นายกรัฐมนตรียังไม่มา แต่ในเวลานี้บนถนนตั้งแต่เกดุงสะเต๊ะไล่ยาวมาจนถึงพิพิธภัณฑ์ธรณีวิทยามากไปด้วยนายตำรวจที่เตรียมปิดการจราจร ไม่รู้เป็นเพราะใกล้เวลาที่นายกรัฐมนตรีกำลังจะมาหรืออย่างไร เพราะเมื่อผมเดินเข้าไปถามหาจุดขึ้นอังกูตัน โกตาเพื่อกลับไปสถานีรถไฟ แทนที่เจ้าหน้าที่จะบอกทาง แต่กลับขับรถตำรวจพาผมไปส่ง อีกทั้งยังเปิดไซเรนและประกาศลำโพงเพื่อเรียกให้ อังกูตัน โกตาที่กำลังจะผ่านมาจอดรับ ซึ่งความประทับใจที่มากล้นนี้ทำให้เผลอรู้สึกว่า จากแบ็คแพ็คเกอร์กระเป๋าแบน ในเวลานี้ผมกลายเป็นนักท่องโลกระดับวีไอพีไปเสียแล้ว

จากบริเวณสถานีรถไฟ ผมเดินไปตามถนน JL. Otto Iskandar Dinata ซึ่งเป็นย่านการค้าที่แสนพลุกพล่าน โดยเฉพาะเสื้อผ้าที่วางขายริมทางเดินจนล้นออกมาริมถนน แต่สำหรับสิ่งที่น่าซื้อเห็นจะเป็นอินทผาลัมที่มีมากและราคาถูกกว่าเมืองไทย

สี่แยกเบื้องหน้าคือถนน JL. Asia Afrika ถนนสายหลักของเมืองที่มากไปด้วยสถานที่สำคัญ เริ่มจาก มัสยิดรายาบันดุง (Masjid Raya Bandung) มัสยิดแห่งเมืองที่มีขนาดใหญ่และสวยงามที่สุดในบันดุง นอกจากโดมขนาดใหญ่ 2 โดมแล้ว ยังโดดเด่นด้วยหอคอย (minaret) ที่สูงมากจนเห็นแต่ไกล

ไม่ใช่แค่เพียงมัสยิดที่ใช้ทำละหมดเท่านั้น แต่สนามหญ้าด้านหน้ายังเป็นเสมือนสถานที่พักผ่อนของชาวเมือง ที่นี่จึงมากไปด้วยผู้คนที่พาลูกเล็กเด็กแดงมาเล่นเครื่องเล่น รวมถึงออกมาหาอาหารอร่อยๆแบบติดดิน

หลักกิโลเมตรที่ศูนย์ของกรุงเทพฯอยู่ที่ไหน เชื่อว่าหลายคนอาจลังเลระหว่างอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย กับ อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ หรือบางที ชาวปักษ์ใต้อาจจะบอกว่าอยู่ที่วงเวียนใหญ่ ที่เป็นเช่นนี้เพราะกรุงเทพไม่มีการสร้างหลักกิโลเมตรที่ศูนย์ แต่สำหรับที่บันดุง ชาวเมืองสามารถบอกผมได้อย่างแม่นยำว่า หลักกิโลเมตรที่ศูนย์ของเมืองบันดุงตั้งอยู่ตรงหน้าพิพิธภัณฑ์เอเชีย อาฟริกา (Museum of The Asian Africa) สถานที่ที่เก็บเรื่องราวการประชุมครั้งแรกของประเทศสมาชิกในปีค.ศ.1955

เพราะเหตุที่ครั้งหนึ่งชาวดัตช์เคยคิดย้ายศูนย์กลางการปกครองจากจาการ์ต้าที่ง่ายต่อการโจมตีทางทะเล มาอยู่ที่เมืองบันดุง เมืองบันดุงยุคใหม่จึงถือกำเนิดขึ้นพร้อมกับการสร้างหลักกิโลเมตรที่ศูนย์เพื่อแสดงจุดศูนย์กลางเมือง ผมจึงคาดหวังว่าเจ้าหลักกิโลเมตรที่ศูนย์นี้ต้องอลังการงานสร้างแน่ๆ แต่เมื่อได้เห็นกับตาจึงพบว่าไม่ได้มีความแตกต่างจากหลักกิโลเมตรทั่วไป เพียงแค่มีเลข 0 อยู่ด้านล่างตัวอักษร BDG ซึ่งเป็นชื่อย่อของบันดุงเท่านั้น เห็นทีพี่ไทยจะกินขาด เพราะมีหลักกิโลเมตรขนาดยักษ์อยู่หลายจังหวัด

นอกจากได้รับฉายาว่าเป็นเมืองแห่งธรรมชาติ และเมืองแห่งการศึกษาแล้ว ผมขอยกให้เมืองนี้เป็นเมืองแห่งภาพวาด เพราะบนถนนบรากา (JL. Braga) ถนนสายสั้นๆแห่งนี้ มากไปด้วยภาพวาด ทั้งแบบนั่งสเกตภาพกันเดี๋ยวนั้น และแบบวาดสำเร็จพร้อมใส่กรอบ โดยจัดแสดงภาพวาดเป็นแถวยาวไปตามทางเท้า ผมจึงเดินไปชมภาพวาดไป เข้าตำราการเดิน(ทาง)อย่างมีศิลปะ