เราจะเขียนแบบเล่าเรื่องไปเรื่อยๆนะคะ จะสอดแทรกข้อมูลให้ไปเรื่อยๆ อาจจะไม่วิชาการอะไรเพราะมีคนเขียนไว้เยอะแล้ว ถือเป็นการอัพเดทข้อมูลล่าสุดละกัน เราไปคนเดียวค่ะ

แต่ก่อนเดินทางเพียงหนึ่งอาทิตย์มีเรื่องตื่นเต้นให้ระทึก มีคนจะกระโดดฆ่าตัวตายมาที่หน้ารถฉัน ฉันเบรคกระทันหัน และมอเตอร์ไซค์ ที่ตามหลังฉันมาชนฉันอย่างจัง ฉันได้ยินเสียงกรี๊ดร้อง ฉันรีบลงรถวิ่งไปดู คนที่ชนฉันเป็นผู้หญิงท้องเจ็ดเดือน! รถพยาบาลมารับ ตำรวจมาสอบปากคำฉันบอกว่าฉันจะเดินทางในอีกหนึ่งอาทิตย์ ก่อนเดินทางเพียงหนึ่งวันฉันยังต้องไปโรงพัก และได้ทราบข่าวว่าเด็กน้อยในครรภ์นั้นได้เสียชีวิตลง ทุกคนบอกฉันว่าอย่าไปเลย มีแต่เรื่องไม่ดีเกิดขึ้น แต่ ไม่ ฉันจะไป

วันเดินทาง ฉันยิ่งตื่นเต้น ตื่นเต้นด้วยประการทั้งปวง วันนี้แล้วสินะที่ฉันจะบินไปตุรกีฉันบินตรงไปตุรกีด้วยสายการบินเตอร์กิซแอร์ไลน์ ฉันถึงที่นั่นตีห้าครึ่งผ่าน ตม ออกมารอกระเป๋า อ่านดูที่จอเขาบอกว่าสายพาน 10 ฉันไปนั่งรอ รอแล้วรอเล่า รอจนคนเหลือเพียงสองสามคนกระเป๋าฉันก็ไม่มา มีผู้โดยสารสายการบินเดียวกับฉันอีกสองสามคน กระเป๋าก็ไม่มาเหมือนกัน ฉันเริ่มกังวล ฉันคิดอยู่ว่าฉันจะทำไงดี ถ้ากระเป๋าไม่มา ฉันจะทำอย่างไร แต่ฉันตัดสินใจแล้วว่าถ้ากระเป๋าไม่มาวันนี้ ฉันจะทิ้งกระเป๋าไว้ที่นี่ ให้เขาเก็บไว้ให้ฉันจะไปต่อ ไปตายเอาดาบหน้า เสื้อผ้า หาซื้อใหม่ช่างมัน ซักพักมีเจ้าหน้าที่เดินมาถามว่า แบ๊งค๊อกๆใช่มั้ย ไปสายพานเจ็ดสิ กระเป๋าอยู่ที่นั่น ฉันรีบวิ่งไปเอากระเป๋า กระเป๋าฉันเป็นใบสุดท้ายที่หยิบออกจากราง เฮ้อ… ตื่นเต้นตั้งแต่สนามบิน

ออกจากสนามบินฉันนั่งเมโทรไปลงที่ป้าย Otogar ซึ่งเป็นท่ารถทัวร์ ฉันจะไปเมือง Canakkale วันนี้ ซึ่งเมืองนี้มีเรื่องราวของ Troy เมืองม้าไม้ ฉันเดินไปถามเวลารถออกไปชานัคคาเล่ สองสามบริษัท บริษัทที่ฉันเลือกคือ Truva ราคาตั๋ว 50 ลีร่า เวลาเดินทางคือ 8.30 น. ขณะนั้นพึ่งจะ 7 โมงเช้าเอง ฉันนั่งรอรถที่ คาเฟ่ของบริษัท ซึ่งขายเครื่องดื่ม ระหว่างที่รอฉันหิว ฉันเปิดกระเป๋าหยิบข้าวเหนียวหมูย่างที่ห่อมาจากบ้านมานั่งกิน พลางนึกในใจว่านี่ฉันมานั่งกินหมูในเมืองมุสลิม นั่งเล่นเน็ตสักพักก็ได้เวลารถออก

ภาพ: สถานีขนส่งรถบัสที่เรียกวา Otogar

รถทัวร์ส่วนใหญ่ในตุรกีเป็นบัสคันใหญ่ นั่งสบายมีขนมและน้ำแจกระหว่างการเดินทาง จากอิสตันบูลไปชานัคคาเล่ใช้เวลาประมาณ หกถึงหกชั่วโมงครึ่ง ฉันขึ้นนั่งรถทัวร์รู้สึกเหนื่อยล้าจึงหลับไป รถมาจอดครึ่งทางเพื่อให้เข้าห้องน้ำ ให้คนขับรถสูบบุหรี่ ฉันมองไปในรถทั้งคันมีฉันคนเดียวที่เป็นชาวเอเชียฉันเดินขึ้นบันไดไปห้องน้ำ มีหนุ่มตุรกีนายหนึ่งหลีกทางและยิ้มให้ฉัน เมื่อฉันออกมาเขาเอาชอคโกแลตมายื่นให้ ฉันกล่าวขอบคุณ เขาพูดภาษาอังกฤษไม่ได้เราได้แต่ยิ้มให้กัน

เมื่อรถมาถึงท่าเรือเพื่อข้ามไปชานัคคาเล่ รถบัสเข้าไปจอดบนเรือ ผู้โดยสารลงจากรถไปยืนกินลมชมวิวบนเรือเฟอรี่ฉันก็เช่นกัน ยืนรับลม มองฟ้าใสๆอากาศดีๆ คิดถูกที่มาไม่ตัดสินใจแคนเซิลไฟท์ไป ระหว่างที่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย หนุ่มคนเดิมก็มาสะกิดฉัน เขาเอาชามาให้ฉันดื่ม และยิ้มให้ ฉันกล่าวขอบคุณอีกครั้ง เรายืนใกล้ๆกันแต่ไม่ได้คุยอะไรกัน เขาพูดอังกฤษไม่ได้ ฉันเองก็พูดตุรกีไม่ได้เหมือนกัน เรือใกล้ถึงฝั่งเราเดินมาที่รถบัส ฉันจำไม่ได้ว่าคันไหนเพราะบริษัทเดียวกันจอดติดกันสองคัน ฉันเดินไปผิดคัน เขาเดินมาสะกิดบอกว่าไม่ใช่มาทางนี้ ขอบคุณนะหนุ่มตุรกี ไม่งั้นฉันคงแย่เลย

เรือข้ามฟากมาจอด ที่ท่าเรือฉันลงรถ โบกมือบ๊ายบายให้ชายหนุ่มตุรกีผู้ใจดี ที่เลี้ยงชาฉัน ฉันเดินหาโรงแรมที่จองไว้ อีกแล้วฉันหลงทาง จีพีเอสก็ไม่ช่วยอะไรเลย ฉันเดินวนไปมาสุดท้ายฉันก็ถามหนุ่มที่ยืนสูบบุหรี่ ข้างถนนคนหนึ่งถึงโรงแรมเอาชื่อโรงแรมให้เขาดู เขาบอกว่าเขาพูดอังกฤษไม่ได้เดินตามเขามาสิเขาจะพาไป อีกแล้ว หนุ่มตุรกีช่างใจดีมีน้ำใจจริงๆ หลงรักหนุ่มตุรกีซะแล้ว

เมืองชานัคคาเล่เป็นเมืองชายฝั่งทะเลมาร์มาร่า เป็นเมืองเล็กๆน่ารัก ติดทะเลอีเจียนและช่องแคบดาร์ดาแนลส์ เป็นที่ตั้งของกรุงทรอย เมืองม้าไม้ที่เราเคยดูในหนังที่มีแบรดพิตต์เป็นพระเอก ม้าไม้ตัวนั้นฮอลลีวู้ดได้มอบให้เมืองนี้ ตั้งอยู่ริมทะเลให้เราไปถ่ายรูปเล่น ฉันเดินเล่นริมทะเล ได้กลิ่นทะเล คนตกปลาสดๆขายกันริมทะเล ปลาซาบะ เป็นปลาที่ฉันไม่เคยเห็นตอนมีชีวิตทุกครั้งที่ฉันเห็นในซุปเปอร์มาเก็ต มันก็ตายแล้ว ฉันมองดูและคิดว่านี่สินะปลาซาบะเป็นๆ

ฉันกลับมาเดินเล่นในเมืองชานัคคาเล่ย่านหอนาฬิกา มีร้านค้ามากมาย คล้ายถนนคนเดินบ้านเรา ฉันไม่ได้ซื้ออะไรเพราะฉันต้องไปต่ออีกหลายวัน ฉันเดินหาร้านอาหาร ฉันไปหยุดที่ร้านอาหารหนึ่งที่มีราคาติดไว้ อาหารที่นี่ไม่แพง ประมาณ 7- 15 ลีร่า ฉันสั่งไก่เสียบไม้มากินพร้อมข้าว ชื่อตุรกีเหรออย่าถามเลยนะ ฉันจำไม่ได้ กินอิ่มฉันก็ไปซื้อตั๋วเพื่อพรุ่งนี้จะไปอิซเมียร์ หนุ่มที่ขายตั๋วหน้าตาดีอีกแล้ว เขายิ้มให้ฉันใจละลายและตกลงใจซื้อตั๋วกับเค้าทันที ฉันซื้อตัวไปอิซเมียร์พรุ่งนี้เที่ยว บ่ายโมงสิบห้า ด้วยราคา 50 ลีร่า จากนั้นฉันก็กลับโรงแรมเพื่อพักผ่อนหลังจากเดินทางมายาวนาน

อาหารเช้าในโรงแรมที่ตุรกี ส่วนใหญ่เป็นชีส ไข่ ขนมปัง ชา และ แตงโม เหมือนกันทุกที่ ฉันเป็นคนกินง่ายอะไรฉันก็กิน กินเสร็จฉันเดินออกจากโรงแรมเพื่อไปหารถตู้ที่จะไป เมืองทรอย ฉันเดินล่องตามแม่น้ำไปเรื่อยๆ ฉันอ่านมาว่ารถตู้สีส้มใต้สะพานจะพาไปเมืองทรอย ฉันเดินไปถึงสะพานลงมาใต้สะพาน ฉันพบรถตู้ แต่ไม่ใช่สีส้มเหมือนที่เคยอ่านมาแต่เป็นรถสีขาว มีตารางเวลาติดไว้เรียบร้อย ฉันจะไปตอนเก้าโมงครึ่ง แต่ตอนนี้พอมีเวลา ฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนห้องน้ำที่นี่เหมือนห้องน้ำบ้านเราเพียงแต่ไม่มีอ่างหรือถังรองน้ำให้ตัก มีแต่ขันหรือเหยือกวางไว้ ระหว่างทำธุระก็รองน้ำราดไปด้วย หรือบางที่ก็เป็นสายยางต่อยาวมาเลย

ฉันทำธุระแล้วพอมีเวลาจึงเดินไปตลาดซึ่งอยู่อีกด้านของสะพาน เป็นตลาดของที่นี่เดินดูเขาขายของ ผักหลายอย่างฉันไม่รู้จัก มะเขือที่นี่ก็สีสวยแปลก ฉันเห็นเชอรี่ ถามเขากิโลเท่าไหร่เขาบอก 6 ลีร่า โอ โลไม่ถึงแปดสิบบาท ฉันซื้อทันที เอาไปกินขณะเที่ยวเมืองทรอยแทนอาหารกลางวัน

รถใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงก็ถึงทรอย ฉันซื้อตั๋วเข้าไปเดินเล่นอากาศร้อนมาก ทรอยไม่มีอะไรมากนัก ถ้าคนที่ไม่ได้ชอบสิ่งปรักหักพังอย่างฉันเดินเข้ามาคงเบื่อ หลังจากทรอย กลับมานั่งรถที่เดิมกลับชานัคคาเล่เพื่อไปอิซเมียร์

ภาพในทรอยค่ะ

ฉันไปหาอะไรกินก่อนที่จะไปที่ออฟฟิศรถ สุดท้ายก็ได้ร้านเดิม เพราะว่าอยู่ใกล้ท่ารถ

ฉันนั่งรอรถ รอแล้วรอเล่ารถก็ไม่มา หนุ่มตุรกีรูปหล่อที่ขายตั๋วให้ฉันเดินมาขอโทษบอกว่ารถดีเลย์รอหน่อยนะ ฉันบอกไม่เป็นไร ฉันเลยไปเดินเล่นแถวๆออฟฟิศรถ รถมาสายชั่วโมงกว่าๆ เขาบอกรถมาแล้วแต่ต้องไปขึ้นที่ท่าเรือ เขาบอกฉันจะช่วยยกกระเป๋าและไปส่งขึ้นรถ หนุ่มตุรกีใจดีอีกแล้ว ขอบคุณนะหนุ่มจากเมืองชานัคคาเล่ที่มาส่งฉัน

จบตอนชานัคคาเล่ด้วยประการฉะนี้นะคะ ตอนต่อไป จะพาไปเวิ่นที่อิซเมียร์ค่ะ ขอบคุณนะคะที่ติดตามมีอะไรถามได้น๊าาา