ออกจากบ้านริมธารเริ่มออกอาการหิว เลยแวะไปหาอะไรกินกันเสียหน่อย อยากได้อะไรที่สวย ๆ บรรยากาศดี ๆ ได้เลยทันทีที่ บ้านกังหัน @ ปัว Cottage เป็นร้านแต่ตกแต่งได้สวยงามน่ารัก เหมาะแก่การแวะไปเก็บภาพเป็นที่ระลึกมาก
บ้านกังหัน @ ปัว Cottage
ด้านนอกสีเหลือสดใส
ด้านในตกแต่งเหมือนบ้านในยุโรป มีเตาผิงจำลอง
สาว ๆ ออกมาต้อนรับ พร้อมทั้งรับออเดอร์ไปเรียบร้อย
อีกมุมหนึ่งของห้องรับแขก
เครื่องดื่มที่สั่งได้แล้วค่ะ ชาเผือก กับคาปูชิโน่ปั่น
เมนูของเราก็มา หมูย่างพริกไทดำจิ้มแจ่ว
กับน้ำตกปลาแซลมอน
โดยรวมแล้วถือว่าอาหารและบริการใช้ได้เลยทีเดียวค่ะ คุ้มค่าคุ้มราคา คุ้มกับบรรยากาศที่ได้รรับ ด้านหลังของร้านกาแฟ เป็นห้องพักที่ทางร้านเปิดให้บริการด้วย ซึ่งสีสันต์ต่าง ๆ ลงตัวน่ารักน่าเข้าพักเลยทีเดียว ข้าวหมูย่างพริกไทดำ ถึงจะแห้งไปนิดสำหรับเรา แต่พอจิ้มแจ่วแล้วก็ถือว่ารสชาติใช้ได้ ส่วนข้าวน้ำตกปลาแซลมอนไม่ได้ชิมค่ะ เจ้าของไม่เผลอ อดเลย
ส่วนนี้เป็นส่วนของบริการห้องพัก
อันนี้ห้องน้ำจ้า
กินข้าวเสร็จก็ขอกลับไปนอนพักที่โฮสเทลซัก 2-3 ชั่วโมงก่อน รอเวลาสำคัญของวัน นั้นคือเวลาที่พระอาทิตย์ตกดินที่ภูคา
พอถึงเวลาเราก็ขับรถออกจากโฮสเทลเพื่อไปดูพระอาทิตย์ตกดินที่ภูคากันค่ะ แต่เหมือนโชคจะไม่เข้าข้างเราเท่าไหร่ เพราะวันนี้เฆมค่อนข้างมาก เลยไม่ได้เห็นพระอาทิตย์เป็นลูก ๆ ตกลับเหลี่ยมเขา แต่ก็ได้บรรยากาศสงบเงียบไปอีกแบบหนึ่ง
ทิวเขาสวย ๆ สลับซับซ้อน
มุมนี้หัวโล้นไปหน่อย
ต้นนี้ยืนเหงาเลยทีเดียว
พระอาทิตย์ตกแล้ว
เงียบ ๆ งาม ๆ
หลังจากนั่งลุ้นพระอาทิคย์กันจนหมดแรง ก็หิวสิค่ะ พี่ชอพามาร้านอาหารขึ้นชื่อพื้นถิ่นของที่นี่เลยค่ะ "ร้านบ้านไทลื้อ อาหารเหนือ" ร้านนี้ขายอาหารแบบดั้งเดิมของทางเหนือค่ะ เราสั่งอาหารไปสองรายการ แล้วก็เดินดูรอบ ๆ บรรยากาศเหมือนกับมากินข้าวบ้านตอนเย็น
หูกทอผ้า
บริเวณร้านอาหารมีเฟอร์นิเจอร์ไม้แบบที่บ้านชาวน่านเขาใช้ ๆ กัน มีหูกทอผ้าวางไว้ตรงกลาง ยังมีผ้าทอค้างอยู่ ประมาณว่าว่างเมื่อไหร่ก็แวะมาทอ
แกงหน่อไม้ดอง
แกงแค
และแล้วอาหารของเราก็มา นั่นคือ แกงหน่อไม้ดอง และแกงแค กับข้าวสวยร้อน ๆ ที่กลิ่นอาหารหอมฟุ้งตลบอบอวลอยู่นาน จนน้ำย่อยเริ่มทำงาน พอมาถึงก็ไม่ทำให้ผิดหวัง รสชาติดั้งเดิม แกหน่อไม้ดองนี่ยกให้น้ำแกงกับหน่อไม้เป็นพระเอกนางเอก นั่งซัดหน่อไม้เคี้ยวเพลิน ๆ หอม ๆ แกงแครสชาติจัดจ้าน ใส่ไก่บ้านเนื้อแน่ ๆ แทบลืมข้าวเปล่า
กินเสร็จเรียบร้อย ได้เวลากล่าวคำอำลา ขอไปนอนเก็บแรงไว้สำหรับวันต่อ ๆ ไป กลับโฮสเทลกันเถอะ นอนหละจ้า
สายลม ที่ผ่านมา
วันศุกร์ที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2562 เวลา 16.43 น.