เหมือนเข็มนาฬิกากำลังหมุนถอยหลัง เมื่อผมเดินย้อนกลับเพื่อเข้าไปชมพิพิธภัณฑ์หลายแห่งบริเวณสถานีรถไฟโกตา ที่ต่างบอกเล่าเรื่องราวแห่งอดีต ให้หมุนวนกลับมาจนเหมือนเป็นตำราประวัติศาสตร์เล่มใหญ่ ที่รอให้คนยุคปัจจุบันได้เปิดอ่าน

เริ่มด้วยพิพิธภัณฑ์ธนาคารอินโดนีเซีย (Museum Bank Indonesia) ได้ยินชื่อว่าเป็นพิพิธภัณฑ์ของธนาคารแล้วอย่าเพิ่งด่วนสรุปว่าภายในจะจัดแสดงเฉพาะเรื่องราวที่เกี่ยวกับการเงินการธนาคาร แต่ขอบอกเลยว่าสถานที่แห่งนี้สุดยอด ตั้งแต่ตัวอาคารภายนอกซึ่งเป็นอาคารยุคอาณานิคมสีขาวสะอาดตาขนาดใหญ่ ยิ่งการจัดแสดงภายในนั้นเดินชมได้เป็นชั่วโมงโดยไม่เบื่อ

นอกจากจะได้เรียนรู้เรื่องการเงินการธนาคารแล้ว ยังได้รับรู้ถึงเรื่องราวทางประวัติศาสตร์อันน่าสนใจของประเทศอินโดนีเซียผ่านการนำเสนออันหลากหลาย ทั้งแบบพื้นๆ คือ ภาพวาด ภาพถ่ายยุคอดีต ข้าวของเครื่องใช้ จนถึง ธนบัตรในยุคต่างๆ และการจัดแสดงด้วยเทคโนโลยีสมัยใหม่ทั้ง แสง สี เสียง รูปปั้นประกอบฉากจำลอง ที่ร้อยเรียงกันบอกเล่าเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ของประเทศอินโดนีเซียได้อย่างน่าชม จนไม่น่าเชื่อว่านี่จะเป็นพิพิธภัณฑ์ที่เปิดให้ชมโดยไม่เสียค่าใช้จ่าย

ติดใจกับพิพิธภัณฑ์ธนาคารอินโดนีเซีย ผมจึงเดินต่อไปยัง พิพิธภัณฑ์ธนาคารมันดีรี (Museum Bank Mandiri) ที่อยู่ใกล้ๆกัน พิพิธภัณฑ์แห่งนี้เป็นอีกแห่งที่ใช้อาคารเก่าแก่ศิลปะนีโอ-คลาสสิคเป็นที่จัดแสดง แม้พิพิธภัณฑ์แห่งนี้จะเก็บค่าเช้าชม แต่การนำเสนอนั้นสู้พิพิธภัณฑ์ธนาคารอินโดนีเซียไม่ได้

ส่วนใหญ่เน้นการจัดแสดงประวัติการเงินการธนาคาร ที่มีรูปปั้นนายธนาคาร และเครื่องพิมพ์ดีดเก่าๆตั้งเรียงรายอย่างไร้ชีวิต แม้จะมีการลงทุนจัดแสดงรูปปั้นพร้อมฉากประกอบสภาพวิถีชีวิตชาวจาการ์ต้าในอดีต แต่เป็นเพราะบรรยากาศที่ทึมๆ โดยเฉพาะห้องจัดแสดงชั้นใต้ดินแต่ละห้องนั้นถูกกั้นด้วยลูกกรงเหล็ก จึงสร้างความรู้สึกว่าเหมือนกำลังชมพิพิธภัณฑ์ภายในคุกอย่างไงอย่างงั้น

ทีแรกผมกะจะปิดฉากการชมพิพิธภัณฑ์ในย่านโกตาแล้ว แต่พอเห็นอาคารสีขาวที่มีเสาโรมันขนาดใหญ่อยู่ด้านหน้าดูแสนโอ่อ่าของอดีตอาคารสภานิติบัญญัติ  ผมจึงเปลี่ยนใจแล้วเดินตรงเข้าไปภายใน

ปัจจุบันสถานที่แห่งนี้ได้เปลี่ยนหน้าที่เป็น Museum Seni Rupa dan Keramik หรือ พิพิธภัณฑ์ศิลปะและเซรามิก (The Art’s and Ceramic’s Museum) ที่จัดแสดงเครื่องปั้นดินเผาและงานเซรามิคยุคโบราณจนถึงยุคปัจจุบัน

สำหรับเครื่องปั้นดินเผายุคโบราณนั้นส่วนใหญ่พบจากเรือเดินสมุทรที่จมอยู่ใต้ทะเล นอกจากนี้ยังมีภาพเขียนกับงานประติมากรรมแนว Abstract ซึ่งไม่เหมาะเอาเสียเลยสำหรับคนหัวไม่ศิลป์เช่นผม ระหว่างดูผมจึงได้แต่เกาหัวแงะๆ ว่านี่มันรูปอะไรหว่า