแปลกหน้าเข้ามานี่รู้เลย

ทริปนี้เหมือนทริปมาเรียนรู้วิถีชีวิตและวัฒธรรมของชาวฟิลิปปินส์ สถานที่สำคัญหรือภาพถ่ายสวยๆอาจจะไม่ค่อยมี หรือว่าเราถ่ายไม่ดีอันนี้ก็ไม่แน่ใจ555 แต่ก็ได้มาในที่ที่ไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยว มาอยู่กับชาวปินส์ของแท้ แน่นอนว่าได้สัมผัสความเป็นปินส์โดยตรงเลย

ในส่วนของทักทายก็จะต้องจับมือแล้วจุฟๆ บ้านที่เรามานี่ญาติเยอะโคตร แก้มช้ำกันเลยทีเดียว ชื่อก็ยาว จำแทบไม่หมด มึนกันไปเลยทีเดียว

ตบท้ายด้วยเรื่องของอาหาร ประทับใจมากที่เขารู้ว่าเรากินเผ็ด เขาก็ไปหาพริกมาให้เต็มจานเลยแต่เขาไม่กิน อะไรที่ชอบปินส์บอกว่าจะพาคุณไปกินไม่ได้แปลว่าเขาจะกินกับคุณ พาไปคือพาไปแต่ไม่กินเฉยยย 55 คนที่นี่เขาบริโภคเนื้อเป็นหลัก ส่วนใครที่กินไม่ได้ก็ Chicken Only ไปดิ หมูเหรอไม่มีหรอก แต่ถ้ามีก็เป็นหมูเกรดต่ำ ในส่วนของรสชาติอาหารยังคงเค็มทุกอย่างไม่เปลี่ยนแปลง

เขาเห็นว่าคนไทยกินเผ็ด เลยเตรียมพริกมาให้เพียบ เป็นกระสอบเลย 55 ทั้งๆที่เขาไม่ค่อยชอบกินเผ็ดกัน น่ารักดีอะ

นี่คือปลาอะไรไม่รู้ แต่รู้ว่าที่ไทยต้องหากินยาก แต่ที่นี่หากินได้ทั่วไป มีให้กินทุกมื้อ เนื้อจะแน่นมาก ก้างไม่มี(เพราะแคะออกแล้ว) 55 ส่วนไอ้เขียวๆนี่คือถั่วกวน จะราดเป็นน้ำยำหวาน อร่อยดี กินได้แล้ว ผ่าน!! น้ำตาจะไหล

นี่คือปลาอะไรสักอย่างคล้ายปลาซิวบ้านเรา เกือบอร่อยละ ถ้าไม่เค็ม เขาบอกว่าคอลเรสเตอรอลสูงมาก อย่ากินบ่อย แต่อร่อยดี

ซุปมะระปลา บ้านเราขมกว่า และลูกใหญ่กว่า

นี่คืออาหารสำหรับ 7 คน ถ้าเป็นแถวบ้านเรากับข้าวคงเยอะกว่านี้ แต่คนที่นี่เค้าจะเน้นกินข้าวเยอะ กับน้อย อันนี้ก็ไม่รู้เพราะว่าเป็นที่มาของอาหารที่ส่วนมากเค็มรึเปล่า เพราะยิ่งเค็มยิ่งกินข้าวเยอะ มันต้องเป็นสูตรแน่ๆ!! -0-

และแล้วก็ผ่านไปด้วยดี สำหรับมื้อเย็น...

สำหรับการอยู่บ้าน คือ วัฒนธรรมเขาคือต้องใส่รองเท้าเข้าบ้าน ห้ามถอดรองเท้าไว้หน้าบ้านนะ จะเข้าห้องหรือไปไหนให้ใส่รองเท้าหรือพกไปด้วย ถ้าถอดไว้หน้าบ้านนี่ถือว่าหยาบคาย ก็แปลกๆดีเหมือนกัน เดินใส่รองเท้าในบ้าน ขึ้นนอนก็เอารองเท้าเข้ามาด้วย ในเรื่องห้องน้ำของที่นี่เป็นแบบชักโครกที่ไม่มีที่นั่ง คือเพื่อไรอะ 55 ต้องสคว๊อตนั่งยองๆ ลอยในอากาศ เพื่อปรู๊ดปร๊าดๆ

สำหรับห้องนอนจะเป็นเตียง 3 ชั้น เลื่อนเข้าเลื่อนออกได้ ประหยัดพื้นที่ดี คนที่นี่จะชอบนอนฟูกที่นุ่ม นุ่มถึงนุ่มที่สุด อันนี้เป็นทุกที่รึปล่าวก็ไม่แน่ใจ นอนมา 3 ที่ละ นุ่มจนตัวจะจมลงใต้เตียงทุกที่เลย

ตบท้ายด้วยเรื่องของ Sim Card ยังคงไม่มี Internetเช่นเคย คนที่นี่จะพก Pocket Wifi เรื่องของ Sim เลยยังคงเป็นปัญหาระดับชาติของเราต่อไป คนที่นี่เขาส่งข้อความฟรี ผี Sim card เลยไม่ได้กินเขาหรอกแต่ wifi ใช่ว่าจะแรงเหลือล้น เน็ตที่นี่เต่าคลานยังไม่ใช้เวลานานเท่ารอเน็ตมา

Good night Negros...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

#Days4 27 Dec 2016 Negros Island

สายวันใหม่ (เพราะขี้เกียจตื่นเช้าแล้ว) นั่นเองจึงไปเดินเล่นชายหาด Negros ซี่งอยู่หลังบ้านสงบ เงียบ แต่หาดไม่เรียบเท่าไหร่ เดินไม่ค่อยได้เลย 55 ทางเข้าหา

ช่วงบ่ายไปจุดชมวิว Negros สงบ เงียบเชียบไร้เงานักท่องเที่ยวเช่นเคย น้ำใสมาก แต่วิวไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ มีท่าเรือร้างให้ปีนเล่นไปถ่ายรูป

ขอเดินเล่นคนเดียวสักหน่อย ปรากฏว่าแถวนี้น่ะเด็กเถื่อนจริง เห็นเหยื่อแล้วชี้นิ้วเรียกพวกให้ตามมาล้อมขอตัง แล้วก็จะเดินตามติดไปทุกที่ ผู้ใหญ่ยังไม่น่ากลัวเท่าเด็กเลย แต่เดินไปไหนเขาจะจ้องมองอย่างเอาเป็นเอาตายมาก เหมือนไม่เคยพบเคยเห็นกันมาก่อน อวสานงานเดินเที่ยว ไม่เปลี่ยวเที่ยวคนเดียวก็เกือบได้

สำหรับคนที่เสพติดกาแฟ ให้พกกาแฟไปเองนะ ที่นี่กาแฟไร้คาฟาอีน ถ้ามีก็มีนิดเดียว ส่วนใครที่ชอบความหวาน ดับอนาถตั้งแต่เหยียบแผ่นดินแล้ว 555 ช็อกโกแลตนี่ไร้ซึ่งความหวาน ของหวานต่างๆก็มีแค่รสชาติแต่ขาดหวาน ขาดนม ขนมปังนี่ยิ่งแล้วใหญ่น่าตาน่ากินนี่ไว้ใจไม่ได้เลย ขนมปังปลาบ้านเรานุ่มกว่าอะ 55

ว่ากันด้วยเรื่องของซีฟู๊ด ถิ่นใดรวยทะเลไม่ได้แปลว่าอาหารทะเลถิ่นนั้นจะอร่อย สั่งมาชิมก่อนอย่าสั่งเยอะ หูดับ ตับพัง น้ำจิ้มก็สะเทือนใจมากไม่ว่าจะสูตรไหน กินกับอะไร จะรู้ซึ้งถึงงานศิลปะชั้นเลิศรส สดใหม่ ไร้ตำนาน 555

ขาดไม่ได้คือช่วงของ Sim Card อลเวง ในที่สุดก็มี Internet ใช้ประดับบารมีซิม แต่มันไม่จบแค่นั้น เพราะการมีสัญญาน Internet ไม่ได้แปลว่าจะเล่น Internet อวสาน Sim Card กันเลยทีเดียว555 แต่พอมี Internet ก็ความเร็วระดับเต่าคลอดE เท่านั้น ไม่มี 3G และเป็น E ที่ดึงความเร็วมาจากใต้ภิภพมั้ง แม้ว่าใจจะร้อนเป็นไฟ ความช้าของเน็ตนั้นไซร้แช่แข็ง อยู่ยงคงกระพัน

ตกเย็นก็เข้าสู่ช่วง Meeting ฮาเฮ เททุกคนมาไว้บนหาด นั่นก็คืองานรวมญาติ เทศกาลปีใหม่นั่นเอง ครอบของเพื่อนงานนี้จัดมีแต่ญาติฝั่งแม่ก่อนมาเป็น 100 อะ ต้องไปจับมือทักทาย จุฟๆกอดๆอิดออดหายตัวไปไหนไม่ได้เลย ชื่อก็ยาวมากแค่คิดจะเรียกก็เหนื่อยแล้ว 55

ในส่วนของอาหาร พืช ผัก ชาวไดโนเสาร์ไม่ค่อยจะมีหรอก มีแต่เนื้อเน้นๆ หมู แพะ ไก่ วัว กินกันเป็นตัวเลยอะ แถมเชือดให้ดูต่อหน้าด้วย เฮือกกมีไก่ไปฆ่าลับหลังเลยกินได้อยู่อย่างเดียว นอกนั้นกินไม่ลงจริงๆ เพราะมีทางเลือกอยู่ เราจึงเลือกที่มันยังกินได้ ถ้าไม่มีทางเลือกก็ต้องกินไปตามนั้น

ช่วง Presentation ครอบครัวแต่ละครอบครัวก็จะมาโชว์ตัวและแนะนำว่าตอนนี้เป็นยังไงกันบ้างใช้เวลานานนับ 2 ชั่วโมงกว่าจะแนะนำครบบ้าน

เกือบจะรอดพ้นไปอีกวัน แต่กระนั้นก็ยังมาเจอเด็กเถื่อน มีอยู่แทบทุกที่จริงๆเลย เดินเข้ามาเป็นฝูง ไม่จู่โจม แต่ก็ประวิงเวลาเผลอ จะเข้ามาฉกฉวยอะไรก็ได้ที่เป็นของเรา น้ำเอย ของกินเอย กระเป๋านั่นนุ่นนี่ นอนๆอยู่ตามหาดก็เอาก้อนหินมาขว้าง เดินวนรอบๆ รอจังหวะ แต่ก็น่าสงสารเพราะความเร่ร่อน ขาดนุ่นขาดนี่ มีชีวิตที่บางครั้งผลักดันให้ต้องเป็นแบบนี้

จบท้ายด้วยเรื่องการสนทนากับชาวปินส์ ใครพูดน้อย ต่อยไม่เป็น นี่อยู่ยากเลย เขาจะพูดทั้งวันทั้งคืน แย่งกันพูด แย่งกันตอบ เรียกว่านิ่งเป็นหลับขยับเป็นพูดกันเลยทีเดียว ใครทนกับความเสียงดังตลอดเวลาไม่ได้นี่อาจจะหนีกลับบ้านได้55 อวสานการงีบทุกขณะ ตราบใดที่ยังไม่นอนแต่มันคือการสร้างความสัมพันธ์กับคนรอบข้างและความผูกพันในครอบครัวเป็นอย่างดี หากเรียนรู้และเข้าใจในวัฒนธรรมให้มองที่เจตนา

Good night big party...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

#Days 5 28 Dec 2016 At Sipalay City

วันนี้เราจะไปเที่ยว Sipalay City กัน อยู่ห่างจาก Negros 2 ชั่วโมง โดยเราเดินทางโดย Tycycle เจ้าเก่าเจ้าเดิม เพิ่มเติมคือขึ้นเขา!!! 55 ที่นี่คนจะโดยสารไปไหนมาไหนกันโดย Tycycle สุดจ๊าบ เห็นแบบนี้แต่เล็กพริกขี้หนูนะจ๊ะ พาเราไปตะลุยได้หลายที ไม่ว่าถนนเส้นทางนั้นจะม้วนหักทับศอกชันยังไง ไอแมงกะไซค์ 3 ล้อนี่ก็พาเราฟันฝ่าไปจนสุดปลายทาง เขาเค้าดีจริงๆ

Tricycle นี่นั่งได้หลายตำแหน่งมาก ชอบสุดๆ จะนั่ง จะนอน จะขึ้นบนหลังคาก็ได้ มีกันแทบจะทุกบ้าน

ระหว่างทางก็จะเจอวิวแบบนี้ ธรรมชาติที่นี่สวยดี

แล้วก็จะผ่านหมู่บ้านชาวประมงไปเรื่อยๆ

ถึงแล้ว Sipalay City โย่ววววววแมนนน!!

Hello Latasan Island

นี่คือชายทะเลหนึ่งใน Sipalay มีหมู่บ้านประมงคล้ายโจรสลัดด้วยแหนะ มีที่พัก และอาหาร รวมทั้ง Activity รองรับนักท่องเที่ยว

ปะไปพายเรือคายัคสู่เกาะเต่ากันอันนุ้นนนนนกัน!!

คุณไม่รู้หรอกว่า การพายเรือคายัคร่วม 2 ชั่วโมงในการไปสู่เกาะหินร้างอันไกลโพ้น สู่ท้องทะเลอันอ้างว้างมันเหงาแค่ไหน ใจกล้ากว่าปั่นเป็ดคนเดียว ก็คงเป็นพายคายัคนี่แหละ ไอบ้าาาาา พายไปได้ กลับตัวไม่ได้ กลับไปก็ขี้เกียจนั่นแหละ 55 เพื่อนก็พายเก่งเหลือเกิน เผลอแปบเดียวอยู่ห่างกันเป็นโล ไม่ใช่ หนอง คลอง บึงนะเว้ย นี่มัน ทะเลลลลลลลล You know!! ชูชีพอะไรไม่มีทั้งนั้น จ่ายตัง นั่งเรือได้ จบง่ายๆยังงี้เลย พายวนไป

เจอเหยื่อแล้วได้ที่เกาะละ

อ้าวเฮ้ยยยย!!

พายเรือได้ 1 ชั่วโมงเราก็มาถึงเกาะเต่า กลางทะเล หินลื่นมากกกก น้ำจะแบ่งสีฟากหนึ่งเป็นสีเขียว อีกฟากเป็นสีน้ำเงิน แต่ความสามารถของกล้องถ่ายได้เท่านี้ 555

พายุฝนโหมกระหน่ำ หนักมาก เรียกชุ่มช่ำฉ่ำไปทั่ว Tricycle กันเลยทีเดียว แต่ก็ยังไม่สะท้าน ปะ.. เราจะไป danjugan Island กันต่อ

อ้าวววววววววววววว เฮ่ยยย!! พายไต้ฝุ่นเข้า!! หลังจากที่เราเพิ่งสละเรือได้แปบเดียว.. ขอให้คนที่ลอยลำอยู่กลางทะเล อยู่รอดปลอดภัยด้วยนะ

เอ้ยยย จะถึงแล้ววว ใกล้เข้ามาอีกนิด ชิคๆเข้ามาอีกหน่อย (ขออภัยในความไม่ชัด Gopro ไปดำน้ำมา 55) ในที่สุดเราก็ฝ่าพายุมาได้

เกาะร้าง หาดลับ...

เรือเล็กควรออกจากฝั่ง...

ชาวร็อค ต้องสู้ต่อไปปปป พายุไต้ฝุ่นนั้นไซร้ จะมาอีกเมื่อไหร่

เรือเล็กควรออกจากฝั่ง แต่ถ้าจะร่วงลงไปเมื่อไหร่นั้นก็อีกเรื่องหนึ่ง 555

ล่องเรือต่อไปดั่งลูฟี่!!!

เรือเล็กควรถึงฝั่งโดยสวัสดิภาพ

กลับละ บรรยากาศ ชักไม่เป็นใจ บรึยยยย...#Days6 29 Dec 2016 จากชาวเล กลายมาเป็นชาวประมง ดำรงชีวิตติดบ่อ (Western Visayas)

ดึกสงัด แต่เราจะไม่หลับใหล หลังจากที่ใช้พลังงานไปกับการดำน้ำเสร็จแล้ว เขาก็พาเราไปลิ้มลอง Seafood สไตล์ ฟิลิปปินส์ ชวนชิม แต่ไม่กินด้วยแล้ว

นี่ร้านอาหารทะเล หรือ บุฟเฟ่ต์จิ้งจก กริ๊ดดดดดดดดดดด!!

แต่ไม่หรอกเรากินร้านนี้ต่างหาก!! 55 Welcome to Johna Talabahan เขาว่าร้านนี้ใหญ่และดังที่สุดในแถบนี้เลยแหละ เป็นร้านญาติเขาเอง อร่อยมากมาลองกัน!

ทีนี่ก็ยังคงเป็นระบบเตาถ่านในการหุงหาอาหาร ไม่ได้ใช้เตาแก๊ส หรือไฟฟ้า

Dinner วันนี้ Thank you so much <3 อยากจะบอกว่าทั้งหมดนี้เขาสั่งมาให้เราล้วนๆ แต่เขาจะกินแค่ปลา!! เพราะเขาเป็นคริสต์ และเคร่งครัดในศาสนา อ๊ากกกกกก จะเยอะไปไหนนนน

พ่อแก้ว แม่แก้ว ช่วยลูกด้วยยยยย เขานุ่นแกะนี่ให้กินเรื่อยๆ มีความสุขมากที่เห็นเราได้กิน แต่มันเยอะมากกกกก!!

อิ่มหนำสำราญแล้ว เราก็เดินทางมาที่นี่หมู่บ้านประมง ซึ่งเป็นบ้านพ่อของเพื่อน พ่อบอกว่าต้องการธรรมชาตินักใช่ไหม ได้!! เดี๋ยวพ่อจะสงเคราะห์ให้..

แท่นนนน แทนนนน!! ยินดีต้อนรับเข้าสู่กระท่อมน้อยคอยรัก ที่พักชาวประมง

พ่อพามาปล่อยไว้กลางทุ่งนา!! อยากจะนอนกระท่อม หรือกลางเต็นท์ก็เลือกเอาเลย

รอบข้างเต็มไปด้วยบ่อปลาไปหมด วิ้งๆๆ 55

พาไปส่องกุ้ง ส่องปลา ส่องปู หรือจะส่องหางูกันแน่นะ...

สุดท้ายได้ปูเฉยยยย นึ่งสดๆ แต่ให้หมากิน (อะไรนะ นี่คืออาหารหมาาาา... นี่คืออาหารหมาาา) ขอกินบ้างได้ไหม

สวัสดีเช้าวันใหม่ที่สดใส...

อ้าววว!! ป้า เข้ามาทำไมเนี่ย

ที่นี่ในน้ำ มีปลา บนบกมีหมา

และในนา มีหญ้า!!!

ส่วนสาวอายุ 15 หยกๆ 16 หย่อนๆอยู่นี่!! อ่าาา สดชื่นนนน..

ต้อนรับ คึกคักด้วยมื้อเช้าสุขสันต์ ได้กินปลาที่บ้านเราขายแพงมาก แต่ที่นี่ตกกินกันเป็นว่าเล่น มื้อนี้เค็มน้อย เพราะเขาเห็นว่าเรากินอะไรก็เค็ม นั่นก็เค็ม นี่ก็เค็ม เลยบอกให้แม่ครัวทำรสชาติที่คิดว่ากินได้มาให้ อร่อยดี (แต่แม่ครัวบอกว่า กินเข้าไปได้ไง รสชาติปะแล่มๆ แม่ครัวทำไมยังคิดว่าจะถูกปากไหม 55) และเช่นเดิม เปิดเพลงลั่นบ้านนนนนนน กินข้าวต้องมีเสียงเพลง ครื้นเครงไปอีก นี่มันเมืองแห่งดนตรีชัดๆ!!

และเอิ่มมมมม.. พริก!! ด้วยความที่คิดว่าเรากินเผ็ด เลยจัดทีเด็ดมาให้ 1 ขวด โอ้ พระแก้วแม่แก้ว หนูก็ไม่ได้กินลากเลือดขนาดนี้ แต่ก็ขอบคุณที่เขาต้อนรับเราอย่างดี และจะดีใจมากเลยที่เรากินข้าวได้เยอะ สุดท้ายก็ต้องกินให้หมด แทะโต๊ะได้คงต้องแทะ แอร้ก!!

หลังอิ่มหนำสำราญกันเรียบร้อยแล้ว ก็เดินทางออกจาก Western Visayas เพื่อไปยัง Bacolod ไปดูซิ เมืองนี้นั้นมีอะไร..

มีความชิค!!! มีรถที่ขนคนทั้งข้างล่างและข้างบน นึกถึงอินเดียเลย(ยังไม่เคยไป) 555 เขานั่งกันดูชิว สบายมาก ท้าลมแดดไปอีก

ร้อนใช่ไหมไอ้หนูน้อย..

Bacolod เป็นเมืองใหญ่ที่มีมอเตอร์ไซค์เยอะกว่า Manila เราก็ไม่รู้ว่าทำไม Manila ถึงเป็นเมืองหลวง แต่เท่าที่ตะลอนๆไปมาแถบนี้แล้ว เรารู้สึกว่าBacolod เจริญกว่า Manila เสียอีก และสิ่งที่แตกต่างของแต่ละเมืองก็ยังคงเป็นยานพาหนะเช่นเคย รถประจำทางแต่ละเมืองนี่มันไม่ซ้ำกันเลยจริงๆหลากลายดีไซน์ เป็นเอกลักษณ์ดี แจ่มแมววว..

เราจะพาเที่ยว Mabukal กัน!! โดยรถสาธารณะ ข้ามภูเขาไปนั่งจนเมื่อยตูดตั้ง 1 ชั่วโมงแหนะจากตัวเมือง Bacolod

ระหว่างก็จะมีคนรอขึ้นรถแบบนี้ ยืนเรียงแถวกันแถวกันเป็นระเบียบเลย

Mabukal เป็นรีสอร์ทที่เป็นมากกว่ารีสอร์ท ก็คือเป็นรีสอร์ทนี่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวชื่อดังของคนที่นี่ เอ่า งงล่ะสิ ปะ ไปดูกัน!

ที่นี่จะเป็นน้ำตกร้อน และมีหินสีกัมมะถัน สวยงาม เพราะมีเรานั่งอยู่ในนั้น เอ้ยยยย!! 555

Mabukal จะมีน้ำตกประมาณ 7 ที่ แต่ละที่ก็จะอยู่ห่างกัน เราไปเกือบเย็นละเลยได้ขึ้นแค่ที่เดียว ทางเดินก็เดินง่าย สบาย มีบันไดเป็นหินไปเรื่อยๆ เป็นป่าดิบชื้น ค่าเข้าฟรี แค่เซ็นชื่อ

มีเรือคายัคให้พายเล่นด้วยนะ ถูกดีนะ 20 บาท มีน้ำตกเล็กๆ พอกรุ้มกริ่มให้ชื่นตา ส่วนเราคิดว่าไม่มีอะไรน่าเล่น เลยได้แต่มองตาปริบๆแล้วทำท่า มือไม่พาย เอาเท้าชี้น้ำพอ 555

Thank you mama มีซิปไลน์ให้เล่น โหนตัวลอยผ่านน้ำตก และสถานที่เที่ยวๆ หลายๆแห่งด้วย

แล้วก็มาตกหลุมพรางที่สวนผีเสื้อ ที่ในตอนแรกเข้าใจว่าเป็นสวน แบบสวนอะ สวนที่มันใหญ่ๆๆ แต่จริงๆแล้วมันคือกรงผีเสื้อ 55

แล้วไปบ่อน้ำร้อนต่อ.. นี่คือบ่อน้ำร้อน มันคือบ่อน้ำร้อนจริงๆนะ บ่อน้ำร้อนเฉยๆ ดิบๆเลย อะเฮือกกก มันไม่ใช่เหมือนบ่อน้ำร้อนบ้านเรา เลย อวสานบ่อน้ำร้อนในฝัน 555

นอกจากนั้นก็มีให้เล่นปีนผ้า หน้าไม้ โหนต้นไม้อีกมากมาย มีสระน้ำขนาดใหญ่ที่เป็น ลากูนน่าด้วย แต่ไม่กล้าถ่าย เดี๋ยวโดนเขางาบหัว 55 กลับละ ลาก่อย Mabukal เราต้องไปต่อแล้ว

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Days8 30 Dec 2016 Goodbye Philippines

ลาก่อนเมืองทรานฟอเมอร์

ลาก่อน เรือคายัค และ รองเท้าที่พลิกคว่ำตกน้ำไป

ลาก่อน ชายหาดที่สวยที่สุด

ลาก่อน Tricycle เหินเวหา

แล้วเราจะกลับมาพบกันใหม่..

อีกครั้ง...

###สรุปบันทึกการเดินทาง

- ฟิลิปปินส์เป็นเมืองแห่ง Jollibee คิดไรไม่ออกก็กิน Jollibee

- อาหาร 90% เค็มทุกอย่างงงงงงงง!!

- วัฒนธรรมแตะเนื้อต้องตัวเป็นปกติ เวลาคุยด้วย หรือเดินด้วยก็จะถึงเนื้อถึงตัว แต่เขาไม่ได้คิดอะไร

- เด็กจรเยอะ และเถื่อนนนนนนน

- คนที่นี่ชอบคนขาว แค่ขาวก็ฮอตแล้ววว จ้องตาเป็นมัน

- หลายครั้งที่ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นเกาหลี หรือ ญี่ปุ่น

- คนบางกลุ่มพอบอกว่ามาจากไทยแลนด์เขาจะบ๊ายบายยยยย, บางกลุ่มก็ชอบ และต้อนรับดี

- ค่าครองชีพถูกกว่าไทย 25%

- เดินคนเดียวไม่ค่อยได้ เพราะจะมีคนเข้าหาตลอด ซึ่งก็ไม่แน่ใจว่าจะมาดีหรือมาร้าย

- แต่ละครอบครัว ญาติจะเยอะมาก คนที่นี่เขาจะมีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นต่อกัน ในความสำคัญกับการรวมญาติมาก

- ห้ามถอดรองเท้าไว้หน้าบ้าน ถือว่าหยาบคาย

- รถสาธารณะซิ่งแหกโค้งมากกกกกกก

- การจราจลเป็นไปอย่างจราจลที่ไม่ชนกัน แต่ละคนขับรถเก่งมาก

- บางเกาะสงวนไว้ให้เข้าแค่ชาวฟิลิปปินส์

- การเหมารถแต่ละครั้ง แพงมากกกก ครั้งละ 3000 บางครั้ง 5000 บ้าง

- พายุไต้ฝุ่นคือเรื่องชิวๆ

- งานรื่นเริงที่ไม่มีเสียงเพลง แต่เสียงเพลงบรรเลงเกือบทุกที่ยกเว้นงานรื่นเริง งงเต๊ก!!

- นิยมกินเนื้อ ไก่ และไม่ค่อยกินหมู

- ตอนนี้ประเทศเขาเปิดให้ถ่ายรูปได้อย่างเสรีแล้วหลังจากเปลี่ยนผู้นำใหม่ เขาก็เลยชอบมากเวลาโดนถ่ายรูป ชอบเข้ากล้อง

- คนฟิลิปปินส์ใจดี ชอบช่วยเหลือ

- มะนิลาไม่ได้มีแค่เมือง จริงๆแล้วธรรมชาติน่าสนใจเยอะโคตร!! บินผ่านมา แต่ตกรถ! 555

- ทะเลสวยมากกกกกกกกกกกกก

- เที่ยวคนเดียว เดี๋ยวก็มีหลายคน มันไม่ง่าย แต่ก็อย่าทำให้มันยาก

- มีเพื่อนดี มีชัยไปกว่าครึ่ง

- อาหาร Seafood ที่ฟิลิปปินส์สดเกินไปปปปป ชีวิตที่ว่าโคลนยังฝังลึก

- 7-11 ไม่ได้ป๊อบปูล่า และทำให้เรากินของบูดหลายครั้งงงงง อาเมน

- ไปเที่ยว 5 ห้าง ฝุ่นเต็มห้าง 4 ที่ งงเต๊ก!!

- สนทนาภาษาอังกฤษได้ดี

- ธรรมชาติอุมดมสมบูรณ์เยอะมากแต่ไม่ค่อยได้รับการโปรโมต และน้อยมากที่จะมีรีวิว (จะตามไปเก็บทีหลัง)

... การเดินทางที่ง่ายที่สุด อย่าหยุดที่จะลังเล ออกไปตามล่าหาประสบการณ์กันเถอะ!!

อย่าเชื่อเพียงเพราะเขาว่ากันว่า...

---

...ติดตามเรื่องราวอื่นๆเพิ่มเติมได้ที่

FAN PAGE | https://www.facebook.com/herdingcatsee

INSTAGRAM | https://www.instagram.com/herdingcatsee

WEBSITE | http://herdingcatsee.com/blog

TWITTER | https://twitter.com/herdingcatsee