แบกกล้องไปท่องโลก [EP.08] "ป่า บง เปียง" นาขั้นบันไดที่สวยที่สุดในประเทศไทย

ช่วงขวบปีที่ผ่านมาเป็นปีที่ลำบากสำหรับคนที่ชอบเที่ยวต่างประเทศเนื่องจากทั่วโลกได้รับผลกระทบจากการระบาดครั้งยิ่งใหญ่ของ COVID-19 แต่วิกฤตินี้เองทำให้ผมฉุกคิดถึงสถานที่แห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นที่ๆ ไฝ่ฝันอยากไปเยือนตั้งแต่มีคนนำภาพสวยๆ มาแชร์ในโลก Social media นั่นคือ "ป่า บง เปียง" (หรือใครจะเรียกว่า ปงเปียง บงเบียง ปงเบียง อะไรก็ว่าไปตามถนัด) ซึ่งผมลองศึกษาวิธีการเดินทางแล้วก็ต้องบอกว่าขี้เกียจนั่งรถกันเลยทีเดียว ^^~ แต่ผมมองว่าไหนๆ ปีนี้ก็ออกไปไหนไม่ได้แล้ว อีกทั้งสถานการณ์ในไทยยังไม่ค่อยรุนแรง เลยตัดสินใจขอหัวหน้าลาแล้วลองไปเยือนที่นี่สักครั้ง มันจะสวยเหมือนที่คิดไว้มั้ยน๊าาา ~

เดินทางไปยังไง ? งบเท่าไหร่ ?

คือการเดินทางของผมใช้รถส่วนตัวของคนรู้จักในพื้นที่เดินทางจากสนามบินเชียงใหม่ไปที่ป่าบงเปียง ส่วนที่พักก็มีเพื่อนช่วยจองให้ แต่ถ้าใครอยากไปเองมีคำแนะนำดังนี้

- เดินทางไปเชียงใหม่ด้วยเครื่องไป-กลับ ประมาณ 3,000 บาท
- เช่ารถจากสนามบิน (หาใน Facebook มีเยอะมาก) ประมาณ 1,300 บาท/วัน
- ใชเวลาเดินทางประมาณ 2-3 ชั่วโมงข้ามดอยอินทนนท์
- ค่าที่พักพร้อมอาหารเย็นและอาหารเช้า 500 บาท/คน
- ค่าอาหารระหว่างทางตามความรวยเราเอง :D

รวมๆ ขั้นต่ำประมาณ 5,000 บาท ซึ่งมองดีๆ มันก็แพงแหล่ะนะ แต่จะคุ้มไหมให้ภาพมันเล่าแล้วกันครับ Let's go !!

หากใครขี้เกียจอ่านเรามี Version video ให้ดูด้วยนะ

ก่อนเดินทางเราต้องศึกษาก่อนว่า เราอยากเห็นทุ่งนาแบบไหน แบบต้นเล็กๆ แบบเขียวๆ หรือแบบทองๆ ซึ่งช่วงเวลาที่ผมไปได้คือช่วงปลายๆ ของทุ่งนาสีเขียว (ต้นเดือนตุลาคม) หากใครอยากไปแบบทุ่งนาสีทองตัดสีเขียวของภูเขาแนะนำให้ไปช่วงปลายเดือนตุลาคม แต่ต้องรีบหาที่พักล่วงหน้าสัก 3-4 เดือนนะ ที่พักวันเสาร์-อาทิตย์ เต็มไวมากกกกก

ผมออกเดินทางจากตัวเมืองเชียงใหม่เช้าวันเสาร์ แวะร้านนู้นร้านนี้กว่าจะขึ้นดอยอินทนนท์ก็เที่ยงแล้ว บรรยากาศตอนขึ้นดอยแนะนำว่าให้เปิดกระจกรถ อากาศดี เย็นสบายเหมือนแอร์ในออฟฟิศเลยครับ ฮ่าๆ เส้นทางอาจจะยากหน่อยสำหรับนักท่องเที่ยวที่เช่ารถไป พอดีพวกเราได้ไกด์ท้องถิ่นผู้ชำนาญทางมาขับรถให้

บรรยากาศระหว่างเดินทาง

แวะพักระหว่างทาง

หลังจากข้ามดอยอินทนนท์สองฝั่งข้างทางก็เริ่มแทรกมาด้วยบรรยากาศนาขั้นบันไดเป็นหย่อมๆ มองจากมุมบนก็สวยดีนะ เราอดคิดไม่ได้เลยว่าพอไปถึงป่าบงเปียงจะสวยอลังการขนาดไหน

และแล้วเราก็มาถึง..,

ที่พักเราเรียกได้ว่าอยู่กลางทุ่งนาเลยแหละ เอาเป็นว่าดื่มด่ำธรรมชาติอย่างเต็มที่ บรรยากาศที่พักก็ประมาณกระท่อมปลายนา ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่น ห้องน้ำแยกจากตัวบ้านอยู่ตรงบันได (น้ำเย็นมาก) มีไฟดวงนึงไว้ส่องสว่างได้ถึงดึกๆ

ระหว่างทางจะมีรางน้ำที่เขาปล่อยลงทุ่งนา ไหลตลอดทั้งวันทั้งคืนสบายหูมาก

บรรยากาศทุ่งนาเขียวชอุ่ม อากาศเย็นสบาย สูดหายใจได้แบบเต็มปอด ฟินจนไม่รู้จะฟินยังไง ^^~

ทางเดินบนทุ่งนา(บ้านผมเรียกคันนา) จะเชื่อมกันหมดระหว่างโฮมสเตย์ไปถึงถนน ผมเลยแวะไปเก็บภาพมุมสูงมาฝาก งามมิใช่น้อยนะจะบอกกกก

นั่งห้อยขาอย่างชิว~

บรรยากาศมันสบายมากจนลืมดูเวลาไปเลย รู้ตัวอีกทีตะวันก็ใกล้จะลับขอบฟ้าแล้ว น่าเสียดายที่วันนั้นเมฆเยอะมาก อดเก็บภาพแสงเย็น ณ บงเปียง TT

เจ้าของโฮมเสตย์เริ่มเดินแจกมื้อค่ำ

บรรยากาศยามเย็น

ใครที่เตรียมหมูกระทะไปทาน แนะนำว่า 4 โมงเย็นก็เริ่มก่อไฟเตรียมของได้แล้วครับ ตอนผมไปมัวแต่ดื่มด่ำบรรยากาศ กว่าจะได้ทานฟ้าก็มืดไปแล้ว

ก็ย่างกันแบบมืดๆ ไปละกัน ฮ่าๆ

เช้าวันถัดมา ~

ผมรีบตื่นมาตั้งแต่ 6 โมง เผื่อจะได้เก็บแสงเช้าแต่ก็ผิดคาด เมื่อตอนที่ประตูบ้านมานี่ขาวไปหมดเลยครับ หมอกหนาเต็มไปหมด แต่ก็สวยไปอีกแบบ

ไม่ต้องกลัวตื่นสายเลย น้องๆ เขามาเรียกแต่เช้า ~

พอสายๆ หน่อยก็เริ่มมีคนตื่นมาเก็บบรรยากาศหมอกจางๆ

มื้อเช้ามาแล้ว ~

เอาจริงๆ ผมนั่งเขียนรีวิวยังจำบรรยากาศเช้านั้นได้ดีอยู่เลยนะ ข้าวต้มอุ่นๆ เห็ดหอมๆ กาแฟร้อนๆ สักแก้ว..,

ถ้าถามว่าป่าบงเปียงสวยและคุ้มค่าที่จะสละเวลาเดินทาง และเงินครึ่งหมื่นมั้ย ? ในความคิดผมถือว่าเป็นที่ๆ สวยมากแห่งหนึ่งในไทยเลยแหล่ะ เหมาะกับการชาร์จพลังอย่างถึงที่สุด เวลาที่เราได้เดินทางไปไกลๆ จากที่ทำงาน จากถนนเส้นเดิม หรืออะไรๆ ที่คุ้นเคยมันทำให้เราลืมความวุ่นวายในชีวิตประจำวันได้เยอะเลยแหล่ะ

หมูกระทะร้อนๆ วิวไกลสุดลูกหูลูกตา เบียร์สักกระป๋อง เอ้า...ชน !!