ต้องบอกก่อนว่าทริปนี้ผ่านมาเป็นเวลา 1 เดือนเต็มแล้ว แต่เนื่องด้วยเราค่อนข้างยุ่ง เพิ่งจะมีเวลามาปั่นรีวิว

ถ้าใครที่เคยติดตามรีวิวเรา จะสังเกตุเห็นว่า "สิงคโปร์" เป็นประเทศที่เราเพิ่งเขียนรีวิวไปเมื่อตอนทริปปีใหม่ที่ผ่านมาเองนี่!!!

ใช่แล้วค่ะซิสสสสสส....แต่นั่นมันตอนปีใหม่ -- แต่นี่มันวันหยุดสงกรานต์!!!! คนละเทศกาลกันค้่ะซิส!!!!!

จุดเริ่มต้นของทริปนี้คือ....หลังจากไปสิงคโปร์มาเมื่อตอนปีใหม่ ละเจอกับพายุฝนที่โหมกระหน่ำ ทำให้ไปไม่ถึงไหน กลับมาเมืองไทยก็เกิดอารมณ์ค้าง แบบเคยเป็นไหม ไปเที่ยวที่ไหนละมันไม่สุดอ่ะ??? นั่นแหละ....จึงเกิดทริปนี้ขึ้นมาอีกครั้ง!!!

รอบนี้มีเพื่อนร่วมเดินทางเพิ่มมาอีก 4 ชีวิต // และเราก็ทำหน้าที่เป็นไกด์โดยปริยาย!!!!! เกริ่นมาเยอะละ งั้นไปเข้ารายละเอียดทริปกันเลยดีกว่าเนอะ เดี๋ยวจะปิดหน้าต่างหนีเราไปซะหมด ^_^!!!

12 เมษายน 2560

เริ่มต้นทริปนี้ด้วยการไปขึ้นเครื่องที่สนามบินดอนเมือง โดยสายการบิน Thai Lion Air เที่ยวบินที่ SL100 เส้นทาง DMK To SIN เครื่องออกเวลา 07.40 น. ตามเวลาประเทศไทย

จากนั้นนั่งเม้าท์มอยกันไปประมาณ 2 ชั่วโมง 20 นาที (หลายคนสงสัย คนอะไรนั่งเม้าท์กันตั้ง 2 ชั่วโมงกว่า ก็คนอย่างเรานี่แหละค่ะ ^_^!) เครื่องบินก็ทะยานก็เข้าสู่ประเทศสิงคโปร์ ตอนเวลา 11.20 น.(ตามเวลาท้องถิ่นประเทศสิงคโปร์)

เมื่อถึงสนามบิน Changi Airport สายการบิน Thai Lion Air จะจอดที่ Terminal 3 นะจ๊ะ!!!! พอเดินงวงช้างออกมาก็เดินไปทางซ้ายมือ ตรงไปเรื่อยๆ ก็จะมาโผล่บริเวณด้านหน้า Immigration เราก็เดินลงบันไดเลื่อน และต่อแถวเพื่อเข้าคิวรอตรวจคนเข้าเมืองได้เลย

พอผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองเรียบร้อย เราก็จะไปรับกระเป๋าเดินทางกันที่สายพาน

ขอเล่าอีกนิด ด้วยความที่ปริปนี้มีกันทั้งหมด 5 ชีวิต แต่อีก 1 ชีวิต จะตามมาสมทบที่สนามบิน ซึ่งไฟล์ทบินของเพื่อนอีกคนจะมาถึงประมาณ 1.20 pm ตามเวลาท้องถิ่น เรากับเพื่อนร่วมทางอีก 3 ชีวิตจึงย้ายมาประจำการยัง Terminal 1 และหาอะไรทานระหว่างรอ
จริงๆแล้วร้านอาหารภายในสนามบินราคาไม่ได้ต่างจากร้านบริเวณข้างนอกเท่าไหร่ เพียงแต่ถ้าเทียบกับร้านที่พวกเราตัดสินใจกินแล้ว ราคาถูกกว่า 2 เท่าเลยทีเดียว
ซึ่งร้านนี้ชื่อว่าร้าน kaffe&toast ส่วนใหญ่จะเห็นขายเป็นพวกเส้นๆ แต่เมนูที่เราเลือกคือ "ข้าวต้มไก่อบ" ขอบอกว่ามันจืดมากค่าาาาาา เมนูนี้ราคาอยู่ที่ 5$

ส่วนน้ำเปล่า เป็น Mineral Water ราคาอยู่ที่ขวดละ 2$

น้ำเปล่าที่สิงคโปร์ขึ้นชื่อว่าแพง เนื่องจากประเทศเขาไม่ได้ผลิตน้ำเอง ดังนั้นวิธีแนะนำคือ ลงทุนซื้อน้ำเปล่า 1 ขวด จากนั้นเก็บขวดไว้ แล้วเอาขวดเปล่าไปเติมน้ำ (ในที่พักแต่ละที่ส่วนใหญ่จะมีน้ำเปล่าให้กรอกฟรี ในจุดท่องเที่ยวส่วนใหญ่ก็จะมีก๊อกน้ำดื่มได้นะ แต่รสชาติมันจะกร่อยๆหน่อย)
ใครหาพิกัดร้าน ไม่ยาก....ร้านอยู่ข้างหน้าเคาท์เตอร์ check-in Row A (จำไม่ได้ว่าของสายการบินอะไร)

ระหว่างรอเพื่อน เรา 4 คนก็ไปหามุมนั่งรอเพื่อนบริเวณทางออกจาก ตม. ที่ T1
ตัดภาพมาที่เพื่อนอีกคนมาถึงสนามบิน และเราทั้ง 5 ก็เริ่มเดินทางกันอีกครั้ง ทีนี้เมื่อประชากรครบ เราต้องเดินทางเข้าเมืองกันแล้ว
เราจองที่พักไว้บริเวณย่าน Chinatown (ย่านเดิม แต่ที่พักไม่ใช่ที่เดิม) ดังนั้นเราต้องนั่ง MRT เพื่อไปยังที่พัก

เริ่มต้นด้วยนั่ง Skytrain ไปยัง T2

จากนั้นเดินตามป้ายที่เขียนว่า Train To City เราก็จะเจอบันไดเลื่อนลงไปตามภาพ (ก็เดินลงบันไดเลื่อนไปเรื่อยๆได้เลย)

ถ้าเดินตามภาพแล้ว ลงบันไดเลื่อนไป ก็ให้เดินไปทางซ้ายมือ และลงบันไดเลื่อนอีกทีก็จะถึงชั้นใต้ดิน และเราก็เจอจุดบริการ Ticket Information ก็ทำการซื้อบัตร EZ-Link กันได้เลย // สำหรับเรา เราใช้บัตรใบเดิมแต่มีการเติมเงินเพิ่มเข้าไปอีก 10$ แต่สำหรับเพื่อนอีก 4 คนทำการซื้อบัตรใบใหม่ โดยค่าบัตรโดยสาร 5$+เงินในบัตรอีก 7$ ทั้งหมดที่ต้องจ่ายคือ 12$ (บัตรนี้มีอายุ 5 ปี)
จากนั้นเรามายืนรอนถไฟฟ้าเพื่อเข้าเมืองกันดีกว่า
เราต้องนั่งสายสีเขียวจาก Changi Airport เลือกปลายทาง Joo Koon(2) และนั่งไปยัง สถานี Tanah Merah และทำการเปลี่ยนขบวนมายังฝั่งตรงข้าม

เมื่อมาถึง Tanah Merah เราก็จะออกจากตัวขบวนรถไฟ เดินมายังชานชลาตรงข้าม เพื่อรอรถไฟเข้าเมือง เราจะเลือกลงสถานี Outram Park (นั่งไปประมาณ 12 สถานี) จากนั้นเปลี่ยนเป็นสายสีม่วง เลือกขึ้นฝั่ง Punggol (7) และลงสถานี Chinatown

เมื่อมาถึงสถานี Chinatown แล้ว เราเดินออกทาง Exit A Pagoda Street

เดินขึ้นบันไดเลื่อนมาก็จะเจอถนน Pagoda Street แบบนี้

เราจองที่พักที่ 5footway.inn Project Chinatown 2 ผ่านทางเว็บไซต์ของทาง agoda ที่พักที่นี่หาไม่ยากเลย เมื่อออกมาจากสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินทาง Pagoda Street จากนั้นเดินตรงไปเรื่อยๆจนสุดถนน เราจะเจอวัดศรีมาริอัมมันต์ อยู่ทางขวามือ ให้มองไปข้างหน้าคือฝั่งตรงข้าม จะเจอที่พักอยู่ปากทางเข้าซอยฝั่งตรงข้ามเลยค่ะ
จากนั้นเราก็เดินเข้าไปทำการ check in ที่เคาท์เตอร์ เราเลือกแบบมาจ่ายเงินที่ที่พัก ดังนั้นเงินที่เราจ่ายจะเป็นค่าเงินดอลล่าห์สิงคโปร์ ที่นี่เขาจะให้เราจ่ายค่ามัดจำ Keycard ก่อนจำนวน 20$ / ห้อง แต่เมื่อมา Check out ออกจะได้เงินตรงนี้คืนค่ะ
เมื่อทำการ Check in จ่ายเงิน รับ Keycard เสร็จเรียบร้อย เราจะลากกระเป๋าเดินทางมายังซอยด้านข้างที่พัก เพื่อที่เราจะได้เข้าไปยังห้องพักกัน
ส่วนนี่คือลักษณะภายนอกของที่พัก อ่อ ลืมบอกไป ทางเข้าไปยังห้องพักของเราคือประตูที่มีสติ๊กเกอร์รูปบันไดแปะไว้นั่นเอง ต้อง Keycard แตะ ก็จะสามารถเข้าไปข้างในได้

ส่วนห้องกระจกข้างนั้นเป็นเหมือน canteen ค่ะ เรียกง่ายว่าเหมือนเป็นที่สำหรับนั่งทานอาหารเช้า อาหารว่าง ดื่มน้ำ ดื่มกาแฟ หรือจะนั่งโง่ๆพักเหนื่อยก็ได้นะ

อ่อ ลืมบอกอีกละว่า อาหารเช้าที่นี่ มีขนมปังปิ้ง , cereal , ชา , กาแฟ , ผลไม้ ส่วนใครอยากทานอะไรเพิ่มเติมก็สามารถตุนไปได้จากเมืองไทย หรือจะไปแวะ 7-11 ที่สิงคโปร์ก็ได้ (เราพกโจ๊กไป 2 กระป๋อง ส่วนเพื่อนพกมาม่าคัพไปครึ่งโหลได้ // มีประชากรหลายคน ^_^!!)
ส่วนนี่คือบรรยากาศภายในตึก จริงๆที่นี่มีที่พักแบบทั้งเป็นห้องรวมและห้องส่วนตัว แต่ห้องน้ำเป็นห้องน้ำรวม แยกชาย-หญิง ห้องพักที่เราจองเป็นแบบห้องเดี่ยว เตียงคู่ ลักษณะเตียงจะเป็นแบบทำยึดติดกับผนังยกสูงเหนือศรีษะ เวลาจะขึ้นไปนอนก็ต้องปีนบันไดลิงขึ้นไป ส่วนบริเวณพื้นที่ว่างใต้เตียงยกสูง จะเป็นพื้นที่นั่งเล่น นอนเล่น สามารถวางกระเป๋าเดินทางได้หลายใบ มี Sofa Bed ให้ 1 ตัว มีกระจกบานใหญ่ติดผนัง มีโคมไฟเพื่อช่วยเพิ่มแสงสว่าง มีที่แขวนเสื้อผ้าติดผนังให้ (น่าเสียดาย เราลืมถ่ายภาพบริเวณในห้องพักมาให้ดู)

หลังจากที่เรากับเพื่อนถึงห้องพักก็ทำการเปิดกระเป๋า เปลี่ยนกางเกง นั่งโง่ๆอยู่แปบนึง ดูนาฬิกา อ้าวเฮ้ย!!!!!! มันห้าโมงครแล้ว เราเลยรีบไปเคาะห้องหนุ่มๆ เพราะเราจะไปซื้อตั๋วสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆกัน หลังจากนั้นก็จะไปหาอะไรกิน ละก็ไปเดินเที่ยวตามแพลนที่เขียนไว้

ระหว่างที่จะเดินไปยังรถไฟฟ้านั้นก็แวะ แวะ แวะ แต่ไม่ได้ซื้อนะ แวะดูไปเรื่อยเปื่อย รู้สึกว่าเฮ้ยหิวว่ะ แต่ไม่ได้อยากจากหลัก อยากกินอะไรกรุบกริบ ก็มาเจอร้านขายของทอด Old Cjang Kee ซึ่งติดใจจากครั้งที่แล้วที่มาเที่ยว เลยแวะซื้อ Otong Wings(หนวดปลาหมึกทอด) ไป 1 ไม้ราคา 1.70$ (รู้สึกมีพลัง ... เว่อมากกกก)
จุดมุ่งหมายต่อไปคือ SEA WHEEL TRAVEL ณ ห้าง People's Park Center การเดินทางคือข้ามถนนเดินทะลุไปยัง Pagoda Street เช่นเคย จากนั้นก็เดินลงไปยังสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน เดินเลยไปยัง Exit D ขึ้นบันไดเลื่อนมาจะสามารถเดินเข้าห้างได้เลย (จำให้ขึ้นใจว่า People's Park Center นะ เพราะมันมีอีกห้างอยู่ฝั่งตรงข้ามกันชื่อ People's Park เราหลงไปมาแล้ว)

พอไปถึง SEA WHEEL TRAVEL เราซื้อแค่ตั๋วเข้า Universal Studio ราคา 62$ และ Garden by the Bay ราคา 18$
หลังได้ตั๋วเรียบร้อย เราก็มองลงไปเห็นเต้นท์สีเขียวๆประมาณว่า เฮ้ยมันขายอาหารนะ ราคามันจะแพงมั๊ยน๊า???? พอเดินลงไปยังชั้นนั้น ก็มีคนตาดีไปเห็นว่า เฮ้ยๆ มันมันมี Food Court ว่ะแก!!!! เออ... งั้นไปเดิน survey กันหน่อยละกันว่าจะกินอะไรดี
พอลองเดินสำรวจดู ตัดสินใจฝากท้องไว้กับมื้อเย็นที่นี่ละกัน ราคาอาหารในนี้ไม่แพงเท่าไหร่ จานหนึ่งก็ตกอยู่ขั้นต้ำที่ประมาณ 3-4$ ถือว่าเป็นราคาที่พอรับได้และให้เยอะด้วย ส่วนรสชาติอาหาร....ก็รู้ๆกันอยู่ว่าอาหารจีนรสชาตเป็นยังไง!!!

จากสุดท้ายนี่ของเราเลย มันคือผัดหมี่ซี่ฟู้ด /// ส่วนซอสแดงๆนั่นคือน้ำซอสเผ็ดๆ ใช้แทนพริกป่น จากนี้อยู่ที่ 4.3$

พอทานมื้อเย็นกันจนอิ่ม เราก็จะเดินทางไปยังสถานที่ต่อไปคือ Fountain of Wealth ที่ Suntec City นั่นเอง
เรานั่งรถไฟฟ้าสายสีม่วงเลือกขึ้นฝั่ง To Punggol(7) มาลงที่สถานี Dhoby Ghaut จากนั้นเราเปลี่ยนเป็นสายสีเหลือง เลือกขึ้นฝั่ง To Marina Bay(10) ลงสถานี Esplanade แล้วก็เดินตามป้ายเข้าไปยังตัว Suntec City

ถ้าเรายืนอยู่ตรงจุดที่เห็นทางเข้าห้าง Suntec City แบบนี้ หันหลังกลับมาเราก็จะเจอ Fountain of Wealth

จากนั้นเราก็มองหาทางเดินเพื่อจะลงไปยังเจ้าน้ำพุแห่งความมั่งนี้ แต่......เราลงไปในตึกแล้ว หายังไงก็หาทางออกไม่เจอ เราก็กะว่าจะไปเดินวนรอบน้ำพุ 3 รอบ เพื่อรับโชคลาภและความโชคดีติดตัวมาสักหน่อย!!! ทำได้แค่ยืนถ่ายรูปอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ

จากนั้นเราก็ตัดสินใจว่า เราจะรีบไปดูการแสดงแสงสี Wonder Full-Light & Water ที่ Marina Bay Sands
เรากับเพื่อนใช้วิธีเดินเท้าจาก Suntec City ไปยัง Marina Bay Sand จำไม่ได้ว่าเดินไปทางไหนแต่รู้ว่าตลอดทางเดิน เราได้เดินผ่านตึก Suntec City ทั้ง 5 ตึก ปกติคนเราจะเดินหลงในที่เปลี่ยว วกวนถูกมั้๊ย?? แต่เรา....พาเพื่อนหลงอยู่ริมทางเดินเท้าจ้า ช่าง amazing มาก!!!!! เราเลยลองเปิด GPS ในมือถือดู // โอ้วแม่เจ้า--แม่นาง GPS บอกทางเดินแบบซอกเล็ก ซอกน้อย บอกให้ข้ามถนนตรงบริเวณที่เป็น 4 เลน ไม่มีสะพานลอย ไม่มีทางม้าลาย ไม่มีเกาะกลางถนน อือหือ!! ท่องเที่ยวแบบ safe life สุดๆ

พอเดินเลาะทางซอยเล้กๆด้านข้างโรงแรมมาเรื่อยๆ ก็มองเห็นตึก Marina Bay Sand อยู่ไม่ไกล ในใจก็คิดว่า เฮ้ย!! นี่ไงใกล้ถึงแล้ว..... แต่แล้วเราก็ต้องข้ามถนนอีกแล้ว ทีนี้ลองมองหาคนอื่นดูบ้าง ถ้าเขาข้ามเราก็ค่อยข้ามตาม!!!

แต่ยังค่ะ นี่คิดว่าข้ามไปแล้วเดินไปทางซ้ายก็ถึง เปล่าเลย เดินมาทางขวามือ อ้อมประตูสถานี Esplanade อีกฝั่งตรงบริเวณด้านหน้าตึกไมโครโฟน

พอเดินรูปปั้นนี้มาแปบเดียว เจอแล้ว.....Marina Bay Sand แต่เดี๋ยว!!!! ผู้คนหายไปไหนหมดนี่มัน สองทุ่มครึ่งแล้วนะ

ทำไมไม่มีโชว์ Wonder Full-Light & Water แล้วอ่ะ??? เราก็อุตส่าห์ชวนเพื่อนมาดู เพราะครั้งที่แล้วเราก็ไม่ได้ดูเหมือนกัน เพราะติดงาน Count Down ก็นั่งพักอยู่แปบๆ คิดว่ามันคงไม่มีแล้วล่ะ งั้นเดี๋ยวค่อยมาดูวันศุกร์ก็ได้ ก็เลยนั่งเล่นถ่ายรูปไปเรื่อยๆ ตอนสิ้นปีที่มา ไม่ได้สังเกตุไฟช่วงกลางคืนว่าจะสวยขนาดนี้ เพราะตอนนั้นเทศกาลคนเยอะมากมายมหาศาล พอวันนี้มาเห็นชัด แบบ โอ้โห ย่านการเงินของสิงคโปร์นี่แต่ละตึกตอนกลางวันดูธรรมดางั้นๆ แต่พอกลางคืนเปิดไฟรอบอ่าวแล้วสวยมาก เหมือนหลุดมาจากภาพถ่าย

ก็เดินตามสะพานนี้ไปเรื่อยๆ ก็จะไปถึงบริเวณ Merlion Park

เดินถ่ายรูปเล่นอยู่สักพักก็ตัดสินใจ กลับที่พักเพื่อพักผ่อนดีกว่า เพราะพรุ่งนี้จะไป Universal Studio แต่เดี๋ยว....ระหว่างเดินกลับจะขึ้นไปบริเวณด้านบนถนน เราก็เจอกลุ่มเด็กวัยรุ่นของที่นี่ กำลังมุงลุ้นอะไรอยู่สักอย่าง -- อ๋อ!!! มันคือตู้ Ice-cream Machine

มองเผินๆมันก็เหมือนตู้คีบตุ๊กตาบ้านเรานั่นแหละ แต่มันดีกว่าตรงที่ หยอด 4$ คีบกี่ครั้งก็ได้จนกว่าจะได้ Ice-cream มา 1 อัน ถือว่าเป็นอันจบเกมส์
เราก็เลยลองบ้าง ..... ครั้งแรกเพื่อนลองคีบๆ 2-3 ทีก็ได้แบบโคนช็อกโกแลตมา 1 อัน ทีนี้ติดใจสิ--เฮ้ยมันง่ายดี งั้นลองอีกที หยอดลงไปอีก 4$ .... ผลปรากฎว่ารอบนี้ไม่ง่ายแล้ว เลยต้องเล่นไปเรื่อยๆ พอไม่ได้ก็ต้องลองใหม่ (เสียดายตังค์ตั้ง 100 บาทแน่ะ) จนมีพี่นักท่องเที่ยวไทย มาช่วยคีบ ก็ยังไม่ได้ จนมีแม่บ้านที่เป็นคนท้องถิ่นแถวนั้นมายืนดูยืนลุ้น ลุ้นแล้วลุ้นอีก เกือบชั่วโมง พออีก 1 อันมาพอ หยุด กลับ!!!!!

จริงๆแล้วสโลแกนที่ตู้นี้มันก็บอกอยู่นะว่า.... Play-til Get one (ซึ่งมันก็ไม่ได้ง่ายเลย....แต่อย่างน้อยมันก็ไม่เสียเงินฟรี!!!)

13 เมษายน 2560

ฟ้าใหม่แล้วละนะน้อง สงกรานต์เราร้องทำนองเพลงโทน โน่นไงจ๊ะโทนป๊ะโทนๆ ทั้งโยกทั้งโยนเย้ายวนยั่วใจ......!!!!!

วันนี้ทั้งวันจะไปผจญภัยกันที่ Universal Studio@Sentosa กันนะจ๊ะ รับรองว่ามีทั้ง โหด มันส์ ฮา แน่นอน
เริ่มแรกเราจะนั่งรถไฟฟ้าจาก Chinatown ไปยัง Harbour Front(9) จากนั้นก็เดินเข้าห้าง Vivo City เดินขึ้นบันไดเลื่อนไปยังชั้นบนสุด เพื่อที่เราจะเปลี่ยนไปนั่ง Monorail เพื่อข้ามไปยังเกาะเซ็นโตซ่า

รถไฟ Monorail ใช้บัตร EZ-Link แตะจ่ายได้เลย ไป-กลับ 3$ เดินทางได้รอบเกาะ ใช้เวลาเดินทางประมาณ 3 นาทีได้ หรือใครจะนั่ง Cable Car 15$ (คิดว่าครั้งหน้าจะลองนั่งดู) หรือเดินเลียบฝั่งไปก็ได้นะ (ถ้ามีเวลา)

เมื่อมาถึง Sentosa เราเลือกลงที่สถานี Water Front

เดินตามทางมาเรื่อยจะเจอ Merlion หลากสี ให้เดินมาทางขวามือจะเจอ Universal Studio (หาง่ายมาก)

นี่ตอนแรกที่มาคิดว่าคนไม่เยอะเพราะมันเป็นเทศกาลสงกรานต์ของไทย ไม่ใช่ปีใหม่ของทั่วโลก ... ที่ไหนได้ -- หืม นี่คือฝูงชน อยากได้รูปลูกโลหเดี่ยวๆ สวยๆ หามุมไม่ได้เลย
กว่าที่เราจะเข้าไปด้านในได้ก็เตร็ดเตร่ถ่ายรูปด้านนอกกันอย่างเบิกบานสำราญใจ วันนี้ที่นี่อากาศอบอ้าว ท้องฟ้าไม่โปร่ง มีความรู้สึกว่าอาจจะเจอฝนซ้ำสองเหมือนครั้งที่แล้วก็เป็นได้ ... แต่สรุปคือ ฝนไม่ตก!!!!
เห็นมีซุ้มขายที่ยิงฟองสบู่ ละเห็นเด็กๆวิ่งเล่นกันสนุกสนาน วิญญาณเด็กก็เลยเข้าสิง ไปเดินวนถ่ายรูปอยู่ในวังวนบับเบิ้ลกะเด็กด้วย!!!! (มีความอยากได้ แต่ไม่อยากซื้อ มันแพง!!!! อันละประมาณ 200-250 บาท)

จากนั้นเราก็จะพาเดินไปผจญภัยด้านในกันเลย หยิบตั๋วขึ้นมา เตรียมพร้อม!!!!

หลายคนงง ทำไมตั๋วเข้า Universal รูปร่างหน้าตาเป็นแบบนี้??? เราก็งง ตอนที่ไปจ่ายเงินที่ SEA WHEEL TRAVEL เราได้ตั๋วหน้าตาแบบนี้มา 2 ใบ / ใบแรกเป็นตั๋วเข้า Universal Studio สำหรับผู้ใหญ่ 1 ใบ ราคา 62$ อีก 1 ใบ เป็นตั๋วส่วนลดค่าอาหารใน canteen ราคา 5$ ตอนที่จะหยิบตั๋วมาให้เจ้าหน้าที่ตรง gate ทางเข้าด้านใน เราต้องอ่านรายละเอียดด้านหลังตั๋วแทน
พอเดินเข้าไปด้านในก็จะเจอกับโซน HOLLYWOOD เช่นเคย เป็นพวกร้านขายพวกของที่ระลึกต่างๆ บริเวณ 2 ข้างทาง และก็จะมีมาสคอต MINIONS มาโชว์ตัวตามเวลาที่เขาจัดไว้ให้ ส่วนใครอยากถ่ายรูปก็เตรียมกล้องส่วนตัวและคิวรอถ่ายได้เลย (แต่เขาจะมีเวลาจำกัด)

เลยจากโซน HOLLYWOOD มาก็จะเจอกับโซน NEW YORK

พอเดินมาถึงระหว่างทางโค้งจะไปโซน SCI-FI เจอโชว์ มาลิริน มอลโลว พอดี // มองไกลๆนี่นึกว่าตัวจริง ดูเหมือนมาก จริงๆก็อยากไปต่อแถวถ่ายรูปด้วยนะ แต่ว่า.....คนเริ่มมาต่อคิวเยอะขึ้นเรื่อยๆ เวลามีจำกัด งั้นขอแอบดูอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆละกันนะ

ต่อจากโซน NEW YORK เราจะไปยังโซน SCI-FI กัน ... ที่โซนนี้จะมีเครื่องเล่นอันโด่งดังที่ใครๆก็ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ต้องมาเล่นนะ!!!! และเป็นเครื่องเล่นที่มีคิวรอยาวนานที่สุดเลยก็ว่าได้

ครั้งนี้ถือว่ารอคิวไม่นานเท่าไหร่ประมาณ 40 นาทีได้ ถ้าเทียบกับที่มาครั้งที่แล้วรอไป 1 ชั่วโมงครึ่ง โหววววว ครั้งนี้ถือว่าไวกว่าที่คิดไว้เยอะมาก หยิบแว่นเตรียมไปหนีพวกดีเซ็ปติคอนกันดีกว่า!!!!!!!

จบจาก Transformer เราก็ไปต่อที่โซนอียิปต์ ไปเล่น Roller Coaster ใน MUMMY กัน ส่วนเสต็ปการต่อคิวนี่ถือว่าสูสีมากับ Transformer เลยนะ // รอบนี้ถามว่ากลัวเหมือนครั้งที่แล้วมั๊ย -- ตอบเลยว่าไม่!!! (ไม่ปฏิเสธค่ะ) ยังคงกลัวอยู่เช่นเคย มันหวาดเสียว เล่นเสร็จใจก็ตุ้มๆต่อมๆกันไป!!!
ยังค่ะ ... เรายังคงไม่หมดเรื่องหวาดเสียวเพียงเท่านี้ เราไปต่อกันที่รถไฟเหาะค่ะ // อ่อ ลืมบอกมันมี 2 ราง อยากจะไปกรีดร้องที่รางไหน เลือกตามใจชอบค่ะ มีสีแดงกับสีขาว -- เราตัดสินใจเลือกรางขาว (แบบห้อยขา) ดูแล้วมันน่าจะเสียวสุดแล้วล่ะ มีทั้งตีลังกาหมุน 360 องศา -- นี่ก็ได้ข้อสังเกตุมาอย่างหนึ่งนะว่า รถไฟเหาะที่นี่ ตอนที่เราเคลื่อนตัวออกจาก platform มันใช้แรงส่งมาก มากกว่ารถไฟเหาะบ้านเราอีก ตอนเคลื่อนที่ออกไปนี่รู้สึกเหมือนกระสวยอวกาศกำลังพุ่งทะยานสู่ท้องฟ้า รอวันตกลงมาสู่พื้นดินยังไงยังงั้นเลย ^_^--

จบจากรถไฟเหาะเราเดินต่อไปยังโซน The Lost World ที่เป็นเครื่องเล่น Jurassic Park Rapids Adventure มันเหมือน Grand Canyon ในดรีมเวิลด์บ้านเราอ่ะ ที่มันล่องเรือยางไปเรื่อยๆ มีไดโนเสาร์คอยทักทายเราตลอดสองข้างทาง จากนั้นก็เข้าที่มืดๆ วนไปวนมา ละมันก็ปล่อยเราลงน้ำอีกครั้งก่อนถึงปลายทาง มันเหมือนจะเป็นเครื่องเล่นโง่ๆ ล่องลอยไปเรื่อยแต่เชื่อมั๊ยรอบนี้รอคิวนานมาก 1 ชั่วโมงครึ่งได้ !!!!! รอจนอยากถอยทัพกลับไปนั่งโง่ๆ อยู่ข้างนอกเลย

จากนั้นเราก็ไปดูโชว์ Water World กัน ซึ่งจัดอยู่ในโซน The Lost World เป็นการแสดงโชว์ "สตั๊นท์แมน" ซึ่ง Water World เป็นหนังเรื่องหนึ่งของ America มีการลงทุนที่สูงมาก แต่กระแสตอนฉายจริงกลับไปปังอย่างที่คิด ฝีมือการแสดงของนักแสดงในโชว์นี้ดูแล้วถือว่าเป็นนักแสดงจริงๆได้ดีทีเดียว มีการยิงปึงปังปึงปัง มีระเบิด ดูแล้วคือมันเหมือนๆในหนังแอ๊คชั่นที่เราดูๆกันนั่นแหละ เนื่อเรื่องประมาณว่า นางเอกถูกจับตัวไป พระเอกขี่เจ็ทสกีไปช่วย วิ่งหนีกันชุลมุน ปีขึ้น ปีนลง ห้อยโหนตีลังกา (นางเอกที่เห็นวันนั้นคือดูดี ดูสวย ส่วนพระเอกนี่ไม่รู้คนไหน ตัวร้ายนี่หัวกลมๆวาวหน่อยนะ ^_^)

จากนั้นเราก็ไปต่อกันที่โซน Far Far Away ซึ่งเป็นโซนเกี่ยวกับ Fairy Tale

พอเราเดินเข้าไปในปราสาท เขาก็จะมีที่ให้เราหยิบแว่น 3 มิติ เพื่อเข้าไปดูหนัง 4 มิติเรื่อง Shrek ตอนแรกเข้าไปก้อ งงๆ เขายืนมุงอะไรกัน ละมันก็มืดๆ เห็นไม่มีที่นั่งเลยลงไปนั่งกับพื้น สักพักเขาก็เปิดประตู และเรียกเข้าไปด้านในอีกที อ่อ...มันเป็นโรงหนังนั่นเอง รอรอบก่อนหน้าออกมา ด้านในโรงจะเป็นเก้าอี้เป็นเซ็ต เซ้ตละ 4 ตัว เก้้าอี้จะสามารถโยกได้ ฉีดน้ำได้ ตอนแรกที่มันโยก มีความตกใจเล็กน้อยถึงปานกลาง มีลมพัด มีละอองน้ำ มีแมงมุมไต่ที่ขา(รู้สึก) เสมือนเราอยู่ในภาพยนต์นั้นด้วย นั่งดูไปสักพัก อ้าว...ผู้ร่วมเดินทางหลับอยู่ภายใต้แว่น 3 มิตินั้นแล้ว (ก็แอร์มันเย็น)
ออกจากโรงหนังเราก็เดินไปเล่นรถไฟเหาะเด็กน้อย ที่หัวขบวนมันเป็นรูปมังกร แทบไม่มีคนต่อเลย นี่เราก็ชอบคิดว่าเครื่องเล่นบางอย่างมันโง่ๆนะ ที่ไหนได้ ในความโง่และความแบ๊ว มันก็มักจะแอบมีความน่ากลัวซ่อนอยู่ ^0^
จากนั้นเดินไปเล่นต่อตรงโซน Madagascar ก็ไปเล่นเครื่องเล่น A Create Advemture นั่งในเรือลำนึงก็ประมาณสิบกว่าคน เรือก็จะไหลไปตามทางน้ำ เข้าไปด้านในที่ตกแต่งไปด้วยผืนป่ามาดากัสก้า ตอนล่องไปผ่านจุดหนึ่งมองไกลๆนึกว่าเปียกแน่เลย นี่ก้มหัวเต็มที่ สรุป--มันเป็นเหมือนม่านใสๆ ให้ความรู้สึกมองไกลๆเหมือนเป็นน้ำตก ออกมาจากเครื่องเล่นซึ่ง ณ ตอนนั้นคือมันเย็นมากแล้ว ร้านค้าเริ่มเก็บ โชว์ตัวการ์ตูนก็ไม่มีแล้ว ดูนาฬิกาประมาณ 6 โมงครึ่ง ถามเจ้าหน้าที่ว่าที่นี่ปิดกี่โมง เขาบอกว่า 1 ทุ่ม เพื่อนเห็นว่าเหลือเวลาเลยเดินไปเล่นรถไฟเหาะรางแดง
พูดถึงรถไฟเหาะรางแดง ขบวนแรกที่เราไปถึง มันผิดพลาดทางเทคนิคนิดหน่อยคือ เราเล่นกับเพื่อน 4 คน ซึ่งเราต้องได้ที่นั่งใกล้กัน บังเอิญ ที่นั่งของเราที่เขาจัดแถวไว้ให้ มันถูกเปิดใช้ได้แค่ที่นั่งเดียว เจ้าหน้าที่ก็ไม่ให้เราไป เราก็มายืนรอรอบต่อไป // พอมาถึงขบวนที่ 2 เราต่อคิวได้ขึ้นไปนั่ง ล็อคเข็มขัดเรียบร้อย แต่เราไม่ได้ไปต่อ--- เจ้าหน้าที่บอกหมดเวลาแล้ว!!!! ปล่อยเครื่องเล่นไม่ได้ ลุกขึ้นยืน เดินกลับมายัง platform ทำหน้ามึนๆ งงๆ เงยหน้าไปขบวนของเพื่อนก่อนหน้านี้มาถึงแล้ว แบบเซ็งอ่ะ!!!! (นี่เดินบ่นเป็นหมีกินผึ้งเลย)
รอ Monorail ประมาณ 30 นาที เพื่อกลับมายัง Vivo City แวะทานอาหารเย็นบน Food Center ที่นั่น และก็นั่งรถไฟฟ้ากลับ China Town

14 เมษายน 2560

ต้องถือว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ได้เที่ยวแบบเต็มๆวันที่สิงคโปร์ เพราะวันที่ 15 เมษายน เราต้องเดินทางแต่เช้าเพื่อไปขึ้นเครื่องกลับประเทศไทย
ไหนๆก็วันสุดท้ายแล้ว แพลนที่เขียนไว้คือ เข้าวัด ไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ เพื่อเป็นสิริมงคลแก่ตัวเอง เนื่องในวันปีใหม่ไทย และเราก็ตั้งใจว่าจะพาเพื่อนๆมาเที่ยววัดที่มีชื่อในสิงคโปร์ด้วย และในเมื่อเป็นวันสุดท้าย ก็ต้องขอตื่นสายนิดหนึ่งนะคะ เพราะปวดแข้ง ปวดขา ปวดหลัง มากมาย จริงๆถ้ามีเวลาอีก 1 วัน ก็อยากจะชวนเพื่อนนอนโง่ๆอยู่ที่โฮสเทล แล้วเย็นค่อยออกไปเดินเล่นกัน แต่...ในเมื่อวันและเวลาที่มีมันจำกัด เหนื่อยแค่ไหน ก็ต้องลุกไปค่ะ ให้มันคุ้มค่าตั๋ว คุ้มความตั้งใจที่จะมาเที่ยวซะหน่อย
เริ่มที่แรก เราพาไปยังสถานที่ซึ่งใกล้ที่สุดก่อนนั่นคือ วัดพระเขี้ยวแก้ว หรือ Buddha Tooth Relic Temple and Museum ซึ่งถือว่าเป็นวัดที่ผสมผสานระหว่างนิกายหินยานและนิกายมหายาน มีทั้งหมด 4 ชั้น และชั้นดาดฟ้าอีก 1 ชั้น

บริเวณชั้น 1 เป็นห้องโถงใหญ่ ใช้สำหรับทำพิธีกรรมต่างๆ รวมถึงเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปต่างด้วยเช่นกัน

หลังจากเดินไหว้พระประจำปีเกิดเรียบร้อย เราก็เดินทะลุมายังบริเวณด้านหลังตัวอาคาร ก็จะเจอเหมือนเป็น ศูนย์ประชาสัมพันธ์ข้อมูลการท่องเที่ยวของย่านไชน่าทาวน์ และก็เจอรถขายไอศครีมวอลล์หน้าตาแบบนี้

เอาจริงมะ ไม่รู้ว่าใช่ไอศครีมวอลล์หรือเปล่า แต่เห็นติดสติ๊กเกอร์ที่ตัวตู้แช่ พอเข้าไปซื้อจริงๆ มันเป็นไอศครีมรสชาตต่างๆ อยู่ตรงกลางและประกบด้วยเวเฟอร์ อันละ 1.6$ รสชาติก็เหมือนไอศครีมทั่วไปนั่นแหละ ไม่มีอะรไเป็นพิเศษ

ระหว่างกำลังจ่ายเงินอยู่นั้น ฝนก็เทลงมาเม็ดหนามาก ตอนแรกเราดีใจมากที่แบบมาเที่ยวรอบนี้ยังไม่เจอฝนเลย ที่ไหนได้....เจอเหมือนเคย คาดเดาอะไรไม่ได้เลยจริงๆ /// คุณลุงก็ทำการเข็นรถขึ้นถนน ไปหลบในเต๊นท์!!!!

ยืนทานไอศครีมไป มองดูฝนที่ตกไปแล้วก็พบว่า คนที่นี่เขามีวิธีการตากผ้ากันแบบแปลกดี อาจเป็นเพราะคนที่นี่ส่วนใหญ่จะอยู่คอนโดมิเนียมหรืออพาทเมนต์ก็แล้วแต่ และค่าเช่าหรือราคาที่พักอาศัยคงมีราคาสูง เนื่องจากประเทศสิงคโปร์ เป็นประเทศที่มีข้อจำกัดทางด้านพื้นที่พอสมควร อพาทเมนต์บริเวณนี้ที่เรามองเห็นคือไม่มีระเบียงห้อง วิธีการตากผ้าของคนที่คือ ตากผ้าโดยพาดไว้บนไม้ แล้วก็ยื่นมันออกมาทางนอกหน้าต่าง /// และที่สงสัยคือ ลมพัดกระโชกแรงๆ ผ้าหรือไม้ก็ไม่ตก!!! ทำไงได้??? และฝนตกขนาดนี้บางห้องก็ยังไม่เก็บ คิดว่าเจ้าของบ้านน่าจะออกไปทำงานข้างนอกนะ แล้วคือไง เก็บไม่ทัน -- ก็ตากใหม่แบบนี้หรอ -- งง???

ทานไอศครีมเสร็จ เราก็พากันขึ้นไปยังบริเวณชั้น 4 เพื่อที่จะไปสักการะพระเขี้ยวแก้ว ซึ่งบริเวณนี้เขาห้ามถ่ายรูปโดยเด็ดขาด รอบนี้นอกจากกราบไหว้บูชา และขอพรแล้ว เรากับเพื่อนยังเดินจงกลม 3 รอบ และนั่งสมาธิเป็นเวลาประมาณ 3 นาทีอีกด้วย เป็นเพราะช่วงที่ขอพรนั้น เรามองไปเห็นคนที่นี่มานั่งทำสมาธิกัน เลยคิดว่าไหนๆมาแล้ว ขอลองทำบ้างเปลี่ยนบรรยากาศ พูดถึง ก็ได้สิริมงคลติดตัวกลับมา ต้องรับเทศกาลปีใหม่ไทยนั่นเอง จากนั้นก็เดินขึ้นไปยังบริเวณชั้น 5 ซึ่งเป็นชั้นดาดฟ้า เป็นที่ตั้งของระฆังยันต์และสวนดอกไม้

พอฝนเริ่มซา เราก็เดินลัดเลาะบริเวณถนน Smith Street เพื่อจะมายังรถไฟฟ้าใต้ดินสถานี Chinatown เพื่อที่จะไปหาของทานที่ห้าง People's Park Center
ระหว่างเดินเจอร้านขายผลไม้ข้างทาง รู้เลย นำเข้ามาจากประเทศไทยแน่ๆ มีทั้งทุเรียน ข้าวเหนียวมะม่วง และผลไม้ชนิดอื่นๆอีกมากมาย ราคาก็เอาเรื่องอยู่เหมือนกันนะ

อยากบอกว่าเราพาเพื่อนหลงไปยังห้าง People's Park (ถ้าย้อนกลับไปของวันที่ 12 เมษายน ที่เราทักไว้ว่าอย่าจำสลับชื่อห้างนะ // นั่นแหละค่ะ เราหลงเอง เรามาเดินออกทาง Exit E ซึ่งตอนขึ้นรถไฟฟ้าใต้ดินมานั้น ก็รู้สึกแปลกๆชอบกลละว่าทำไมบันไดเลื่อนมันไม่เชื่อมต่อกับตัวห้างเลย แต่ก็ยังคงมั่นหน้าเดินไปเรื่อยๆ) แต่ที่ห้างเหมือนลานบริเวณด้านหน้าห้างมีจัดบูธขายอาหาร เราไปเจอบูธหนึ่งเหมือนขายพวกขิ้นส่วนเป็ดและอวัยวะหมู!!! ขายเป็นชิ้นๆ ราคามีบอกเสร็จสรรพ เนื่องจากคนขายเป็นคนจีน พูดอังกฤษไม่ได้ และคนที่ซื้อก็สังเกตุมีแต่คนจีนเท่านั้น!!!

จากนั้นเราก็พากันเดินไปหา food court /// คุณพระ!!!เชื่อมั๊ย ศูนย์อาหารอยู่บริเวณด้านนอกห้าง -- มีนกพิราบมาเดินล้อมรอบแต่ละโต๊ะ เรามั่นใจละว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ที่เราเคยไป เพราะเราหันไปเห็นป้าย People's Park ตัวเบ้อเริ่มเลย!!!!
หลังจากเดินย้อนกลับมายังรถไฟฟ้าใต้ดินเพื่อไปยัง Exit D เราก็ได้เข้าศูนย์อาหารเจ้าประจำ อย่างที่บอก อาหารที่นี่ราคาไม่แพง สามารถฝากท้องได้สบายมากและมีให้เลือกหลากหลาย

หลังจากทานเสร็จ เราก็นั่งรถไฟฟ้าสายสีน้ำเงินไปยังสถานี Bugis เลือกขึ้นฝั่ง To Bukit Panjang(11) เพราะเราจะไปวัดเจ้าแม่กวนอิมกัน
Kwan Im Thong Hood Cho Temple หรือวัดเจ้าแม่กวนอิม เป็นวัดศักดิ์สิทธิของชาวพุทธ ย่าน Bugis เราตั้งใจไปขอพร เนื่องจากปีนี้เราปีชง เพราะครั้งที่แล้วเราพลาด ไม่ได้มา ครั้งนี้เลยตั้งใจว่ายังไงต้องไปให้ได้ ตอนแรกที่เดินออกมาจากสถานีจะเจอห้าง Bugis ก่อน เราก็งงๆ พอดีเห็นคนจัดบูธแจกอะไรสักอย่างเลยแวะไปถาม เขาก็แนะนำว่าให้ข้ามถนนไปฝั่งตรงข้าม มองเห็นอาหารเหลืองๆนั้นไหม นั่นแหละวัด เราก็ค่ะๆ
พอข้ามมาฝั่งตรงข้าม ก็จะเจอกับเหมือเป็นตลาดบาซาร์หรืออะไรสักอย่างเป็น ซอกซอย เราก็เดินลัดเลาะด้านข้างไปเรื่อยๆ ก็ข้ามถนนอีกที ที่นี้เจออพาทเมนต์สีเหลืองๆ มีศูนย์อาหารเต็มไปหมดบริเวณใต้ตึก เราก็ไปถามเถ้าแก่แถวนั้น เขาบอกว่าเดินเลาะไปด้านหลังตึกนี้ไปเลยจะเจอ

พอเดินเลาะมาหลังตึกสีเหลือง เราก็แล้ววัดเจ้าแม่กวนอิม

ตอนที่ไปถึง บริเวณด้านในคนเยอะมาก ดูแล้วค่อนข้างแออัด เพราะเรามีเวลาจำกัด เลยทำได้แค่ยกมือไหว้ขอพรบริเวณด้านหน้าเท่านั้น แล้วก็เดินกลับมายังทางเดิม

แวะห้างสรรพสินค้า ซื้อไอศครีมทานอีกแล้ว ที่ไทยก็มี ทำไมไม่ซื้อ งง -- โคนนี้จ่ายไป 9.8$ (จำไม่ได้ว่าชื่อห้างอะไร รู้แต่ว่าอยู่ข้ามห้าง Bugis นะ)

จากนั้นเราก็เดินทางกลับที่พักแปบนึง ไปเปลี่ยนกางเกง และกรอกน้ำ และก็มาต่อยัง Garden by The Bay
จากไชน่าทาวน์ไปยัง Garden by the Bay ไม่ยากเลย เพียงแค่นั่งสายสีม่วง ไปเปลี่ยนเป็นสายสีเหลืองที่ Dhoby Ghaut จากนั้นเปลี่ยนเป็นสายสีเหลือง เลือกขึ้นฝั่ง To Marina Bay(10) ลงสถานี Bayfront เลือกออกทาง Garden by the Bay เดินตามทางที่เป็นกระจกมีลายต้นไม้ ดอกไม้ ไปเรื่อยๆ จะเจอทางออก

ขึ้นมาบริเวณด้านบนก็จะเห็น ตึกมาริน่าเบย์แซนด์ ตั้งสง่าอลังการอยู่บริเวณด้านหลัง

เราใช้วิธีเข้าไปยัง Garden by the Bay โดยรถ shuttle bus โดยต้องซื้อตั๋วเพิ่มราคา 3$ ได้ทั้งขาไปและขากลับ

เริ่มแรกเราเข้าไปยัง Flower Dome ก่อน บริเวณภายในเป็นที่จัดแสดงดอกไม้นานาชนิด ส่วนใหญ่ที่เห็นจะเป็นดอกทิวลิป

เดินไปสักพักก็จะเจอกับการจัดแสดงต้นไม้ของทางทวีปแอฟริกา

ลักษณะทางเดินภายในนี้จะเป็นทางชัน เดินขึ้น เดินลง ตลอดเวลา เดินๆไปสักพักก็ไปโผล่บริเวณด้านล่าง ซึ่งถูกตกแต่งเต็มไปด้วยดอกทิวลิป และดอกไม้นานาชนิด

หลังจากนั้นเราก็เดินต่อไปยัง Cloud Forest โดม ซึ่งเป็นสถานที่สำหรับจัดพวกพืชพันธุ์ที่อยู่ในเขตชื้น ภายในโดมนี้ขอบอกว่าอากาศเย็นและหนาวมาก ที่เป็นนิยมในโดมนี้คือ น้ำตก...ใช่แล้ว งงล่ะสิ น้ำตกมาอยู่ในโดมได้ยังไง แต่คือมันเป็นจุดถ่ายรูปในนี้เลยนะ ไม่มาถือว่าพลาด!!!

ส่วนบริเวณด้านบนที่เห็นเป็นรูปหูกระต่ายนั้นคือ ทางเดิน อันนี้เราไม่ได้ขึ้นไป เนื่องจาก เราเดินมานานมาก แล้วเริ่มเย็นๆเท้า เมื่อยด้วย

เดินมาก่อนจะถึงลิฟต์ เราเจอสวนแบบนี้ ที่เห็นคือต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิง ขอนับถือคนที่จัดสวนนี้ขึ้นมา เห็นสีแดงๆนั้นไหม??? อยากบอกว่ามันคือ Lego ใช่แล้ว...ต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิงที่เราเห็นนั้น เขาทำมาจากเลโก้ เฮ้ย!!!สุดยอด

หลังจากนั้น เราก็ไปเดินการแสดง Supertree Grove จริงๆเราไม่ได้ตั้งใจไปดูโชว์การแสดง เรากะแค่ไปถ่ายรูปด้วยเท่านั้น แต่บังเอิญ ช่วงจังหวะที่เราเดินไปนั้น ก็ถึงช่วงเวลาการแสดงพอดี เลยปูเสื่อนั่งดูเสียเลย
Supertree Grove จะมีการแสดงที่มีชื่อเรียกว่า Garden Rhapsody ซึ่งเป็นการแสดง Light and Sound ประกอบจังหวะเพลง Rainforest Orchestra – Australasia และ Oceania ให้ชมฟรีวันละ 2 รอบ รอบละ 15 นาที

หลังจากชมการแสดงเสร็จ เราก็จะเดินกลับมายังจุดขึ้นรถ Shuttle Bus ซึ่งเราจำได้ว่ามันอยู่บริเวณหน้า Flower Dome แต่....เราหามันไม่เจอ เพื่อนเราเลยไปถามเจ้าหน้าที่ เขาบอกว่าหมดให้บริการตอน 3 ทุ่ม โห!!!!!! นี่เรามีแพลนจะไปดูการแสดงไฟที่มาริเบย์อีก สรุปเราต้องใช้วิธีการเดิน เดินจาก Garden by the Bay เลาะบริเวณด้านหลังตึกมาริน่าเบย์แซนด์ เดินเลาะไปเรื่อยๆ เดินผ่านสะพาน Helix Bridge ผ่านสนามกีฬากลางน้ำ

เมื่อเดินไปถึงบริเวณด้านหน้าตึกมาริน่าเบย์แซนด์ ก็ยังไม่เห็นมีไฟอะไรเลย คนก็ไม่มี ก็เลยถามคนบริเวณนั้น เขาก็บอกว่าไม่มีแล้วนะ อ่อ สรุปมาเสียเที่ยว!!!! เลยนั่งพักขาสักพัก ก็ตัดสินใจว่ากลับที่พักดีกว่า เดินไปเรื่อยๆเห็นคนมุงอะไรกันไม่รู้เต็มเลย มีเสียงกรี๊ด มีเสียงปรบมือ มีเสียงดนตรี ก็เลยไปยืนดูอยู่แปบนึง เหมือนเป็นโชว์จากวงดุริยางค์ของนักเรียน High School ไม่รู้หรืออย่างไร แต่คนก็ดูแน่นมาก และเหมือนตรงนั้นก็จะมีวัยรุ่นมารวมตัวกัน นั่งคุย มี guards อยู่รอบๆบริเวณนั้น

หลังจากผิดหวังกับการดูการแสดงโชว์ Wonder Full-Light & Water แล้วก็เดินไปยังรถไฟฟ้าเพื่อกลับที่พัก แต่...จริงๆจากมาริน่าเบย์ รถไฟ้าที่ใกล้และสามารถขึ้นง่ายที่สุดคือสถานี Raffles Place แต่เพื่อนเราดู GPS แล้วแนะนำว่าให้ไป City Hall หรือ Esplanade จะใกล้กว่า โอเค...งั้นเราเดินไปสถานี Esplanade ดีกว่า เพราะมันอยู่บริเวณด้านข้างตึกทุเรียน ที่ไหนได้ พอเราเดินลงไปในสถานี ก็เดินตามป้ายไปเรื่อยๆ ไม่รู้อยู่ดีดีไปโผล่ในห้างสรรพสินค้าได้อย่างไร แต่รู้ว่าเดินไกลไปอีก เพราะเป็นการเดินแบบยังหาจุดหมายไม่เจอเลย ใช้คำว่าขาลากดีกว่าค่ะ ^_^

15 เมษายน 2560

ในส่วนของวันนี้นั้น ถือว่าเป็นช่วงเวลาสุดท้ายที่จะอยู่ในสิงคโปร์ เพราะจริงๆเช้านี้ก็แค่ทานข้าวเช้า ลากกระเป๋า check-out ออกจากโรงแรม

เราก็เดินกลับสนามบินโดยรถไฟฟ้าใต้ดินเช่นเคย แต่ครั้งนี้เราเลือกเดินทางโดยสายสีน้ำเงินและไปเปลี่ยนสถานีเป็นสายสีเขียวที่ Bugis มีความรู้สึกว่าใกล้กว่าที่มาตอนแรกเยอะเลย หรือมโนไปเองไม่รู้!!!!
เราเดินทางกลับโดยสายการบิน Thai Lion Air เช่นเคย flight SL101 อ่อ...ลืมบอกที่นี่เคาท์เตอร์ check-in อยู่ที่ Terminal 3 นะ ตอนไปไม่มีคนเลย ส่วน Gate ที่ขึ้นเครื่องคือ Gate A21 ซึ่งเราจะต้องนั่ง Train ที่เขียนว่า Gate A15-A21 ตอนไปถึงขึ้นตัวแดงว่า Gate Closed นี่วิ่งหน้าตั้งเลย กลัวตกเครื่อง!!!!

สรุปค่าใช้จ่ายทริปนี้

ค่าตั๋วเครื่องบินไป-กลับ Thai Lion Air ราคา 4,740 บาท
ค่าที่พักคนละ 3,330 บาท (จำนวน 3 คืน 2 ห้อง เราเอาราคาทุกห้องมารวมกันแล้วหาร 5 คน จะได้จ่ายในราคาเท่าๆกัน)
Pocket Money 10,000 บาทเหลือกลับมาประมาณ 1,300 บาท (รวมค่าบัตรรถไฟฟ้า , ค่ากิน , ค่าของฝาก , ค่าที่เข้าสถานที่ต่างๆ , ค่าจิปาถะต่างๆนาน อยู่ในวงเงินนี้หมด)
ประกันการเดินทางต่างประเทศ 280 บาท (Krungthai AXA)