สวัสดีค่า

Tamkarnwela ฉบับนี้จะพาทุกคนย้อนไปในกาลเวลา ที่ Praya Palazzo(โรงแรมพระยา พาลาซโซ ) กันค่ะ

Praya Palazzo(โรงแรมพระยา พาลาซโซ )เป็นหนึ่งในโรงแรมที่เข้ารอบโครงการประกวดสุดยอดโรงแรมบูติคไทยขนาดกลางและขนาดเล็ก ในชื่อ"Thailand Boutique Awards Season3 (2014-2015)" (TBA ) โครงการนี้มีบริษัท บัตรกรุงไทย จำกัด (มหาชน) เป็นแม่งาน ซึ่งในโครงการนี้ Tamkarnwela ได้รับเกียรติเชิญให้ร่วมเป็น1 ของนักรีวิวในโครงการนี้ด้วยค่ะ

Praya Palazzo เป็นโรงแรมบูติคขนาดเล็กๆที่เราได้ยินชื่อมาระยะหนึ่งแล้วด้วยรูปถ่ายที่เคยได้ดูผ่านตาจากรีวิวรายการโทรทัศน์ และนิตยสารต่างๆรวมทั้งเคยเห็นผ่านตาเวลานั่งเรือล่องแม่น้ำเจ้าพระยาเราจะเห็นตึกโบราณเก่าๆสวยๆ มีเค้าของความงามในอดีตมานานแล้วเราเลยคิดเอาไว้ว่าซักวันคงมีโอกาสได้ไปเยือนซักครั้งแล้วโอกาสก็มาถึงในวันนี้... Tamkarnwela ได้รับมอบหมายจากโครงการ TBA ให้มาทำรีวิวที่ Praya Palazzo

“สยามสายน้ำและความรัก “ เป็นคำนิยามที่สมบูรณ์ที่สุดของสถานที่แห่งนี้ค่ะลองอ่านเรื่องราวของที่นี่ แล้วทุกท่านจะทราบว่าที่แห่งนี้ที่เริ่มสร้างในแผ่นดินสยาม ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาเต็มไปด้วยความรักที่สวยงามมากขนาดไหน

ถ้าทุกท่านพร้อมที่จะร่วมเดินทางผ่านกาลเวลากลับไปสู่อดีตร่วมกันแล้วเชิญเลยนะคะ

Praya Palazzo พระยาพาลาซโซโรมแมนติคตั้งแต่วิธีการเดินทาง ที่นี่เดินทางมาได้ทางเรือเท่านั้นค่ะ แต่ก็ไม่ได้ยากลำบากอะไรนะคะสำหรับท่านที่มีรถ เพียงนำรถไปจอดที่ 'วัดราชาธิราช' ซอยสามเสน 9 แล้วโทรศัพท์เรียกให้เรือของโรงแรมมารับ ใช้เวลาเพียง 15 นาที ล่องเรือชมวิวทิวทัศน์ของแม่น้ำสายประวัติศาสตร์ของไทยมาเรื่อยๆ ลมเย็นๆ

หรืออีกจุดหนึ่งที่สามารถให้เรือมารับได้คือท่าเรือพระอาทิตย์ ค่ะ ตรงข้ามโรงแรมเลยค่ะ

ลมเย็นๆนั่งเพลินๆ ซัก 15 นาทีผ่านไปเราก็มองเห็นท่าน้ำ และตึกสีเหลืองที่สวยงามอยู่ตรงหน้า

ฝั่งตรงข้ามที่มองเห็นฝั่งโน้นคือท่าพระอาทิตย์ค่ะ

“พระยา พาลาซโซ" หรือ “คฤหาสน์แห่งพระยาชลภูมิพานิช"ชื่อ เดิมคือ “บ้านบางยี่ขัน ““บ้านบางยี่ขัน “เป็นบ้านตามแบบสถาปัตยกรรมพาลาดิโอ (Palladio) ซึ่งเป็นสถาปัตยกรรมสะท้อนความเจริญรุ่งเรืองของการค้าและการติดต่อกับชาวตะวันตกในรัชสมัยของรัชกาลที่ห้า

'พระยาชลภูมิพานิช' ขุนนางเชื้อสายจีน รับราชการในกรมท่าซ้าย กระทรวงมหาดไทย ทำหน้าที่ตรวจสอบและจัดเก็บรายได้จากเรือสินค้าที่เดินเรือผ่านทะเลอ่าวไทยเข้ามาสู่แม่น้ำเจ้าพระยา เช่น จีน จาม (กัมพูชา) และญวน (เวียดนาม) ในขณะที่กรมท่าขวาติดต่อกับเรือที่มาจากฝั่งอันดามัน เช่น อาหรับ เปอร์เซีย อินเดีย และบรรดาชาติตะวันตก แต่การค้าสมัยก่อน ส่วนใหญ่ในสมัยนั้นเป็นการค้ากับซีกโลกตะวันออก โดยเฉพาะกับประเทศจีน ทำให้ขุนนางเชื้อสายจีนในสมัยนั้นมีฐานะมั่งคั่งร่ำรวย และมีบทบาทสำคัญทั้งทางการค้า และการเมืองการปกครองของประเทศ

บ้านบางยี่ขันหลังนี้ เป็นเรือนหอของ พระยาชลภูมิพานิช เมื่อท่านสมรสกับ คุณหญิงส่วน (สกุลเดิมอุทกภาชน์) ข้าหลวงใกล้ชิดยุคลบาทในสมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชินีนาถในรัชกาลที่ 5พระยาชลภูมิพานิชหลงรักคุณหญิงส่วนในทันทีที่แรกเห็นจึงให้ผู้ใหญ่ไปทูลขอจากสมเด็จพระศรี ฯ ในตอนแรกคุณหญิงส่วนก็ยังไม่อยากออกเรือนแต่ขัดผู้ใหญ่ไม่ได้จึงต้องออกเรือนแบบคลุมถุงชนท่านทั้งสองได้ครองรักกันในบ้านหลังนี้สืบมามีบุตร-ธิดารวม 10 คนและตลอดอายุขัยคุณหญิงส่วนเป็นภรรยาเพียงผู้เดียวของท่านพระยาทั้งๆที่ในสมัยนั้นนิยมมีภรรยากันมากกว่า 1 คน แต่ไม่ใช่สำหรับบ้านบางยี่ขันหลังนี้จึงเป็นความรักในยุคแรกที่กำเนิดในบ้านหลังนี้

บ้านบางยี่ขันอยู่ติดริมแม่น้ำเจ้าพระยาฝั่งธนบุรี ตามวิถีคนไทยในอดีตที่นิยมตั้งบ้านเรือนอยู่ริมน้ำ มีชีวิตที่ผูกพันกับสายน้ำ ทั้งการอุปโภค บริโภค และการสัญจรเดินทางทางเรือ ทำให้ทั้งสองฝั่งริมแม่น้ำเจ้าพระยาในอดีตจึงเต็มไปด้วยชุมชน บ้านเรือน วัดวาอาราม และสถานที่สำคัญต่างๆ มากมายรวมทั้งบ้านบางยี่ขันแห่งนี้

พระยาชลภูมิพานิชถึงแก่อนิจกรรมในปี พ.ศ.2481 และต่อมาบ้านหลังนี้สืบทอดมายังนาย ปานจิตต์ อเนกวณิช บุตรชายคนที่ 7 ของท่าน ครอบครัวของพระยาชลภูมิพานิชยังคงอาศัยในบ้านบางยี่ขันสืบมา จนสภาพความเป็นอยู่ที่เปลี่ยนไปของสังคมไทยและการหันไปใช้รถยนต์แทนเรือมากยิ่งขึ้น ทำให้เกิดความไม่สะดวกในการเดินทาง

ครอบครัวอเนกวนิชจึงย้ายไปอยู่แถวย่านสุขุมวิทบ้านหลังนี้จึงทิ้งร้าง

ในปี พ.ศ.2489 นายปานจิตต์จึงโอนกรรมสิทธิ์บ้านบางยี่ขันให้ กลุ่มมุสลิมบางกอกน้อย (ปัจจุบันคือมูลนิธิมุสลิมกรุงเทพวิทยาทาน) เพื่อใช้เป็นอาคารเรียนของ โรงเรียนราชการุญ แทนอาคารเดิมย่าน 'บางกอกน้อย' ที่ถูกระเบิดทำลายไปในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2

จากการเป็นบ้านพักอาศัยอบอุ่นด้วยความรักของคนในครอบครัวบ้านบางยี่ขันแห่งนี้กลายมาเป็นโรงเรียนราชการุญที่อบอวลไปด้วยความรักความเมตตาระหว่างครูกับศิษย์

ผู้ก่อตั้งโรงเรียนราชการุญมีจุดประสงค์ให้การศึกษาเด็กผู้ด้อยโอกาสโดยไม่แบ่งศาสนา โดยเก็บค่าเล่าเรียนในราคาถูก แต่โรงเรียนราชการุญอยู่ได้เพียง 22 ปี และประสบปัญหาด้านเงินทุนและปิดตัวลงในปี พ.ศ.2521 หลังจากนั้นอีก 5 ปี โรงเรียนนี้ก็ถูกปล่อยให้เช่าเปิดเป็น โรงเรียนอินทรอาชีวศึกษา แต่ก็ต้องปิดตัวลงอีกในปี พ.ศ.2539

นับตั้งแต่ปี2539 เป็นต้นมา บ้านบางยี่ขันถูกทิ้งร้างนับตั้งแต่วันนั้นใครนั่งเรือผ่านไปมาก็ได้แต่สงสัยว่าทำไมบ้านสวยๆถึงถูกปล่อยทิ้งแบบนี้รวมทั้ง 'ผศ.วิชัย พิทักษ์วรรัตน์ ' สถาปนิกผู้ที่มองบ้านหลังนี้จากสวนสันติชัยไชยปราการฝั่งบางลำพูด้านตรงข้าม แล้วเกิดความเสียดายความงดงามอันเก่าแก่ของอาคารแห่งนี้ จึงได้ริเริ่มโครงการฟื้นชีวิตบ้านบางยี่ขัน แม้จะรู้ว่าไม่ใช่งานง่ายและต้องใช้เงินลงทุนมหาศาลรื้อแล้วสร้างใหม่น่าจะถูกกว่าค่ะ

บ้านบางยี่ขันในวันที่เริ่มเข้าไปปรับปรุง หลังจากถูกปล่อยร้างไว้ร่วม 20 ปีคือหลังคายุบลงมาบางส่วน พื้นพัง มีน้ำท่วมขัง และปัญหาความชื้น เพราะอาคารแห่งนี้อยู่ติดแม่น้ำ เชื้อราที่เกิดจากความชื้นจึงเป็นปัญหาที่แก้ยาก

จุดประสงค์ของการบูรณะครั้งนี้ คือการรักษาของเดิมไว้ให้ได้มากที่สุด ทางเจ้าของค่อยๆ รื้อของเก่าออก แล้วขัดเกลาเพื่อเก็บไว้ใช้ที่เดิม โดยเฉพาะของเก่าที่ทำโดยฝีมือช่างโบราณ สันนิษฐานว่าแม้สถาปัตยกรรมนี้จะเป็นของฝรั่ง แต่น่าจะเป็นฝีมือช่างจีน โดยเฉพาะบรรดาช่องลมฉลุลายโปร่งของประตูและหน้าต่าง กระจกสี บานเฟี้ยมไม้สักฉลุโบราณขนาด 8 เมตร ประตูและหน้าต่างไม้ กรอบไม้ต่างๆ ที่เป็นของเก่าเจ้าของได้เลาะออกมาซ่อมใช้ใหม่หมด และถ้าส่วนใดสูญสภาพไปจนไม่ครบ ก็ให้ช่างทำเลียนแบบของเก่าจนกลมกลืน

และด้วยโครงสร้างโบราณ กำแพงไม่สามารถรับน้ำหนักได้มากนัก จึงต้องมีการเสริมโครงใหม่ไปพยุงผนังเดิม เพื่อให้สามารถตกแต่งภายในได้และมีการเสริมความแข็งแรงของ แพซุงโบราณใต้ดิน ด้วยระบบคอนกรีตและระบบกันน้ำ เพื่อให้ตึกแข็งแรง และมีการป้องกันความชื้นโดยระบบระบายน้ำใต้ดิน อีกด้วย

บ้านหลังนี้ถูกออกแบบมาให้สมกับการอยู่ริมน้ำ น้ำสามารถซึมเข้ามาใต้รากฐานของบ้านได้ เพราะน้ำมีขึ้นมีลง แต่น้ำก็เป็นสาเหตุของความชื้น จึงมีการติด 'ปั๊มน้ำ' เพื่อระบายน้ำออกเมื่อน้ำเข้ามาในพื้นที่ใต้อาคารมากเกินไป

อ่านทั้งหมดนี้รู้เลยว่านอกจากต้องใช้เงินมหาศาลและยังต้องใช้ใจและความรักอย่างมหาศาลด้วยค่ะที่จะทำการบูรณะบ้านบางยี่ขันแห่งนี้ได้สำเร็จและนี่ก็คือความรักในช่วงต่อมา

แต่การบูรณะฟื้นฟูที่นี่ต้องขนวัสดุอุปกรณ์ในการก่อสร้างทั้งหมดรวมทั้งต้นไม้ในการจัดสวนมาด้วยทางเรือเท่านั้นจึงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ

การบูรณะนี้ใช้เวลาถึง 20 เดือนเต็ม ผลที่ได้คือความภูมิใจและความรักล้วนๆ ของอาจารย์วิชัย และคุณปรียาธร พิทักษ์วรรัตน์ และทีมงานทุกคนที่ร่วมมือกันนำคฤหาสน์หลังงามที่อวลไปด้วยความรักหลังนี้ กลับมาให้ทุกคนสามารถเข้าไปชื่นชมได้อีกครั้ง

และเป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่ผศ.วิชัยได้เสียยชีวิตลงก่อนที่พระยาพาลาซโซจะเปิดให้บริการที่นี่จึงน่าจะเป็นที่รวมของความรักของเจ้าของไว้อีกชั้นหนึ่งด้วยค่ะพระยาพาลาซโซ ( Praya Palazzo ) เป็นโรงแรมบูติคขนาด 17 ห้อง ที่ตกแต่งแบบไทย จีน ฝรั่ง ที่เจ้าของพยายามถ่ายทอดชีวิตของคนไทยโบราณในช่วง 100 กว่าปีก่อนมาเล่าไว้ในที่แห่งนี้

การต้อนรับทันทีที่มาถึง

พระยาพาลาซโซในวันนี้

วันที่อดีตกลับมามีชีวิตอีกครั้งหนึ่ง

โรงแรมพระยาพาลาซโซ่ประกอบด้วยตึกสองชั้น มีปีกสองด้านที่แบ่งเป็นห้องพักทั้งชั้นบนและชั้นล่าง

โถงด้านบนคือห้องรับรองโบราณที่บูรณะให้เหมือนเดิม สะท้อนชีวิตของขุนนางโบราณที่มักต้องต้อนรับแขกเหรื่อในห้องโถง

นิยมมีผู้มาจัดงานหมั้นและงานแต่งงานที่นี่ เพื่อย้อนไปถึงความสวยงามในอดีตค่ะ

เฟอร์นิเจอร์ทุกสิ่งคุมคอนเซปได้ดีมากค่ะ

โถงทางเดินไปห้องพักแต่ละห้องค่ะ

ที่ห้อง Suite

Welcome Fruit จากตู้เย็นค่า

พื้นที่ห้องนี้ ประมาณ 35 ตารางเมตรค่ะ

ทุกสิ่งกลมกลืนกันหมด

ใส่ใจกันในทุกๆรายละเอียดนะคะ

ที่จับประตู

ที่จับหน้าต่าง

หัวก๊อก

มีทั้งร้อนและเย็นค่ะ

ห้อง suite มีอ่างอาบน้ำให้ลงแช่ด้วยค่ะ

ผลิตภัณฑ์ในห้องน้ำใช้ของ HARNN ค่ะ

ครบถ้วนสมบูรณ์ค่ะ

ตามช่องหน้าต่างระหว่างทางเดิน

หน้าประตูห้องของแต่ละห้องจะมีรูปชาวต่างชาติผู้ที่เข้ามาสร้างประโยชน์ให้แก่บ้านเมืองเราในสมัยก่อน

ชอบกลอนหน้าต่างแบบนี้จังค่ะ

ห้องที่เราพักคือห้อง Chao Phraya Suiteค่ะเป็นห้องที่ใหญ่ที่สุดของที่นี่ พื้นที่ใช้สอย 45 ตารางเมตร

แบ่งเป็นห้องนอนกับห้องนั่งเล่น

การตกแต่งอบอุ่น ดูหรูหรา

กระจกยังเป็นกระจกโบราณเลยค่ะ

โทรศัพท์นี่ก็ยังใช้ได้จริงๆนะคะ

ห้องนี้แช่น้ำชมวิวเจ้าพระยากันเลยค่ะ

ทุกอย่างล้วนผ่านการกลั่นกรอง

สวิตช์ไฟยังกลมกลืน

หน้าต่างบานกระทุ้ง

คืนนี้นอนหลับฝันดีแน่ๆค่ะ

และห้องนี้เป็น River view ด้วยนะคะ

แต่ยังนอนไม่ได้ค่ะ ไปทานอาหารเย็นกันก่อนค่า

โถงชั้นล่างจะแบ่งออกเป็น 3 ส่วนส่วนแรกเป็น ห้องอาหารพระยาไดน์นิ่ง เสิร์ฟอาหารไทยโบราณและฝรั่งเศส ทั้งมื้อกลางวันและเย็น

ตกแต่งได้เรียบร้อยหรูหรา

ท่านที่ไม่ได้มาพักที่นี่สามารถนั่งเรือข้ามมาทานข้าวอย่างเดียวได้เลยค่ะ

ส่วนที่ 2เป็นห้องสมุดเล็กๆ มีหนังสือที่น่าสนใจทั้งในเรื่องประวัติศาสตร์และปัจจุบันให้อ่านค่ะ

และส่วนที่ 3 แสดงแกลอรี่ภาพถ่ายความเป็นมาของอาคารนี้ ตามที่เราได้เล่าไว้ในตอนแรกแล้วค่ะ

วันนี้เราจะทานข้าวกันที่พระยาไดน์นิ่งนี่แหละค่ะ

ที่นี่เสิร์ฟทั้งอาหารไทยโบราณและอาหารฝรั่ง ซึ่งอาหารไทยโบราณของที่นี่มีที่มา โดยไปถามไถ่และสืบค้นมาจากหลักฐานเก่าๆ เพื่อให้ได้ใกล้เคียงของโบราณมากที่สุดเราเลือกที่จะทานอาหารไทยค่ะเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศ

เริ่มจากแกงรัญจวนเราได้ยินชื่อแกงนี้ครั้งแรกจากสุภาพบุรุษจุฑาเทพ ค่ะ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ชิม

แกงรัญจวนนี้มาจากสมัยก่อนเจ้านายพระองค์ต่างๆมักจะเสวยอาหารอย่างละนิดละหน่อยเท่านั้นทำให้กับข้าวหลงเหลืออยู่เยอะ ฝ่ายห้องครัวจึงนำน้ำพริกะปิส่วนที่เหลือจากสำรับเสวยมาปรุงรสเป็นแกงจนมีกลิ่นหอมรัญจวนคละคลุ้งไปทั่ว จึงตั้งชื่อแกงนี้ว่า แกงรัญจวน

ยำผิวส้มซ่าปลากรอบสูตรมาจากตำรับสายเยาวภา ยำผิวส้มซ่ากับปลากรอบ สูตรหม่อมหลวงแส สนิทวงศ์ โดยใช้ผิวส้มซ่าคลุกเคล้าเข้ากับ เนื้อปลากรอบทอด หนังหมูและมันหมูต้ม ปรุงรสด้วยน้ำส้มซ่าหวานอมเปรี้ยวและเพื่อเพิ่มกลิ่นหอม เติมรสชาติให้เข้มข้นจากน้ำกระเทียมดอง โรยหน้าด้วยหอมและกระเทียมเจียวครบรสค่ะ

แสร้งว่ากุ้งปลาดุกฟู..“ไตปลาเสแสร้งว่า ดุจวาจากระบิดกระบวน" หนึ่งในเมนูกาพย์แห่ชมเครื่องคาวหวาน เมนูเครื่องจิ้มโบราณนี้ มีการปรุงน้ำยำที่มีเอกลักษณ์ตรงกลิ่นหอมนำจากน้ำส้มซ่า ตะไคร้ซอย ผสมกับสมุนไพรไทยหลายชนิดจนรสกลมกล่อม แต่แฝงไว้ซึ่งความร้อนแรงแบบยำไทย โดยใช้กุ้งแม่น้ำเผาแล้วยีฟูนำลงไปคลุกเคล้ากับเครื่องยำ ทานพร้อมเครื่องแนมอย่างปลาดุกฟู รวมทั้งผักสดหลากชนิด

จานนี้คุ้นลิ้นมากที่สุดค่ะ

หมูผัดส้มเสี้ยวอีกหนึ่งเมนูโบราณที่เมื่อก่อนใช้เนื้อสันคอหมูนุ่มผัดกับใบเสี้ยว ที่มีรสเปรี้ยวจนได้หมูผัดพริกแกงมีน้ำคลุกคลิก ออกรสชาติเปรี้ยว แต่เคี้ยวสักพักจะมีรสหวาน เหมาะแก่การทานกับข้าวสวยร้อนๆค่า

ขนมหวานค่า..... บัวลอยลูกตาล

เนื้อตาลยีผสมกับแป้งข้าวเหนียวจนเป็นบัวลอยลูกตาลที่เคยทานที่นี่ที่แรกค่ะ

อินทนิลมะพร้าวอ่อน..แป้งสาคูนวดกับน้ำใบเตยหอม รับประทานกับน้ำกะทิและมะพร้าวอ่อนเราว่าเหมือนขนมหยกมณีมากๆค่ะ

อิ่มอร่อยค่ะ

นั่งเรือไปเดินเล่นฝั่งโน้นกันได้นะคะ เรือบริการตลอดเวลาค่า

เราข้ามไปกันมาแป๊ปเดียวกลับมาซึมซับบรรยากาศที่นี่ดีกว่าค่ะ

บรรยากาศกลางคืนสวยไปอีกแบบนะคะ

รู้สึกชอบป้ายอันนี้จังค่ะเข้าบรรยากาศมากๆ

ในอดีตที่นี่คงเต็มไปด้วยผู้คนมากมายนะคะ

ที่นี่ตอนน้ำท่วมครั้งที่แล้วก็เสียหายไปเยอะค่ะต้องบูรณะกันมากมาย

แอบดูห้องพักคืนนี้ของเราค่ะ

ตื่นเช้ามาด้วยบรรยากาศที่สดชื่นต้นไม้ใบหญ้าที่นี่ล้วนเป็นต้นไม้ที่อยู่ในบ้านไทยโบราณมีพืชผักสวนครัวที่สามารถไปนำมาปรุงอาหารได้

สมัยก่อนอาจเก็บดอกไม้หอมๆมาทำน้ำอบน้ำปรุง

สดชื่นๆ

ที่นี่อยู่แล้วเหมือนอยู่บ้านค่ะ

เก้าอี้แบบนี้ที่บ้านก็เคยมีด้วยค่า

หิวข้าวเช้ากันรึยังคะเราจะทานข้าวแถวๆนี้แหละนะคะ

Breakfast by the River

เมนูอาหารเช้า สั่งได้ทุกรายการในเมนูค่ะ

ข้าวต้มกุ้ง

ออมเลทไส้กรอก เบค่อนมันฝรั่ง มะเขือเทศย่างเลือกทุกสิ่งที่ชอบเลยค่า

จิบชา

ทานอาหารเช้ากับวิวแบบนี้ทุกวันคงจะดีค่ะ

ร่มรื่นมากๆ

เดี๋ยวกลับไปที่ห้องพักผ่อนก่อนค่ะ

ก่อนกลับบ้านทานอาหารเที่ยงกันอีกซักมื้อค่ะยังอินคอนเสปอาหารไทยอยู่นะคะทานกันเบาๆค่ะ

ข้าวตังหน้าตั้ง ของว่างที่ชอบชิมค่ะ

ยังคงทานเล่นกันอยู่ค่ะ

โรตีแกงเขียวหวานไก่อร่อยดีค่ะโรตีน้อยไปนิดนึงค่า

ปุนิ่มทอดกับน้ำจิ้มซีฟู้ดค่ะ

เป็นการปิดทริป Praya Palazzo อย่างสมบูรณ์ค่ะ

Praya Palazzo เหมาะสมแล้วที่ได้รางวัลติดต่อกันมาทั้ง 2 ครั้งของโครงการ Thailand Boutique Awards เราได้เห็นถึงความตั้งใจที่จะรักษารูปแบบสถาปัตยกรรมแบบดั้งเดิมที่ทุ่มเททั้งแรงกาย แรงใจและแรงงบประมาณเป็นอย่างมากค่ะ

ที่นี่สำหรับเรามีข้อบกพร่องอย่างเดียวที่พบคือพื้นไม้บนห้องเวลาเดินมีเสียงดัง อาจจะรบกวนห้องข้างล่างได้ค่ะแต่บ้านโบราณแบบนี้อาจแก้ไขลำบากทางโรงแรมก็ได้แก้ไขโดยการที่พยายามที่จะไม่ให้แขกอยู่ห้องตรงกันค่ะ..ซึ่งก็ถือว่าเป็นการแก้ปัญหาที่ดีค่ะ

ขอบคุณโครงการ Thailand Boutique Awards Season3 (2014-2015)ที่เลือก Tamkarnwela ให้เป็น 1 ใน Blogger ที่มาร่วมทำรีวิวของโครงการค่ะ

ขอบคุณ Praya Palazzo โรงแรมบูติคที่เข้ารอบในโครงการ Thailand Boutique Awards Season3 (2014-2015) ที่ให้การต้อนรับ Tamkarnwela เป็นอย่างดีประทับใจค่ะ

ขอบคุณตามกาลเวลาที่ไปมาด้วยกันทุกที่

ขอบคุณ Pantip.com ที่มีพื้นที่ดีดีแบบนี้ให้แบ่งปันประสบการณ์ค่ะ

และสุดท้าย

ขอบคุณทุกท่านที่คลิ้กเข้ามาอ่านรีวิวนี้ค่ะทุกคอมเมนท์ กิ๊ฟโหวตล้วนเป็นกำลังใจแก่ผู้รีวิวทั้งสิ้น

และในโครงการนี้ Tamkarnwela รับผิดชอบรีวิวทั้งหมด 5 โรงแรมค่ะถ้าไม่รบกวนจนเกินไปรบกวนให้กำลังใจในรีวิวต่อๆไปด้วยค่ะติดตามนะคะว่าจะมีโรงแรมอะไรที่เข้ารอบบ้าง

รักคนอ่านรีวิวค่ะ

Tamkarnwela