เส้นทาง อ.เมืองน่าน - ปัว - ดอยภูคา
![](/f/46291/64f002494bb056400b9e95be.jpg)
![](/f/46291/64f002df7155743ff7724cd5.jpg)
![](/f/46291/64f002df7155743ff7724cd6.jpg)
วันแรก ณ น่านนั่งรถทัวร์ไปน่าน หลับตลอดทาง ตื่นมาอีกทีเห็นป้ายเวียงสา ประตูสู่น่าน ตาโตเลยจ้ะ มาถึงในเมือง 5 โมงเย็น พี่ขายตั๋วบอกจากพิษณุโลกบอกว่าไปทันสองแถวรอบสุดท้าย ใช่ค่ะทัน แต่สรุปไม่ทันเพราะไปเข้าห้องน้ำ อุส่าบอกพี่คนขับรถไว้ว่าไปห้องน้ำ พอออกมา ป๊าดด หาย5555
![](/f/46291/64efff3a7ce4ad3fe5896b0c.jpg)
ก็เลยต้องมองหาที่พัก เลื่อนไปเลื่อนมา เจอ Paknap Hostel เข้าไปครั้งแรก พี่เค้าเดินไวมาเปิดประตูให้ ในใจคิดทำไมใจดีจัง แล้วมารู้ทีหลังว่า มันต้องเปิดจากข้างใน555 (แต่มันมีกริ่งนะ) ปลอดภัยระดับ 10
![](/f/46291/64efff5d7155743ff7724ccc.jpg)
![](/f/46291/64efff5d7155743ff7724ccd.jpg)
ข้างในสวยมากเป็นสัดส่วนและรู้สึกปลอดภัย ทุกอย่างดูดีงดงามเกินราคา มีจักรยานให้ยืมด้วยเก็บของเสร็จ รีบไปปั่นก่อนมืด ตั้งหลักไปที่ริมแม่น้ำ
![](/f/46291/64efff717155743ff7724cce.jpg)
ปั่นไปเรื่อยๆ เจอสะพานศรีบุญเรือง ดูวิวน่านน้ำแดง และวิวฝนตกบนเขา
![](/f/46291/64efff877ce4ad3fe5896b0f.jpg)
ยืนถ่ายอยู่นาน เหลือบไปเห็นคนมาวิ่ง เลยไปดูว่ามีที่ตรงไหนให้นั่งดูวิวอีกก็ไปเจอ บ่อบำบัดน้ำเสีย วิวดีมาก แล้วก็ได้เจอป้าปุ้
![](/f/46291/64efff947155743ff7724ccf.jpg)
คุณป้ามาเดินออกกำลังกายกับลูกชายและฝนตกค่ะ เราหลบฝนในศาลาเล็กๆ กับชาวน่านอีกเกือบ 10 คน บทสนทนานุ่มหู ละมุนมากๆกับสำเนียงภาษา เนิบๆ
![](/f/46291/64efffaaacdc19401d7a1134.jpg)
กลับมาเจอพี่อีกคนมาเปิดตูให้ไม่ใช่คนเดิม เลยรู้ว่าที่นี่มีเจ้าของ 5 คนและได้คุยกันนิดหน่อย
![](/f/46291/64efffbaacdc19401d7a1135.jpg)
ความตั้งใจของพี่ๆที่นี่เจ๋งมาก อยากหาอะไรทำร่วมกัน และทำที่พักนี้ขึ้นมา คิดถึงนักท่องเที่ยวอย่างเรา เตียงนอนสบายมากกก น้ำแรงสุด ที่นี่ให้ความสำคัญกับความปลอดภัยมากอาบน้ำ นอน หมดวัน
![](/f/46291/64efffc8acdc19401d7a1136.jpg)
วันที่สองตื่นมาจากพักแนป ฝนตก แต่ใจสู้ไปรอสองแถว เมื่อวานโทรถามเค้าบอก 7 โมง ไอเราก็ไปก่อน 6.50 น. ไม่เห็นมา ใจแป้วแล้ว หรือจะตกรถอีก 5555 นั่งก็แล้ว ยืนก็แล้ว 7.15 รถมา โล่งอกมาก
![](/f/46291/64efffda4bb056400b9e95b1.jpg)
ทีนี้มาอีก 3 คันไปเลย สะใจนั่งไปปัว ลูกค้าทั้งหมด 3 คน ฝนตก ไอฝนสาดนิดหน่อย วิวข้างสวยตลอดทาง กล้องเปียกหมด55 เป๋าก็เปียก จนมาถึงปัว เช่ามอไซค์ ตื่นเต้นมาก เก็บอาการว่าขับเก่งน้อย555 พี่เค้าเอากุญแจสำรองใส่ใต้เบาะเผื่อให้อีกอัน ถ้าต้องใช้ก็งัดเบาะเอานะ 555
![](/f/46291/64f00046acdc19401d7a1137.jpg)
![](/f/46291/64f0000a7ce4ad3fe5896b10.jpg)
เอาหละโจทย์ยากคือ ต้องกลับรถถนนใหญ่ ว้าวซ่าาา วิวสวยแค่ไหนก็เอาไม่อยู่ แต่ก็ทำได้ดี เพราะไม่มีรถเลยทีนี้ไปตามทาง ทางสบายๆอารมณ์ขับในซอยบ้านลัดเลาะเบาๆ วิวสวยมากตั้งแต่ในปัวเลย
![](/f/46291/64f000737155743ff7724cd0.jpg)
จอดถ่ายแต่เนินๆ สวยจนจะร้องไห้ แล้วก็ไปเจอป้ายหมู่บ้าน ชื่อว่า บ้านร้องแงแก ฉันร้องแงจริงๆตอนเข้ามา 55555 ตรงปก
![](/f/46291/64f000874bb056400b9e95b2.jpg)
ไปเรื่อยๆปลายทางคือ ภูคา ไปสักครึ่งนึงของปัว สะปัน ดูทรงก่อน แวะเยอะมาก
![](/f/46291/64f0009a7ce4ad3fe5896b13.jpg)
![](/f/46291/64f0009a7ce4ad3fe5896b14.jpg)
ขนตากระพรือเลยไปเจอวิวสวยที่คาเฟ่ ระหว่างทาง แต่คาเฟ่ปิด โอเค คาเฟ่นี้เป็นของฉัน นี่เป็นการขี่มอไซค์ครั้งแรกขึ้นเขานะ ตื่นเต้นมากต้องแยกประสาทดีๆ วิวในชอบดึงลูกกะตาไปมองวู้ว ว้าวในใจได้แค่แรกๆ หลังๆเริ่มเปล่งเสียงออกมา 555555
![](/f/46291/64f000c54bb056400b9e95b4.jpg)
และวันนี้เราก็ตัดสินใจพักที่ อุทยานแห่งชาติดอยภูคา - Doi Phu Kha National Park
![](/f/46291/64f000b64bb056400b9e95b3.jpg)
คิดว่าน่าจะเซฟสุดทั้งความปลอดภัย และเงินด้วย ที่สำคัญบริเวณกว้างขวาง และวิวสวยมากกกกกกกก (กอไก่ล้านตัว) วิ่งเล่นเพลินเลย
![](/f/46291/64f000df4bb056400b9e95b7.jpg)
![](/f/46291/64f000df4bb056400b9e95b8.jpg)
![](/f/46291/64f000df4bb056400b9e95b9.jpg)
ความสบายใจของเราในวัยนี้ ก็คือได้ดูพระอาทิตย์ขึ้นสวยๆ และดูตะวันตกดินแบบสบายใจ และที่น่าน ให้เราได้
![](/f/46291/64f000ee4bb056400b9e95ba.jpg)
![](/f/46291/64f000ee4bb056400b9e95bb.jpg)
![](/f/46291/64f000ef4bb056400b9e95bc.jpg)
วันที่สาม ตื่นมาดูหมอก หมู่บ้านในหุบเขานั่นยังสวยงามและดึงดุดสวยตา จนมองหาเส้นทางไป คิดเล่นๆนะ
![](/f/46291/64f002a24bb056400b9e95bf.jpg)
![](/f/46291/64f001064bb056400b9e95bd.jpg)
แต่บ่อเกลือที่อยากไปก็ไม่ถึงสักที เสียงเจี๊ยวจ๊าวเหล่าแม่บ้านมารวมตัวกัน เอาอุปกรณ์ทำความสะอาดไปทำงาน เจอพี่ที่ประจำบ้านเกวียนถามว่ามาคนเดียวหรอ เพราะทั้งอุทยาน มีเราคนเดียว บ้านเกวียนเป็นสิบก็มีแต่เรา และคำถามนี่ก็ตามมา > ฝันเห็นเลขไหม 555555
![](/f/46291/64f0012c7155743ff7724cd2.jpg)
![](/f/46291/64f0012d7155743ff7724cd3.jpg)
พี่เค้าอยู่บ้านเตย บ้านชนเผ่าที่เรายืนมองอยู่วันสองวันนี้ มาจากตรงนั้นเพื่อทำงานที่อุทยานใช้เวลามา 40 นาที
![](/f/46291/64f00153acdc19401d7a1140.jpg)
มาจากดอยภูคา จะไปสะปัน แวะชมวิว 1715หมอกแบบโอ้ม้ายยยก้อดดด
![](/f/46291/64f00181acdc19401d7a1141.jpg)
สมกับเป็นจุดสูงสุด ขาวโบ๊ะ ไร้เขา 5555 แล้วก็ได้เจอน้องๆแก๊งนึง น่ารักมากเลยขอถ่ายรูปหน่อย น้องมาจากปัว ขอแม่มาแล้วน้องบอก แล้วก็มีอีกหลากหลายเลย
![](/f/46291/64f001977ce4ad3fe5896b16.jpg)
ทั้งผู้คนที่มากับครอบครัวเช่ารถตู้มา สายแว๊น สายคู่รัก น่ารักและอบอุ่นท่ามกลางหมอกหนาและหนาวนี้สุดๆ แต่...เราก็ยังกินไอติมนะ มันน่ากิน ลุงมาจากปัว ร้านเดียวบนยอดดอยเลย ท่ามกลางหมอกขาว ผู้คนหลากหลายวัย มาสร้างความสดใสให้ตรงนี้มีสีสันขึ้นมาก ๆ แล้วเจอกันต่อใน Ep.ต่อไปใน กิ๊บเจอน่าน
![](/f/46291/64f001ac7155743ff7724cd4.jpg)
#กิ๊บเจอนี่มา #KIBjourney #น่าน #น่านหน้าฝน #เที่ยว #เที่ยวคนเดียว #แบกเป้เที่ยว #แบกเป้เที่ยวคนเดียว #แบกเป้เที่ยวเหนือ #ดอยภูคา #ดอยภูคา1715 #ดอยภูคาน่าน #คนเดียวก็เที่ยวได้
กิ๊บเจอนี่มา kib's journey
วันพฤหัสที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 เวลา 10.03 น.