อย่าสงสัยว่าทำไมอยู่ๆมาเป็น Chapter 17 .. เอาจริงๆคือ เขียนข้าม 55555 เราเลยเอาน่านมาไว้ที่ตอน 17 ของเราเลยละกัน ทริปน่านเป็นทริปที่เราประทับใจอย่างมาก เพราะอากาศดีและผู้คนน่ารัก และช่วงที่เราไปน่านเป็นช่วงที่เราโหวงๆกับความรักเช่นกัน เป็นช่วงเวลาที่เราสับสนและไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตดี

การไปน่านครั้งนี้ก็เหมือนไปทบทวนตัวเอง ให้ตัวเองหลุดออกมาจากบรรยากาศเดิมๆที่เจอในทุกๆวันนั้นแหละ

เราออกจากกรุงเทพกันตอนเย็นวันศุกร์ นั่งรถทัวร์ไปยาวๆ ครั้งนี้เรามีเพื่อนร่วมเดินทางอีก 3 คน เลยสนุกมากเป็นพิเศษ เราถึงน่านตอนเกือบๆเช้า พี่บอม แห่งฮักเฮอฮิมน่านก็มารับเราด้วยมอเตอร์ไซค์คู่ใจพาไปส่งที่พัก

นี่คือพี่บอมผู้น่ารัก

พี่บอม ฟ้าขอโทษ >/\<

พี่บอมเทคแคร์พวกเราทุกคนดีมาก ทั้งพาหารถเช่า แนะนำที่เที่ยว พาไปกินเบียร์ที่ร้านอาหารของพี่ มันเป็นทริปที่สนุกมาก วันนั้นที่ร้านพี่บอมคนเยอะหน่อยๆ ไม่มีคนช่วยเสิร์ฟ เราเลยช่วยพี่บอมเสิร์ฟและพี่กิ๊กก็ไปแจมดนตรีสดกับพี่บอมด้วย

มันเป็นทริปที่สนุกที่สุดเลย ไม่ได้รู้สึกว่าไปพักเกสต์เฮ้าส์ แต่รู้สึกว่าเราไปเยี่ยมรุ่นพี่ที่สนิทกันมากกว่า

วันแรกที่ไปถึงตอนเช้า เราหิวมาก พี่บอมลงมาทำอาหารเช้าให้แขกที่เข้าพักที่ฮักเฮอ เราไปส่องๆและบ่นหิวๆ จนพี่บอมทำสปาเก็ตตี้มาให้เราชิมเป็นมื้อเช้า

อร่อยมาก .. พูดเลย

เราชอบสลัดของพี่บอมมาก พี่บอมบอกว่าผักทั้งหมดเอามาจากฟาร์มออแกนิคของรุ่นน้องที่รู้จักกัน ช่วงบ่ายๆพี่บอมบอกว่าจะพาเราไป แต่ตอนนี้ขอเคลียร์งานที่ฮักเฮอก่อน

หลังจากที่เราทานกันอิ่มแล้ว เลยเดินเล่นสำรวจบริเวณบ้าน เราว่ามันน่ารักมากเลยนะ ด้านหลังบ้านมีแปลงผักเล็กๆที่พี่บอมปลูกเอง

เราว่ามันน่ารักแบบน่านสไตล์มากๆ

ฮักเฮอฮิมน่าน ดูเผินๆอาจจะเป็นเกสต์เฮ้าส์ทั่วๆไป แต่เราว่าจริงๆแล้วมันไม่ได้เป็นแค่เกสต์เฮ้าส์อย่างเดียว เพราะมันอบอุ่นเกินคำว่าเกสต์เฮ้าส์ไปเยอะมาก เชื่อสิ คุณไม่สามารถไปนอนโรงแรม 5 ดาว แล้วได้บรรยากาศแบบนี้แน่ๆ

จากการนั่งคุยกับพี่บอมและพี่แจ๊ส เราลืมความรู้สึกที่เป็นเหตุผลการมาน่านไปเลย เราลืมความกังวล ความนอย มันเป็นการบำบัดจิตที่ดีอย่างหนึ่งเลยนะกับการได้มาพบเจอสังคมใหม่ บรรยากาศใหม่ๆ

ในช่วงบ่ายพี่บอมพาเราไปดูฟาร์มเฟมฝ้าย เราเจอเจ้าของโปรเจคที่น่ารักมาก ฝ้าย เป็นคนปลูกผักออแกนิคทั้งหมดและฝ้ายอายุเท่ากับเรา การได้คุยกับฝ้ายมันเปิดโลกทัศน์เราเยอะมาก

และผักสลัดของฝ้ายอร่อยที่สุดตั้งแต่ได้ทานมา

ติดตามฟาร์มของฝ้ายได้ที่ >> https://www.facebook.com/farmfamfai/

** เราถ่ายรูปฟาร์มของฝ้ายมาเยอะมาก แต่มันหายไปพร้อมกับไวรัสในแฟลชไดร์ฟ เราขอโทษจริงๆ TT **

ช่วงเย็นๆเราขี่รถกันไปที่ หอศิลป์ริมน่าน ที่นี่มีงานอาร์ตสวยๆเยอะเลย และที่สำคัญ มุมถ่ายรูปก็เยอะมากเช่นกัน

หลังจากตะลอนกันทั้งวันเราก็กลับมานอนที่ฮักเฮอก่อนที่พรุ่งนี้เช้าจะไปดอยเสมอดาวกัน และในตอนเช้าพี่บอมได้ทำอาหารให้เราทานอย่างเต็มที่ และแน่นอน มีผักสลัดจากฟาร์มของฝ้ายด้วย

ในครั้งนี้เราเลือกขี่มอเตอร์ไซค์เที่ยวกันเหมือนเดิม การขี่มอเตอร์ไซค์ไ 70 โลไม่ใช่เรื่องน่าสนุกเท่าไหร่ เพราะมันค่อนข้างอันตราย แต่จริงๆมันก็ไม่ได้แย่ (แต่ก็เหนื่อยได้ใจอยู่เหมือนกัน)

ก่อนถึงดอยเสมอดาวเราไปแวะ เสาดินนาน้อย มองเผินๆมันไม่มีอะไรเลยนอกจากดินที่ถล่มๆลงมา แต่เมื่อเราเดินเข้าไปเราพบว่า มันมีมุมให้ถ่ายรูปเยอะแยะมากมาย

จากเสาดินนาน้อยไม่ไกลก็ถึงดอยเสมอดาวแล้ว

และการมาเที่ยวน่านครั้งนี้เราเรียกร้องต้องไปนอนดอยเสมอดาว ทำไมหรอ ..

เพราะเคยมีคนบอกเราว่าอยากไปนอนนับดาวที่ดอยเสมอดาวไงล่ะ แต่มันน่าเสียดายตรงที่เราไม่มีโอกาสจะได้มาด้วยกัน ทำได้มากสุดก็แค่ นั่งถ่ายรูปดาวแล้วส่งไปให้ดู ..

ในคืนนั้นท้องฟ้าเปิดให้เราถ่ายรูปดาวได้แปปเดียว .. ดาวสวยมาก

สวยจนอยากให้คุณมานอนดูดาวข้างๆเราเลยแหละ ..

คืนนั้นฝนตกปรอยๆทั้งคืน เราแอบดีใจเพราะตอนเช้าเราจะได้ตื่นมาพบกับทะเลหมอก และก็ได้เห็นจริงๆ การมาดอยเสมอดาวครั้งนี้ถือว่าฟินเลยแหละ เจอทั้งดาวและหมอกในตอนเช้า

ถึงแม้บรรยากาศจะครึมๆเข้ากับความรู้สึกในตอนนั้นก็เถอะ

ในวันนั้นเราต้องนำรถไปคืนที่ร้านในช่วงเที่ยงๆ และเราจะต้องเดินทางกลับกรุงเทพในตอนกลางคืน ช่วงบ่ายๆถึงเย็นๆจึงเดินเล่นและแวะไปไหว้พระที่วัดภูมินทร์และถ่ายรูปที่หน้าพิพิธภัณฑ์แห่งชาติก่อนกลับ

มาวัดภูมินทร์ครั้งนี้ เราไหว้พระขอพรและพรที่เราขอประจำคือ เราขอให้พบเจอแต่คนดีๆ เราขอพรให้คุณด้วยนะ และมันเป็นจริงแล้วด้วย : )

พรที่เราขอให้คุณมันเป็นจริง แต่พรที่เราขอให้ตัวเองนั้นไม่รู้จะเป็นจริงได้ไหม

เพราะเราขอพรว่า ขอให้ได้กลับมาน่านอีกครั้ง .. พร้อมกับคุณ

fahpawa*

---

THANKS *

รูปฟ้าสวยๆจาก พี่แพร และ มอส

ที่พักน่ารักๆของพี่บอม ฮักเฮอฮิมน่าน

ผักสลัดออแกนิคที่อร่อยที่สุดในโลก >> ฟาร์มเฟมฝ้าย

ติดตามฟ้าได้ที่ >> https://www.facebook.com/forforpatiew/