เราโดยสารรถไฟฟ้า LRT 2 จากนั้นไปต่อรถไฟฟ้า MRT ที่สถานี Cubao จุดเชื่อมต่อนี้ค่อนข้างไกล ซึ่งต้องผ่านเข้าไปในห้าง Gateway และเวลานี้ฝนได้เทกระหน่ำ เมื่อเดินทางมาถึงสถานี Quezon แทนที่จะเดินไปยังเกซอนซิตี้ เราจึงต้องเข้าไปหลบฝนกันต่อที่ห้าง Centris Station
![](/f/38493/614b3b1c1739a30e936b2975.jpg)
![](/f/38493/614b3b009670ed0e8c4b17e1.jpg)
![](/f/38493/614b3adc1739a30e936b2974.jpg)
![](/f/38493/614b3abd9670ed0e8c4b17e0.jpg)
ในเมื่อฝนตกและเป็นเวลาเที่ยงพอดี เราจึงถือโอกาสหาอาหารใส่ท้อง จากที่เดินผ่านหลายครั้ง เวลานี้จึงถือโอกาสเข้าไปชิมอาหารใน Mang Inasal ที่แม้รูปแบบร้านจะออกแนวอาหารฟาสฟู้ด แต่ก็จำหน่ายอาหารพื้นเมืองของฟิลิปปินส์ มื้อนี้เราสั่งพาลาบ็อก (Palabox) ที่หน้าตาคล้ายขนมจีนซาวน้ำบ้านเรา รสชาติไม่หวาน แต่ออกจะเค็มและเผ็ดเล็กน้อย ราดหน้าด้วยกุ้งสด ปลาป่น ไข่ต้ม พร้อมด้วย Mansi หรือมะนาวลูกเล็กที่ให้ความเปรี้ยว เสริมรสชาติให้อร่อยยิ่งนัก
![](/f/38493/614b3c241739a30e936b2978.jpg)
![](/f/38493/614b3c0e28ec280eab8aea04.jpg)
![](/f/38493/614b3bdd1739a30e936b2977.jpg)
จากนั้นดับความคาวกันด้วยฮาโลฮาโล (Halo Halo) น้ำแข็งไสสัญชาติฟิลิปปินส์ ที่อัดแน่นด้วยท็อปปิ้งที่แต่ละอย่างหวานได้ใจ ทั้งถั่วแดง ถั่วเหลือง กล้วยเชื่อม วุ้น พร้อมด้วยไอศครีมอีก 1 ลูก ทำให้มื้อนี้อิ่มอร่อยยิ่งนัก
![](/f/38493/614b3c4f9670ed0e8c4b17e2.jpg)
ฝนฟ้ายังไม่หยุดตก จุ๋ยจึงตัดสินใจเข้าไปซื้อร่มในซุปเปอร์มาเก็ต แต่เมื่อซื้อเสร็จ ฝนก็หยุดตกพอดี ร่มที่ซื้อจึงเปลี่ยนจากกางกันฝน เป็นกางกันแดดแทน
![](/f/38493/614b3c709670ed0e8c4b17e3.jpg)
เกซอนซิตี้ (Quezon City) เป็นเขตเมืองใหม่ของกรุงมะนิลา โดยมีการออกแบบผังเมืองไว้อย่างดี มี Quezon Memorial Circle เป็นจุดศูนย์กลาง มีถนนตัดออกในลักษณะรัศมีโดยรอบ ถนนแต่ละสายถูกสร้างอย่างกว้างใหญ่ ในลักษณะ Avenue ทีแรกเราคิดว่าคืนแรกในกรุงมะนิลาเราจะมานอนที่นี่ เพราะเข้าใจผิดคิดว่าเป็นเขตเมืองใหม่ที่น่าจะมากไปด้วยห้างร้าน แต่โชคดีที่เราเปลี่ยนใจเลือกไปนอนในเขตมาลาเต้ตลอด 3 คืน เพราะแม้เกซอนซิตี้จะเป็นเขตเมืองใหม่ แต่ก็เป็นเมืองใหม่ในแง่ของศูนย์ราชการ หากมานอนที่นี่ แทนที่จะได้เที่ยวชมสถานที่ต่างๆ และลิ้มรองอาหารอร่อยๆ เราคงต้องเปลี่ยนไปเที่ยวกระทรวงต่างๆ และกินอาหารในโรงอาหารของแต่ละกระทรวงแทน เพราะตลอดถนนที่ตัดตรงสู่ Quezon Memorial Circle แทบไม่มีร้านค้าและบ้านเรือนของประชาชนทั่วไปเลย มีแต่หน่วยงานราชการทั้งกระทรวง โรงพยาบาล โรงเรียนเรียงกันเป็นแถว
![](/f/38493/614b3d1628ec280eab8aea07.gif)
![](/f/38493/614b3cfa28ec280eab8aea06.jpg)
![](/f/38493/614b3cde28ec280eab8aea05.jpg)
ก่อนถึง Quezon Memorial Circle เป็นที่ตั้งของ Ninoy Aquino Parks and Wildlife Center อ่านจากชื่อและดูแผนที่ที่กินอาณาบริเวณมากพอควร จึงคิดไปเองว่าภายในนี้น่าจะมีอะไรดีๆให้ชม เพราะเป็นศูนย์กลางของชีวิตสัตว์ป่าเชียวนะ แต่เราก็ต้องประหลาดใจว่า จากราคาค่าเข้า 100 เปโซ เจ้าหน้าที่เก็บเราแค่คนละ 30 เปโซเท่านั้น
![](/f/38493/614b3e089670ed0e8c4b17e5.jpg)
![](/f/38493/614b3db89670ed0e8c4b17e4.jpg)
![](/f/38493/614b3da593be100ea4a12439.jpg)
แต่เมื่อเราได้เข้าไปภายใน จึงได้เข้าใจว่า เพราะเหตุใดเจ้าหน้าที่จึงเก็บค่าเข้าเพียงเท่านี้ เพราะหากเก็บถึง 100 เปโซ เขาคงรู้สึกผิดมาก เพราะภายในสวนแห่งนี้นอกจากลิง จระเข้ และงูที่อยู่ในกรง ก็แทบไม่มีอะไรให้ดู บรรยากาศโดยรวมจึงให้ความรู้สึกเหมือนสวนสัตว์ประจำตำบลที่ใกล้จะปิดให้บริการเต็มที เพราะขาดงบประมาณสนับสนุน จะมีก็แต่บริเวณริมสระน้ำเท่านั้น ที่บรรยากาศพอจะสวยหน่อย โดยเวลานี้มีเจ้าบ่าวเจ้าสาวมาใช้เป็นสถานที่ถ่ายรูปแต่งงาน
![](/f/38493/614b3e621739a30e936b297b.jpg)
![](/f/38493/614b3e4e1739a30e936b297a.jpg)
![](/f/38493/614b3e3a9670ed0e8c4b17e6.jpg)
เราเก็บความผิดหวังเอาไว้ จากนั้นจึงตรงสู่ Quezon Memorial Circle สวนสาธารณะขนาดใหญ่ใจกลางเกซอนซิตี้ จุดศูนย์กลางของสวนเป็นที่ตั้งของอนุสาวรีย์สูงใหญ่ ประกอบด้วยเสาสูง 3 ต้น บนยอดเสาเป็นรูปปั้นสีทองของผู้หญิงมีปีกนั่งห้อยขา เราพยายามหาทางเดินข้ามถนนกว้างใหญ่เพื่อข้ามไปยังสวน แต่เดินจนเกือบครึ่งรอบก็ยังไม่เห็นแม้เงาของไฟจราจร สะพานลอย อุโมงค์รอดถนน หรือแม้แต่ทางม้าลาย ในเวลานั้นมีเด็กวัยรุ่น 3 คนเดินมา เราจึงหยุดดูว่าพวกเขาจะข้ามถนนที่มากไปด้วยรถกันอย่างไร เด็ก 3 คนหยุดเพื่อรอจังหวะไม่กี่วินาทีก็วิ่งข้ามถนนกันหน้าตาเฉย เราจึงได้แต่ยืนงงว่านี่เขามีงบประมาณสร้างเมืองใหม่และสวนขนาดใหญ่ได้เช่นนี้ แต่ทำไมกลับไม่คิดสร้างสะพานลอยหรือวิธีการข้ามถนนที่ปลอดภัยเลย
![](/f/38493/614b3ed91739a30e936b297c.jpg)
![](/f/38493/614b3ec59670ed0e8c4b17e7.jpg)
สุดท้ายจึงทำได้เพียงมองอนุสาวรีย์จากฝั่งตรงข้าม และเรียกแท็กซี่กลับไปยังสถานีรถไฟฟ้า พร้อมบ่นกับตัวเองว่า ฉันมาทำอะไรที่เกซอนซิตี้
กระทิงเปลี่ยวเที่ยวโลกกว้าง
วันอังคารที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2565 เวลา 16.53 น.