บาหลีมีฐานะเป็นจังหวัด แบ่งเขตการปกครองออกเป็น 8 เขต โดยมีเดนปาซาร์ (Denpasar) ในเขตบาดุง (Badung) เป็นเมืองหลวง เดนปาซาร์นั้นเจริญขึ้นมาจากการเป็นจุดศูนย์กลางของเส้นทางเดินเรือพาณิชย์ และในปัจจุบันหากกางแผนที่เกาะบาหลีขึ้นมาดู จะพบว่าพื้นที่ส่วนใหญ่นั้นเป็นแนวภูเขาสูงที่ทอดตัวจากเกาะชวาซึ่งอยู่ทางทิศตะวันตก ยาวมาจนสุดแผ่นดินทางทิศตะวันออก บาหลีจึงมีที่ราบเฉพาะพื้นที่รอบเกาะที่ติดชายฝั่งทะเล โดยบริเวณเดนปาซาร์นี้มีพื้นที่ราบมากที่สุด จึงถูกพัฒนาเป็นจุดศูนย์กลางความเจริญในยุคปัจจุบัน

นอกจากการเป็นจุดศูนย์กลางความเจริญของเกาะแล้ว เดนปาซาร์ยังมีของดีที่ซ้อนเร้น นั่นคือ พิพิธภัณฑ์บาหลี (Bali Museum) ได้ยินเช่นนี้เหล่าแบ็กแพ็กเกอร์ขาโจ๋ เพราะพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ไม่ได้มีดีแค่โบราณวัตถุ แต่มีดีตั้งแต่ประตูทางเข้า ตลอดจนสิ่งก่อสร้างต่างๆที่รายล้อม เสมือนหนึ่งเป็นวัดฮินดูโบราณที่มากไปด้วยศาสนาสถานอันแสนวิจิตร

ภายในอาคารที่ล้อมรอบไปด้วยสวนสวยสไตล์บาหลีนั้นมากไปด้วยเหล่าโบราณวัตถุ ทั้งหน้ากากไม้ เครื่องปั้นดินเผา เครื่องแต่งกายชาวบาหลีในอดีต และเหล่ากริซโบราณ อาวุธประจำตัวของชาวบาหลีที่เกี่ยวพันกับเหตุสลดใจ แม้เวลาจะผ่านไปกว่าร้อยปีแล้วก็ตาม

เหล่าโบราณวัตถุที่เดินทางผ่านเวลาพาเข็มนาฬิกาย้อนกลับไปในปีค.ศ.1908 อันเป็นช่วงเวลาที่ชาวดัตช์เริ่มขยายอาณานิคมมายังเกาะบาหลี หลังจากที่เข้ายึดครองเกาะชวา หลายอาณาจักรบนเกาะต่างยอมจำนนตกอยู่ใต้การยึดครองของชาวดัตช์

แต่รายา หรือพระราชาของอาณาจักรบาดุง อันมีฐานการปกครองอยู่ที่เดนปาซาร์ มิทรงยอมเสียพระเกียรติยศ ที่จะอยู่ใต้อาณานิคมของใคร พระองค์พร้อมด้วยเชื้อพระวงศ์จึงทำการเผาพระราชวังและทำปูปูตัน (Puputan) หรือการฆ่าตัวตายหมู่ โดยใช้กริซอันเป็นอาวุธประจำกายแทงตัวตาย หน้าพระราชวังที่กำลังลุกเป็นเพลิง